Οι επιζώντες
—Ματθαίος Μουντές—
Θα επιζήσουν μονάχα εκείνοι
που αποδέχτηκαν τη φλυαρία του κενού
τη νέα απελπισία που δίνει
ο παροδικός πόνος ενός ονόματος
γραμμένου στον καθρέφτη του Ίγκμαρ
από το χέρι του αγγέλου.
Η ταπεινοσύνη στη δράση τους
είναι μια κίνηση στοργής
μέσα στο βλέμμα και στη μνήμη
εκεί που οι νεκροί
συνομιλούν με τους ζώντες
και τα επεισόδια είναι σύντομα
και δραστικά.
Αφιερώνουν τη ζωή τους
στο ανεξήγητο σκοτάδι
στη βεβαιότητα που κλονίζεται
στη θλίψη των συντρόφων
που κοιμήθηκαν στη μουσική
και στη μέθη των δακρύων.
Ο δισταγμός τους βρίσκεται πολύ κοντά
στην προσήλωση της αγάπης
που βρέχει πέρα απ’ το θάνατο
στον ιδιωτικό χώρο του σπαραγμού.
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart http://ift.tt/1XfQsRp
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου