Remember Rockefeller at Attica

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1042
Dj της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης

Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1971, δυο βδομάδες μετά τον φόνο του George Jackson, μέλους των Μαύρων Πανθήρων, κατά τη διάρκεια της απόπειράς του να δραπετεύσει από το San Quentin, ξέσπασε εξέγερση στις φυλακές Attica της Νέας Υόρκης. Περίπου 1000 από τους περίπου 2200 κρατουμένους στασίασαν και πήραν ομήρους 42 μέλη του προσωπικού των φυλακών.

Ακολούθησαν τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων. Οι αρχές της Νέας Υόρκης συμφώνησαν στα περισσότερα αιτήματα των στασιαστών, τα οποία αφορούσαν βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και πολιτικά δικαιώματα· αρνήθηκαν ωστόσο τη χορήγηση αμνηστίας για τυχόν εγκλήματα που τελέστηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Εν τέλει, ο κυβερνήτης Nelson Rockefeller, που στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αρνήθηκε να επικοινωνήσει απευθείας ο ίδιος με τους κρατούμενους, έδωσε εντολή στην αστυνομία να ανακαταλάβει τη φυλακή διά της βίας. Η επιχείρηση ξεκίνησε με τη ρίψη δακρυγόνων στο προαύλιο και, εν συνεχεία, με πυροβολισμούς επί δύο λεπτά στα τυφλά, μέσα στην ομίχλη των χημικών. Από τις ριπές (χρησιμοποιήθηκαν και πολυβόλα) σκοτώθηκαν όποιοι κρατούμενοι και όμηροι έτυχε να βρεθούν στο πεδίο βολής. Συνολικά, οι νεκροί έφτασαν τους 39. Από τους δέκα νεκρούς ομήρους, οι εννιά πήγαν από σφαίρες της αστυνομίας, παρά τα ρεπορτάζ πολλών εφημερίδων για «κομμένα λαρύγγια». Ακολούθησαν πολλές μέρες αντιποίνων και μαζικού λιντσαρίσματος των κρατουμένων.

Οι New York Times έγραψαν ότι «η εξέγερση τέλειωσε ακριβώς με το λουτρό αίματος που τέσσερις ημέρες εξαντλητικών διαπραγματεύσεων προσπάθησαν να αποτρέψουν.

Η εξέγερση στις φυλακές Attica πέρασε στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο και στη μουσική. Ο John Lennon και ο Paul Simon είναι δύο από τους πολλούς μουσικούς που σε κάποιο τραγούδι τους αναφέρονται στα αιματηρά γεγονότα. Ο Charles Mingus έγραψε το Remember Rockefeller at Attica, το οποίο συμπεριέλαβε στο άλμπουμ Changes One (1975).

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com. 

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Charles Mingus, Μουσική, Τάκης Φωτιάδης, Nelson Rockefeller

from dimart http://ift.tt/2qC6MhH
via IFTTT

Αντιδεξιά κειμήλια

—του Νικόλα Σεβαστάκη—

Υπήρχε ένα δυνατό αντι-μητσοτακικό πάθος στο χώρο του ανδρεοπαπανδρεϊκού ριζοσπαστικού Κέντρου. Η λαϊκή κεντροαριστερά που στήριξε τον «Αυριανισμό» στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 δονούνταν από αυτό το ιδιαίτερο συναίσθημα που απογειώθηκε στο «βρώμικο ’89. Αυτός, ωστόσο, ο λαϊκός αντιμητσοτακισμός ήταν κατεξοχήν κεντρώος και όχι αριστερός ή αριστερογενής. Έβλεπε τον Κ. Μητσοτάκη ως προδότη της Ένωσης Κέντρου, ως Υπονομευτή της Δημοκρατικής Παράταξης. Πρωτίστως. Μετά ανακάλυψε τον νεο-φιλελεύθερο, αντεργατικό κλπ. Μητσοτάκη, με δάνεια από το αριστερό λεξιλόγιο (για το οποίο είχε επιδερμική γνώση, καθόσον άλλες ήταν οι πηγές του κεντρώου αντιμητσοτακισμού).

Τώρα κρατάω όλες αυτές τις αρχαιολογικές σημειώσεις της πολιτικής μας ηθογραφίας για έναν λόγο: γιατί βλέπω να μιλούν περί του αποστάτη Μητσοτάκη κλπ. νέοι άνθρωποι που έχουν αναφορές στη ριζοσπαστική Αριστερά των τελευταίων χρόνων. Και στον κυβερνώντα ΣΥΡΙΖΑ ακόμα που βέβαια κι αυτός κυβερνά «νεοφιλελεύθερα» (ελέω συμβιβασμού, όπως λένε). Σαν να ανακαλύπτουν την αντιδεξιά ως αντιμητσοτακισμό, ενώ η πραγματική Δεξιά της χώρας ποτέ δεν θεώρησε τους φιλελεύθερους πυρήνα ή έστω ουσιαστικό κομμάτι της.

Προφανώς, αυτό έχει σχέση με την ιστορία —και την μυθολογία— περί του εν Ελλάδι νεοφιλελευθερισμού. Δεν αφορά τα αντιδεξιά αισθήματα — και πού να θεμελιωθούν άλλωστε τέτοια αισθήματα για ανθρώπους γεννημένους το 1980;

Τριαντάχρονοι που διαβάζουν Badiou να μιλούν περί Αποστασίας χρεώνοντας στην πρόθεση του Μητσοτάκη μέχρι και τη δολοφονία Τεμπονέρα, αυτό είναι κάτι δύσκολα κατανοητό. Είναι, ενδεχομένως, άλλο ένα δείγμα παλινδρόμησης σε συναισθηματικά κειμήλια περασμένων εποχών — με δεδομένο τον γρίφο και τις δυσκολίες του παρόντος.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα

Στο:Παροράματα και ημαρτημένα Tagged: Alain Badiou, Ένωση Κέντρου, Αποστασία, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Νίκος Τεμπονέρας, Νικόλας Σεβαστάκης, ΣΥΡΙΖΑ

from dimart http://ift.tt/2qzl9aB
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 31/5

Ποιήματα και αφορισμοί / 18

—Wols—
Μετάφραση: Ε. Χ. Γονατάς

Η γη χωρίς ανθρώπους
μόνο καμιά μικρή καμηλοπάρδαλη
και κάτι σαύρες
που και πού μια μικρή ψείρα
μέσα στα φρύγανα
κι απάνω ο μικρός ουρανός·

δε θέλει σκέψη
όνειρο είναι

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Στο:Το ποίημα της εβδομάδας Tagged: ποίηση, Ε.Χ. Γονατάς, Λογοτεχνία, Wols

from dimart http://ift.tt/2rn1FF0
via IFTTT

Συμβουλές για να μεγαλώνουμε αγαπημένα αδέρφια

Οι καυγάδες είναι δεδομένοι ανάμεσα στα αδέλφια, ανεξαρτήτως φύλου και διαφοράς ηλικίας. Οι λόγοι που συμβαίνουν είναι αμέτρητοι... Στις πιο μικρές ηλικίες το πρόβλημα είναι συνήθως η αδυναμία των παιδιών να μοιράζονται (τόσο τους γονείς τους όσο και τα πράγματά τους).


Μεγαλώνοντας το συναίσθημα αυτό εκδηλώνεται ως ζήλεια, όπως επισημαίνει η κ. Κυριακίδου: «Είναι πολύ φυσιολογικό τα αδέλφια να τσακώνονται λόγω ζήλιας και αυτό δεν θα πρέπει να τρομάζει τους γονείς». Γιατί, όμως, να υπάρχει ζήλεια ανάμεσα στα αδέλφια;

Έχει να κάνει με τον τρόπο που οι γονείς αντιμετωπίζουν τις συγκρούσεις. Όταν, για παράδειγμα, στους αδελφικούς καυγάδες, μπαίνουν στη μέση και προστατεύουν το πιο "αδύναμο" παιδί, αυτόματα δημιουργείται ζήλια». Άλλοι λόγοι που δημιουργούν συνήθως κόντρες ανάμεσα στα αδέλφια είναι οι διαφορετικές τους προσωπικότητες, η διαφορά ηλικίας που εκ των πραγμάτων μεταφράζεται σε διαφορετικά ενδιαφέροντα ή ακόμα και η κοντινή ηλικία, που σημαίνει ότι τα παιδιά θέλουν και διεκδικούν τα ίδια πράγματα. Ακόμα και τα πιο αγαπημένα αδέλφια μπορεί κατά καιρούς να έχουν έντονες συγκρούσεις.

Το ζήτημα είναι, καθώς τα παιδιά δεν είναι σε θέση να δουν την προοπτική των πραγμάτων και το ποιος φταίει, ούτε γνωρίζουν πώς να επιλύουν ειρηνικά τις διαφορές, πώς θα διδάξετε εσείς αυτές τις αξίες και πώς θα τα βοηθήσετε να αναπτύξουν μια παντοτινή φιλία. Ο ρόλος των γονιών στις σχέσεις των αδελφιών Η ειδικός εξηγεί ότι οι γονείς είναι καταρχήν εκείνοι που, με την στάση τους απέναντι στο κάθε παιδί, δημιουργούν εικόνες αναφορικά με την ταυτότητα του καθενός.

Για παράδειγμα, όταν δύο αδέλφια τσακώνονται και οι γονείς επεμβαίνουν στον τσακωμό για να τα χωρίσουν, συνήθως παίρνουν το μέρος του πιο 'αδύναμου' ή μικρότερου παιδιού και μαλώνουν το πιο μεγάλο. Αυτόματα, τότε το 'δυναμικό' παιδί νιώθει ότι δεν το αγαπούν, ενώ το 'αδύναμο' παιδί νιώθει ότι πάντα θα χρειάζεται προστασία. Αν, μάλιστα, επεμβαίνει μόνο ο ένας γονιός στον καυγά, ενώ ο άλλος μένει αμέτοχος, αυτόματα ο γονιός αυτός γίνεται «αρχηγός» του υπό προστασία παιδιού, ενώ ο άλλος γονιός δείχνει να παίρνει το μέρος του «δυνατού» παιδιού. Η διαφορετική αυτή στάση των γονιών υποδηλώνει ενδεχομένως σύγκρουση ανάμεσα στο ζευγάρι και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να γεννάται σύγκρουση και ανάμεσα στα αδέλφια. Πώς πρέπει, λοιπόν, να διαχειρίζονται οι γονείς τους αδελφικούς καβγάδες;

Με πλήρη αδιαφορία!», απαντά η κ. Κυριακίδου και εξηγεί: «Τις περισσότερες φορές τα μικρά παιδιά ξεκινούν έναν καβγά από το τίποτα, για λόγο ασήμαντο. Μπορεί ακόμα και να το κάνουν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του γονιού, γιατί υποσυνείδητα έχουν καταγράψει ότι ένας τρόπος για να ασχοληθεί ο γονιός μαζί τους είναι αυτός.

Και πράγματι, ελάχιστοι είναι οι γονείς που θα αφήσουν τα αδέλφια να τσακωθούν έντονα, ακόμα και να χτυπήσουν το ένα το άλλο, από φόβο μην σκοτωθούν. Ε, δεν σκοτώνονται! Μπορεί πράγματι να χτυπήσουν, αλλά έτσι θα μάθουν ότι μία πράξη έχει φυσικές και λογικές συνέπειες.

Όταν οι γονείς, όμως, επεμβαίνουν στους αδελφικούς καβγάδες, τα παιδιά έχουν ήδη κερδίσει! Αν, όμως, οι γονείς αποσυρθούν, ήδη από τον πρώτο καβγά, τα αδέλφια θα καταλάβουν ότι ...το παιχνίδι αυτό, δεν παίζει!» Αν ο καβγάς είναι ιδιαίτερα έντονος, το επόμενο που μπορούν να κάνουν οι γονείς, σύμφωνα με την ειδικό, είναι να ζητήσουν από τα παιδιά τον λόγο του καβγά, χωρίς όμως να γίνουν κριτές ή δικαστές.

Κάποια πράγματα που μπορούν να πουν οι γονείς μετά τον αδελφικό καβγά είναι: Αφού αγαπιέστε, γιατί τσακώνεστε;»:

Τα παιδιά μπορεί πάνω στον θυμό τους να απαντήσουν ότι δεν αγαπιούνται. Τότε οι γονείς μπορεί να πουν «αν δεν αγαπιέστε, να πάει ο καθένας στο δωμάτιό του, να παίζετε μόνοι σας και να μη μιλάτε μεταξύ σας». Ακόμα κι αν τα παιδιά υπακούσουν, είναι βέβαιο ότι λίγη ώρα μετά θα παίζουν πάλι μαζί, γιατί σκοπός τους φυσικά δεν είναι να χάσουν ο ένας την παρέα του άλλου. Η συμπεριφορά αυτή πληγώνει»:

Είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά τις επιπτώσεις ενός τσακωμού και, κυρίως, να μάθουν να εκφράζουν με λόγια και όχι με πράξεις τα συναισθήματά τους. Γιατί δεν θέλεις τον αδελφό / την αδελφή σου;»:

Αυτή είναι μία πολύ καλή ερώτηση στην περίπτωση που κάποιο παιδί εκφράσει αρνητικά συναισθήματα για το άλλο, καθώς μία πιθανή απάντηση που αποκαλύπτει ζητήματα ζήλειας και ανταγωνισμού μπορεί να δώσει στους γονείς να καταλάβουν το λάθος τους. Αν για παράδειγμα το παιδί πει «τον αγαπάτε περισσότερο από εμένα», είναι ξεκάθαρο ότι αυτό έχει εισπράξει από τους γονείς και εκείνοι οφείλουν να το διορθώσουν. Πώς; Ο γονιός μπορεί σε ένα τέτοιο παράπονο να απαντήσει «συγνώμη αν σε έκανα να αισθάνεσαι έτσι, δεν το είχα καταλάβει. Θα ήθελα να μου το υποδεικνύεις κάθε φορά που νιώθεις να σε αδικώ».

Το να δικαιώσει ο γονιός το παιδί είναι σημαντικό, γιατί έτσι αυτό νιώθει ότι έχει μια θέση στην οικογένεια, ότι ακούγεται. Επιπλέον, μέσω αυτών των συζητήσεων τα παιδιά μαθαίνουν πόσο ουσιαστική είναι η επικοινωνία, που πολλές φορές ούτε τα ζευγάρια δεν έχουν μεταξύ τους. Με τον τρόπο αυτόν τα αδέλφια θα μάθουν, μεγαλώνοντας, να λύνουν ειρηνικά τις διαφορές τους, χωρίς να μένουν κατάλοιπα που θα οδηγήσουν κάποτε σε μεταξύ τους ρήξη. Συμβουλές για αγαπημένα αδέλφια Η κ. Κυριακίδου συμβουλεύει τους γονείς για το τι ακόμα μπορούν να κάνουν προκειμένου να συσφίξουν τους δεσμούς της οικογένειας και τις καλές σχέσεις των αδελφών: Ενθαρρύνετε τη διαφορετικότητα του κάθε παιδιού:

Μην πιέζετε ένα εσωστρεφές παιδί να γίνει κοινωνικό ή ένα κοινωνικό παιδί να «συμμαζεύεται» και, κυρίως, μη λέτε στο ένα παιδί να παραδειγματίζεται από το άλλο. Το κάθε παιδί έχει την δική του προσωπικότητα που οφείλετε να μπολιάσετε με τρόπο που να οδηγεί το παιδί στην αυτονόμηση και αυτοεκτίμησή του. Χρησιμοποιήστε το χιούμορ:

Το χιούμορ αποδεικνύεται σπουδαίος απινιδωτής μιας τεταμένης κατάστασης. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά πλακώνονται στο ξύλο και έρχονται σε εσάς για να αναλάβετε ρόλο διαιτητή μπορείτε απλά να τους πείτε: «αν θέλετε να σφαχτείτε, βγείτε έξω γιατί έχω σφουγγαρίσει!». Μην τιμωρείτε τα παιδιά για τους καβγάδες τους:

Η τιμωρία στις περιπτώσεις αυτές δεν βοηθά τα παιδιά. Τα κάνει να νιώθουν ακόμα πιο αδικημένα και έτσι γίνονται επαναστάτες στην οικογένεια και αρχίζουν να μη σέβονται τους γονείς. Κοινά παιχνίδια:

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, τα μικρά παιδιά δεν έχουν μάθει να μοιράζονται. Ένας καλός τρόπος για να τους το μάθετε είναι μέσα από το παιχνίδι. Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, παραδείγματος χάριν, που να ανταποκρίνεται στις ηλικίες των παιδιών, θα τα μάθει να μοιράζονται, να γελούν και να διασκεδάζουν μαζί –άλλωστε, αυτός είναι ο σκοπός. Μάλιστα, καλό είναι να επιλέγετε παιχνίδια που δεν δίνουν έμφαση στον νικητή, αλλά στον ηττημένο (π.χ. ο ηττημένος θα επιλέξει τι ταινία θα δείτε το βράδυ)! Οι δουλειές του σπιτιού:

Να καλείτε τα παιδιά, ακόμα και των πιο μικρών ηλικιών, να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού, π.χ. στο μαγείρεμα ή το μάζεμα των παιχνιδιών. Κάντε το, όμως, όχι με τρόπο τυπικό αλλά σαν παιχνίδι (π.χ. όσο πιο γρήγορα μαζέψετε τα δωμάτιά σας, τόσο πιο γρήγορα θα πάμε βόλτα). Έτσι τα παιδιά θα μάθουν να μοιράζονται ευθύνες και υποχρεώσεις, ενώ θα αναπτύξουν πιο εύκολα πνεύμα συνεργασίας! Οικογενειακές βόλτες και εκδρομές:

Μία μονοήμερη εκδρομή στο δάσος ή το βουνό, π.χ. για εξερεύνηση, εμπνέει τα παιδιά και τα φέρνει πιο κοντά. Μην επισημαίνετε την διαφορά ηλικίας μεταξύ τους:

Ένα μεγάλο λάθος που κάνουν οι γονείς είναι να βάζουν ταμπέλες του «μικρού» και του «μεγάλου» ανάμεσα στα αδέλφια. Οι ταμπέλες αυτές στο μυαλό των παιδιών μεταφράζονται ως: Εσύ είσαι ο «μεγάλος», είσαι ο αρχηγός, είσαι υπεύθυνος για τον αδελφό/την αδελφή σου –άρα εσύ φταις για κάθε καβγά, εσύ είσαι ο κυρίαρχος της σχέσης. Αντίστοιχα, για τον «μικρό», η ταμπέλα αυτή σημαίνει ότι πρέπει να υποχωρεί, να χρειάζεται προστάτη, να του συγχωρούνται όλα λόγω ανωριμότητας κ.λ.π. Αντίθετα, το μεγάλο παιδί πρέπει να νιώθει οδηγός ή δάσκαλος αναφορικά με το μικρό όχι «αφεντικό». Αντί, λοιπόν, να το μαλώνουμε που δεν πρόσεξε τον αδερφό ή την αδερφή του, πρέπει να το ενθαρρύνουμε να του μαθαίνει πράγματα. Προσωπικός χώρος:

Είναι πολύ σημαντικό, ειδικά καθώς μεγαλώνουν τα αδέρφια, να έχουν -εφόσον αυτό είναι εφικτό- τον προσωπικό τους χώρο στο σπίτι, για να διαφυλάττουν εκεί την ιδιωτικότητά τους. Ακόμα κι αν τα αδέλφια χρειάζεται να μένουν στο ίδιο δωμάτιο, μπορεί αυτό να διαμορφωθεί έτσι, ώστε να μπορούν κάπως να απομονώνονται (π.χ. με ένα παραβάν). Όταν τα πράγματα δείχνουν να μη βελτιώνονται:

Αν οι έντονοι τσακωμοί συνεχίζονται για χρόνια και τα παιδιά δείχνουν δυστυχισμένα, είναι απαραίτητο οι γονείς να επισκεφθούν έναν οικογενειακό σύμβουλο που θα τους κατευθύνει σωστά αναφορικά με τον ρόλο τους απέναντι στα παιδιά. Πηγή

Via

       poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2qA3CLp
via IFTTT

de Traces

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1041
Dj της ημέρας, ο Απόστολος Παραλίκας

Αυτό δεν είναι τραγούδι…

…Είναι (μέρος από την) ιστορία μιας παρέας Mods με επίκεντρο το Θησείο, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Λίγοι σε αριθμό, με εμφάνιση λιγότερο αντισυμβατική ή κραυγαλέα από τα υπόλοιπα αντίστοιχα νεολαιίστικα μουσικά ρεύματα και φυλές, in and out στο σύστημα θα μπορούσε να πει κανείς, ήταν αποφασισμένοι να καταγραφούν και αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους στο μουσικό γίγνεσθαι της εποχής. Εποχή ακόμα ενδιαφέρουσα ως προς την ποικιλία μουσικών ρευμάτων και προτάσεων. Αφού ξεμπέρδεψαν με θητείες, αναβολές και τέτοιες υποχρεώσεις, με αρχηγό τον Σάκη τον Mod έβαλαν μπροστά το προτζεκτ «de Traces», παραφθορά προς Τζαμάικα του καθόλα mod «The Traces», μια και το αγαπημένο τους ύφος ήταν η ska.

…είναι η ιστορία της συνάντησής τους, κάπου το 1990(?) με τον φίλο τους Αμίν Μεκί από το Σουδάν, φοιτητή στην Αθήνα, οικότροφο της λέσχης στην Πατησίων, ράστα, φαν της τζαμαϊκανής μουσικής. Ο Αμίν έγινε αχώριστος φίλος του γκρουπ και επιστέγασμα της φιλίας ήταν να τον καλέσουν στην σκηνή του Ρόδον, όπου οι «de Traces» θα άνοιγαν τη συναυλία των θρυλικών Wailers. Με συνοπτικές διαδικασίες στήθηκαν δυο επιπλέον μικρόφωνα στο σαουντ τσεκ, ένα για φωνή, ένα για μπόνγκος, και ο Αμίν βαφτίστηκε το 8^ο ή 9^ο μέλος του γκρουπ, χωρίς καμία πρόβα, για να έχει τη δυνατότητα να δει τους αγαπημένους του θρύλους «πρώτο τραπέζι πίστα».

Ο Αμίν έγραψε τους στίχους, ο Σάκης τη μουσική, ο Αλέξανδρος έκανε την ενορχήστρωση, ο Θοδωρής Μανίκας την παραγωγή, για τη συλλογή Rock FM 96,8 & Prisma Studio Present: Divin’ (Modern Tales From An Ancient City) που κυκλοφόρησε από την Ιπτάμενοι Δίσκοι/FM Records το 1993. Ο Θοδωρής προσπάθησε εκείνη την εποχή να προτρέψει τους Traces να ενσωματώσουν περισσότερα ελληνικά/βαλκανικά στοιχεία στο ηχόχρωμά τους, χωρίς όμως επιτυχία.

Ένα κατεξοχήν πολιτικό τραγούδι, που μιλά για την ενότητα, την ελευθερία, την αδελφοσύνη των λαών, ανεξάρτητα από χρώμα, ράτσα, φυλή. Επίκαιρο και στις μέρες μας, αν προσθέσει κανείς και τη θρησκεία….

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com. 

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

 

 

 

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: de Traces, Απόστολος Παραλίκας, Θοδωρής Μανίκας, Μουσική

from dimart http://ift.tt/2sj49S3
via IFTTT

Μυθογραφία

Η Rithika Merchant γεννήθηκε στη Βομβάη το 1986. Το 2008 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Parsons, The New School For Design της Νέας Υόρκης, ενώ το 2006 πέρασε ένα διάστημα στην Πάρο, στο πλαίσιο του προγράμματος Hellenic International Studies In The Arts.

Η Rithika Merchant εντοπίζει τους κοινούς τόπους στις μυθολογίες των λαών: «Θέλω να εξερευνήσω το νήμα που διέπει διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες.  Υπάρχουν παρόμοιες εκδοχές μύθων, ιστοριών και ιδεών, κοινές σε πολιτισμούς σε όλον τον πλανήτη. Η δική μου ζωγραφική κινείται σε αυτή την αντίληψη, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πλάσματα και σύμβολα που προέρχονται από το προσωπικό μου εικαστικό λεξιλόγιο. Με ενδιαφέρουν τα μοτίβα που προκύπτουν από τη συσσώρευση σχημάτων και ο τρόπος με τον οποίο τα κομμάτια ταιριάζουν μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια εικόνα — όπως όταν φτιάχνεις ένα παζλ. Τα έργα μου εξερευνούν τη δεισιδαιμονία, τον μύθο και την τελετουργία, απεικονίζοντας αποσπάσματα από το δικό μου, εσωτερικό folklore. Παράλληλα, τη δουλειά μου χαρακτηρίζει ένας ενστικτώδης φεμινισμός που έρχεται σε ρήξη με τον σύγχρονο μινιμαλισμό, ο οποίος βλέπει τη γυναίκα απλώς ως μούσα».

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Εικαστικά

Στο:Εικαστικά Tagged: Γιώργος Τσακνιάς, εικαστικά, ζωγραφική, Rithika Merchant

from dimart http://ift.tt/2s9Tqub
via IFTTT

Τι είναι και πως λειτουργούν οι αφυγραντήρες;

Γράφει ο Γρηγόρης Μοναχός, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός Α.Π.Θ.

Οι αφυγραντήρες είναι συσκευές ειδικά σχεδιασμένες για να αφαιρούν την υγρασία από τον αέρα του χώρου.


Λόγω του τρόπου που λειτουργούν (και που θα εξηγήσουμε... παρακάτω), οι αφυγραντήρες καταναλώνουν αρκετό ρεύμα για να επιτελέσουν το έργο τους, και γι αυτό είναι σημαντικό ο υποψήφιος αγοραστής να γνωρίζει μερικά πράγματα πριν προβεί στην αγορά τους.Τι είναι η υγρασία και πως την μετράμε.Υγρασία ονομάζουμε το νερό που βρίσκεται διαλυμένο στον αέρα της ατμόσφαιρας υπό μορφή υδρατμών.Οι υδρατμοί αυτοί προέρχονται από την εξάτμιση του νερού που βρίσκεται στην φύση, κυρίως του θαλασσινού.Η υγρασία μετριέται σε δύο κλίμακες, την απόλυτη (η μάζα του νερού που βρίσκεται σε ένα κυβικό μέτρο αέρα) και την σχετική (η ποσότητα του νερού που περιλαμβάνει ο αέρας προς την μέγιστη ποσότητα νερού που μπορεί να συγκρατήσει χωρίς το νερό να υγροποιηθεί).Όταν λέμε ότι ο αέρας έχει σχετική υγρασία 100%, αυτό σημαίνει ότι ο αέρας δεν μπορεί να συγκρατήσει καθόλου επιπλέον νερό (ο αέρας έχει κορεστεί), ενώ όταν λέμε ότι ο αέρας έχει σχετική υγρασία 50% αυτό σημαίνει ότι ο αέρας μπορεί να συγκρατήσει άλλο τόσο νερό όσο υπάρχει ήδη διαλυμένο υπό την μορφή υδρατμών.Οι συνθήκες άνεσης για τον ανθρώπινο οργανισμό βρίσκονται σε σχετική υγρασία μεταξύ 40%~50%.Ποσοστά υγρασίας μικρότερα (ξηρή ατμόσφαιρα) ή μεγαλύτερα (υγρή ατμόσφαιρα) από τα παραπάνω, δημιουργούν αισθήματα δυσφορίας. Τα προβλήματα που δημιουργεί η υψηλή υγρασίαΕνώ η ξηρασία δημιουργεί αναπνευστικά προβλήματα και στατικό ηλεκτρισμό, η υψηλή υγρασία δημιουργεί μια σειρά από προβλήματα όπως:ανάπτυξη μικρό-οργανισμών και μυκήτων που δημιουργούν αλλεργίεςπόνους σε άτομα που πάσχουν από ασθένειες και τραυματισμούς στον σκελετόδημιουργία ή και επιδείνωση ασθενιών όπως τα αρθριτικά και οι ρευματισμοίανάπτυξη μούχλας στα δομικά στοιχεία των κτιρίων που καταστρέφουν τις βαφές, τις ξύλινες επιφάνειες στα δάπεδα και τα έπιπλα, τα υφάσματα κ.λ.π.Τα παραπάνω προβλήματα αρχίζουν να εμφανίζονται σε επίπεδα σχετικής υγρασίας της τάξης του 60% και οξύνονται όσο αυξάνεται η σχετική υγρασία.

Πως αφαιρείται η υγρασία από τον αέρα.Η υγρασία μπορεί να αφαιρεθεί από τον αέρα με δύο τρόπους:

με ψύξη, και με απορρόφηση.Αφύγρανση με ψύξηΗ σχετική υγρασία εξαρτάται από την θερμοκρασία του αέρα.

Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο περισσότερο νερό μπορεί να συγκρατήσει ο αέρας.Το φαινόμενο της υγροποίησης στα τζάμια του σπιτιού και του αυτοκινήτου μας, οφείλεται στο γεγονός ότι όταν ο αέρας ακουμπά το κρύο τζάμι ψύχεται, και αποβάλει το νερό που περιέχει επειδή δεν μπορεί να το συγκρατήσει.

Η ψύξη του αέρα για την αποβολή της υγρασίας, είναι η αρχή πάνω στην οποία στηρίζεται η αφύγρανση.Αφύγρανση με απορρόφηση.Ένας άλλος τρόπος αφαίρεσης της υγρασίας του αέρα είναι η απορρόφηση της υγρασίας από υδρόφιλο υλικό που όταν έρθει σε επαφή με αέρα που περιέχει υγρασία κατακρατά την υγρασία αυτήν. Είδη αφυγραντήρωνΜε βάση τις δύο παραπάνω μεθόδους αφύγρανσης, υπάρχουν 2 ειδών αφυγραντήρων στην αγορά:1 Αφυγραντήρες με ψυκτικό κύκλωμαΟι αφυγραντήρες με ψυκτικό κύκλωμα ψύχουν τον αέρα σε έναν εναλλάκτη και του αφαιρούν την υγρασία.

Η αρχή λειτουργίας τους φαίνεται στο ακόλουθο σχήμα:Ο τύπος αυτός αφυγραντήρα (που είναι και ο πιο συνηθισμένος στην αγορά) διαθέτει ψυκτικό κύκλωμα ίδιο με αυτό των κλιματιστικών που περιλαμβάνει συμπιεστή, εκτονωτική βαλβίδα και δύο εναλλάκτες θερμότητας.Ο αέρας του χώρου εισέρχεται στον αφυγραντήρα, ψύχεται, αποβάλει την υγρασία του και στη συνέχεια αναθερμαίνεται και αποδίδεται και πάλι στον χώρο σε θερμοκρασία ελάχιστα μεγαλύτερη της αρχικής.Οι αφυγραντήρες με συμπιεστή λειτουργούν πολύ καλά σε θερμοκρασίες άνω των 15°C, σε χαμηλότερες όμως θερμοκρασίες δεν λειτουργούν ικανοποιητικά, γιατί ο αέρας του χώρου είναι ήδη κρύος (άρα έχει ήδη αποβάλλει μέρος της υγρασίας του στους τοίχους, τα παράθυρα και τα υπόλοιπα δομικά στοιχεία του κτιρίου) ενώ η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ στοιχείου ψύξης και αέρα μειώνεται, άρα δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητική ψύξη.Σε ακόμη χαμηλότερες θερμοκρασίες, οι αφυγραντήρες με συμπιεστή (ψυκτικό κύκλο) σταματούν την λειτουργία τους για να κάνουν απόψυξη ώστε να προστατεύσουν το ψυκτικό κύκλωμα από πάγο. Ο χρόνος απόψυξης μπορεί ανάλογα με τη θερμοκρασία χώρου να φτάσει και τα 2/3 του συνολικού χρόνου λειτουργίας.2. Αφυγραντήρες απορρόφησης (desiccant) Οι αφυγραντήρες desiccant στηρίζονται στην αρχή της απορρόφησης.

Διαθέτουν ένα δίσκο με απορροφητικό υλικό (desiccant = ζεόλιθος) που απορροφά την υγρασία του αέρα σαν σφουγγάρι.Ένας ανεμιστήρας αναγκάζει τον αέρα του χώρου να περάσει μέσα από τον δίσκο με το απορροφητικό υλικό, όπου αφαιρείται η υγρασία.Ένα άλλο ρεύμα αέρα θερμαίνεται με την βοήθεια μιας ηλεκτρικής αντίστασης και αποξηραίνει τον δίσκο με το απορροφητικό υλικό ώστε η διαδικασία να επαναλαμβάνεται συνεχώς χωρίς να επέρχεται κορεσμός του απορροφητικού υλικού και χωρίς να απαιτείται αντικατάσταση του.Οι αφυγραντήρες desiccant παρουσιάζουν μια σειρά από πλεονεκτήματα:Είναι πιο αποδοτικοί και λειτουργούν πιο οικονομικά από τους αφυγραντήρες με συμπιεστή.Αποδίδουν όλη την ενέργεια που καταναλώνουν στον χώρο αυξάνοντας την θερμοκρασία του.Λειτουργούν πιο αθόρυβαΜπορούν να λειτουργήσουν σε χαμηλότερες θερμοκρασίες (χαμηλότερες των 15°C)Δεν απαιτούν απόψυξη κατά τη λειτουργία τους.Είναι ελαφρύτεροι.Είναι λιγότερο ευπαθείς. Εφαρμογές των αφυγραντήρων.Οι αφυγραντήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν:για να ρυθμίσουμε την υγρασία του χώρου στις επιθυμητές συνθήκες ώστε να αισθανόμαστε πιο άνετα στον χώρο μας.για να απομακρύνουμε την υγρασία από χώρους που δεν αερίζονται επαρκώς (υπόγεια, εξοχικές κατοικίες κ.λ.π.)για να μειώσουμε την υγρασία σε χώρους που κατοικούν άτομα με αυξημένη ευαισθησία στην υγρασία (ρευματισμοί, αρθρίτιδες κ.λ.π.)για να επιταχύνουμε το στέγνωμα των ρούχων όταν αυτό γίνεται μέσα στο σπίτι με ταυτόχρονη αποφυγή αύξησης της υγρασίας του χώρου.για να στεγνώσουμε χώρους που έχουν πλημμυρίσει (αφού βεβαίως πρώτα απομακρύνουμε το νερό) ή έχουν εμφανίσει μούχλα μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν χρησιμοποιήθηκαν.Τι να προσέξετε πριν αγοράσετε αφυγραντήραΣτην αγορά υπάρχουν διαθέσιμα πολλά μοντέλα αφυγραντήρων από διάφορους κατασκευαστές, διαφορετικής ποιότητας και τιμής.Για να επιλέξετε τον κατάλληλο αφυγραντήρα, πρώτα από όλα θα πρέπει να επιλέξετε τον τύπο αφυγραντήρα που καλύπτει καλύτερα τις ανάγκες σας.Αν χρειάζεστε έναν αφυγραντήρα για χρήση μέσα στο σπίτι όπου η θερμοκρασία χώρου είναι πάντοτε μεγαλύτερη των 15°C, τότε μπορείτε να επιλέξετε αφυγραντήρα με συμπιεστή που είναι λίγο φθηνότερος από έναν αντίστοιχο αφυγραντήρα desiccant.Αν χρειάζεστε έναν αφυγραντήρα για μόνιμη τοποθέτηση σε χώρο που δεν θερμαίνεται, τότε είναι προτιμότερο να επιλέξετε έναν αφυγραντήρα desiccant, ο οποίος θα λειτουργεί καλύτερα και πιο αποδοτικά, καταναλώνοντας λιγότερο ρεύμα.

Στην περίπτωση αυτήν, θα πρέπει επίσης να σιγουρευτείτε ότι ο αφυγραντήρας που επιλέγετε μπορεί να συνδεθεί μόνιμα στην αποχέτευση ώστε να μην χρειάζεται να αδειάζει το δοχείο συλλογής, και ότι διαθέτει λειτουργία auto-restart ώστε να επανεκκινεί μόνος του σε περίπτωση διακοπής ρεύματος.Αφού επιλέξετε τον τύπο αφυγραντήρα, στη συνέχεια θα πρέπει να επιλέξετε το μέγεθος του.Οι αφυγραντήρες διαστασιολογούνται με βάση την ποσότητα της υγρασίας που αφαιρούν ανα εικοσιτετράωρο.

Έτσι υπάρχουν αφυγραντήρες 10lt/24h (που μπορούν να αφαιρέσουν 10 λίτρα νερό σε εικοσιτέσερις ώρες), 20lt /24h κ.ο.κ.Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δώσετε στις συνθήκες στις οποίες ο κατασκευαστής ορίζει την ικανότητα αφύγρανσης .Ένας αφυγραντήρας με ονομαστική (κατά δήλωση του κατασκευαστή) ικανότητα αφύγρανσης 10lt/24h σε θερμοκρασία 30°C και σχετική υγρασία 80% αποδίδει πολύ λιγότερο από έναν αφυγραντήρα που έχει την ίδια ονομαστική ικανότητα (10lt/24h) σε θερμοκρασία 20°C και σχετική υγρασία 70%.Άλλα πράγματα που θα πρέπει να προσέξετε, είναι:η ονομαστική κατανάλωση σε Wόρια λειτουργίας αφυγραντήρα (θερμοκρασία και υγρασία)επίπεδο θορύβουύπαρξη συστήματος προειδοποίησης γεμάτου δοχείου.Τέλος, καλό είναι να προτιμήσετε έναν αφυγραντήρα που διαθέτει σύστημα φίλτρων και ιονιστή, ο οποίος εκτός από το να αφυγραίνει, θα καθαρίζει παράλληλα τον αέρα του χώρου.

Via

       poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2ritwq9
via IFTTT

«Όλος ο Σαίξπηρ σ’ ένα τραπέζι» με καθημερινά αντικείμενα

Από τη Forced Entertainment στην Πειραιώς 260, από 1 έως 9 Ιουνίου

Οι ερμηνευτές της γνωστής αγγλικής θεατρικής ομάδας Forced Entertainment δημιουργούν συμπυκνωμένες εκδοχές όλων των έργων του Σαίξπηρ, το ένα μετά το άλλο, μέσα από 36 μικρογραφίες, χρησιμοποιώντας καθημερινά αντικείμενα, τα οποία υποκαθιστούν τους χαρακτήρες, στο εγχείρημα «Όλος ο Σαίξπηρ σ’ ένα τραπέζι», που παρουσιάζεται στην Πειραιώς 260, από 1 έως 9 Ιουνίου.

Κάθε μέρα, το κοινό θα μπορεί να δει τέσσερα διαφορετικά έργα του Σαίξπηρ, που παρουσιάζονται ανά μία ώρα, από τις 7 το απόγευμα  έως τις 10 το βράδυ. Στις παραστάσεις, ακούγονται απλά σύγχρονα αγγλικά και όχι η γλώσσα των πρωτότυπων σαιξπηρικών κειμένων, χωρίς ελληνικούς υπέρτιτλους.

Αλατιέρα και πιπεριέρα στη θέση του βασιλιά και της βασίλισσας, αντίστοιχα. Βάζο στη θέση του πρίγκιπα. Σπιρτόκουτο στη θέση του υπηρέτη. Χαρτί υγείας στη θέση του πανδοχέα. Μπουκάλι νερό στη θέση του αγγελιαφόρου. Η δράση εκτυλίσσεται στην επιφάνεια ενός τραπεζιού, μια θεατρική σκηνή ενός μέτρου, όπου τα έργα ζωντανεύουν σε μορφή μινιατούρας, μέσα από απλές χειροποίητες μαριονέτες.

Στο «Όλος ο Σαίξπηρ σ’ ένα τραπέζι», οι ερμηνευτές εξερευνούν τη δύναμη της αφήγησης, μέσα από αυτή την απλή και ιδιαίτερη σύνοψη των έργων του Σαίξπηρ (κωμωδίες, τραγωδίες, ιστορικά και όψιμα έργα), δημιουργώντας ζωηρούς και παράξενους κόσμους.

Ο Tim Etchells, καλλιτεχνικός διευθυντής και ψυχή της ομάδας που ιδρύθηκε το 1984 και θεωρείται η πλέον ιστορική πειραματική ομάδα της Αγγλίας, υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης. Οι Forced Entertainment, βραβευμένοι το 2016 με το International Ibsen Award, προσεγγίζουν για πρώτη φορά τη δραματουργία του Σαίξπηρ (με εξαίρεση μία σύντομη «ενασχόληση» με τον «Βασιλιά Ληρ»), δίνοντας ένα αποτέλεσμα που απογειώνει τα έργα και αναδεικνύει με κωμικά παράδοξο τρόπο τη δραματουργική τους δεινότητα. Οι γνώμες των θεατών και της κριτικής διίστανται, καθώς άλλοι λατρεύουν την ιδιαίτερη ματιά τους κι άλλοι αγανακτούν με το γεγονός ότι προκαλούν διαρκώς το κοινό.

Πρόγραμμα παραστάσεων

1 Ιουνίου

19:00: «Ο έμπορος της Βενετίας» (Nicki Hobday)

20:00: «Αγάπη αγώνας άγονος» (Robin Arthur)

21:00: «Βασιλιάς Ιωάννης» (Cathy Naden)

22:00: «Δωδέκατη νύχτα» (Jerry Killick)

2 Ιουνίου

19:00: «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» (Cathy Naden)

20:00: «Τρώιλος και Χρυσηίδα» (Jerry Killick)

21:00: «Το ημέρωμα της στρίγγλας» (Nicki Hobday)

22:00: «Βασιλιάς Ληρ» (Robin Arthur)

3 Ιουνίου

19:00: «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» (Jerry Killick)

20:00: «Τίμων ο Αθηναίος» (Robin Arthur)

21:00: «Το χειμωνιάτικο παραμύθι» (Cathy Naden)

22:00: «Μάκβεθ» (Richard Lowdon)

4 Ιουνίου

19:00: «Ριχάρδος Β΄» (Terry O’Connor)

20:00: «Ερρίκος Δ΄» 1ο μέρος (Jerry Killick)

21:00: «Ερρίκος Δ΄» 2ο μέρος (Jerry Killick)

22:00: «Ερρίκος Ε΄» (Nicki Hobday)

5 Ιουνίου

19:00: «Ερρίκος ΣΤ΄» 1ο μέρος (Richard Lowdon)

20:00: «Ερρίκος ΣΤ΄» 2ο μέρος (Richard Lowdon)

21:00: «Ερρίκος ΣΤ΄» 3ο μέρος (Richard Lowdon)

22:00: «Ριχάρδος Γ΄» (Nicki Hobday)

6 Ιουνίου

19:00: «Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ» (Terry O’Connor)

20:00: «Ιούλιος Καίσαρ» (Robin Arthur)

21:00: «Οι δύο άρχοντες από τη Βερόνα» (Nicki Hobday)

22:00: «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (Terry O’Connor)

7 Ιουνίου

19:00: «Κοριολανός» (Jerry Killick)

20:00: «Οθέλος» (Cathy Naden)

21:00: «Κυμβελίνος» (Terry O’Connor)

22:00: «Όπως αγαπάτε» (Robin Arthur)

8 Ιουνίου

19:00: «Τίτος Ανδρόνικος» (Robin Arthur)

20:00: «Πολύ κακό για το τίποτα» (Richard Lowdon)

21:00: «Περικλής» (Cathy Naden)

22:00: «Άμλετ» (Terry O’Connor)

9 Ιουνίου

19:00: «Τέλος καλό όλα καλά» (Nicki Hobday)

20:00: «Με το ίδιο μέτρο» (Cathy Naden)

21:00: «Η κωμωδία των παρεξηγήσεων» (Terry O’Connor)

22:00: «Η τρικυμία» (Richard Lowdon)

Συντελεστές

Σύλληψη: Forced Entertainment, σκηνοθεσία: Tim Etchells, κείμενο: Robin Arthur, Tim Etchells, Nicki Hobday, Jerry Killick, Richard Lowdon, Claire Marshall, Cathy Naden, Terry O’Connor, σχεδιασμός: Richard Lowdon, σχεδιασμός ήχου – φωτισμοί: Jim Harrison. Παίζουν: Robin Arthur, Nicki Hobday, Jerry Killick, Richard Lowdon, Cathy Naden, Terry O’Connor. Δημιουργική ομάδα του Forced Entertainment: Robin Arthur, Tim Etchells (καλλιτεχνική διεύθυνση), Richard Lowdon (σχεδιαστής), Claire Marshall, Cathy Naden, Terry O’Connor. Ομάδα διαχείρισης του Forced Entertainment: Hester Chillingworth (creative producer), Eileen Evans (εκτέλεση παραγωγής), Jim Harrison (διεύθυνση παραγωγής), Natalie Simpson (διεύθυνση γραφείου). Παραγωγή: Forced Entertainment, συμπαραγωγή: Berliner Festspiele – Foreign Affairs Festival & Theaterfestival Basel.

Πληροφορίες

Πειραιώς 260 (Χώρος Β): Πειραιώς 260 – Ταύρος, τηλ.: 210 9282900. Διάρκεια κάθε παράστασης: 45 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: 8 ευρώ η μία παράσταση, 15 ευρώ οι δύο παραστάσεις, 20 ευρώ οι τρεις παραστάσεις, 25 ευρώ οι τέσσερις παραστάσεις, πέντε παραστάσεις και πάνω: 5 ευρώ η παράσταση. Πώληση εισιτηρίων: κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 – εντός στοάς Πεσμαζόγλου (Δευτέρα – Παρασκευή: 9:00 – 16:00, Σάββατο: 10:00 – 15:00), καταστήματα Reload και βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, ηλεκτρονικά: greekfestival.gr, τηλεφωνικά: 210 3272000 (καθημερινά και Κυριακές: 9:00 – 21:00). Εκδοτήρια εισιτηρίων λειτουργούν σε όλους τους χώρους των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα οποία εξυπηρετούν μόνο την παράσταση της ημέρας και ανοίγουν δύο ώρες πριν την έναρξή της.

Πηγή: Ναυτεμπορική

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Παραστάσεις < Προτάσεις

Στο:Παραστάσεις

from dimart http://ift.tt/2qBoRvc
via IFTTT