Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

С новым годом!

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1227
DJ της ημέρας, το dim/art

Καλή χρονιά και ευτυχές το νέον έτος!

Επειδή είμεθα πρώην διεθνιστές και νυν πολυπολιτισμικοί, ευχόμαστε στους αναγνώστες μας με ένα κλασικό ρώσικο αριστούργημα. Bonus ένα δεύτερο βίντεο, με το οποίο θα μάθετε να λέτε «καλή χρονιά» στα κορεάτικα — ευγενική προσφορά του dim/art, χρήσιμη γνώση γιατί μέσα στο τουρλουμπούκι μπορεί ο Κιμ να γίνει κυρίαρχος του κόσμου· ας ξέρουμε λοιπόν πέντε κολυβογράμματα, τζαστ ιν κέις, που λέει και η γιαγιά μας.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Uncategorized

from dimart http://ift.tt/2DEOK4s
via IFTTT

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

One bourbon, one scotch and one beer

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1226
DJ της ημέρας, το dim/art

No further questions, your honor…

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μουσική, John Lee Hooker

from dimart http://ift.tt/2q07ARn
via IFTTT

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

God rest ye merry gentlemen – jazz versions

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1225
DJ της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης

Παραμονή Χριστουγέννων πριν από τρία χρόνια, το dim/art είχε παρουσιάσει από τη στήλη αυτή τα κέλτικα χριστουγεννιάτικα κάλαντα (God rest ye merry gentlemen). Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία του κομματιού και να απολαύσετε την κλασική διασκευή των Jethro Tull.

Για σήμερα διαλέγουμε μερικές εξαιρετικές τζαζ εκδοχές, συμπεριλαμβανομένης μίας υπό τη διεύθυνση του Mr. Bean!

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μουσική, Τάκης Φωτιάδης

from dimart http://ift.tt/2BTfE8f
via IFTTT

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

Στη μέση του δρόμου

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1224
DJ της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Δεκαετία του ’70. Ο George Thorogood με το συγκρότημά του, τους Destroyers, είναι σε περιοδεία ανά την επικράτεια. Παίζουν boogie-blues σε κλαμπάκια – διασκέδαση εγγυημένη. Ο Jimmy Thackery με το δικό του συγκρότημα, τους Nighthawks, είναι επίσης σε περιοδεία. Blues παίζουν κι αυτοί αλλά με πιο παραδοσιακό τρόπο. Ο George και ο Jimmy είναι φίλοι. Παίζουν και οι δύο κιθάρα, λατρεύουν τα blues και ανήκουν στην ίδια γενιά. Ζουν από τη μουσική· αυτό όμως δεν τους κάνει ανταγωνιστές αλλά συναγωνιστές. Ο δρόμος χωράει τους πάντες.

Ένα βράδυ οι Destroyers είναι να παίξουν στην Georgetown, στο κλαμπ Cellar Door. Κατά σύμπτωση, το ίδιο βράδυ, οι Nighthawks είναι να παίξουν στην ίδια πόλη, στο κλαμπ Desperados, το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Cellar Door, επί της M Street. Τα συγκροτήματα –όλα τα μέλη φίλοι μεταξύ τους– συναντιούνται και χαίρονται με την σύμπτωση. Πόσες είναι οι πιθανότητες να παίζουν σε γειτονικά κλαμπ της ίδια (ξένης) πόλης το ίδιο βράδυ; Λίγες. Η ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη. (Για τι πράγμα; Δεν έχει σημασία: μια ευκαιρία είναι μια ευκαιρία είναι μια ευκαιρία.)

Κανονίζουν να παίξουν ακριβώς τα μεσάνυχτα το ίδιο τραγούδι, το «Madison Blues», το κάθε συγκρότημα με τον τρόπο του – αλλά στον ίδιο τόνο (είναι σημαντική αυτή η λεπτομέρεια). Το δε «Madison Blues» (1960) είναι ένα τραγούδι του Elmore James (του αποκαλούμενου «βασιλιά της slide guitar»), ένα χαρακτηριστικό δείγμα της σχολής του Σικάγου.

Ο λόγος της συμπαιγνίας (κι εδώ η γλώσσα –μη χάσει!– μας βγάζει πάλι τη γλώσσα) είναι ότι οι δύο κιθαρίστες έχουν την ιδέα να αλλάξουν θέσεις κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Ενώ έχουν αρχίσει να παίζουν το προσυμφωνηθέν τραγούδι –οι μεν εδώ, οι δε εκεί–, κάποια στιγμή ο George και ο Jimmy καταβαίνουν από τις σκηνές τους, βγαίνουν από τα κλαμπ όπου παίζουν και συναντιούνται στη μέση της M Street. Εκεί ανταλλάσουν στα γρήγορα τα καλώδια που συνδέουν τις κιθάρες με τους αντίστοιχους ενισχυτές (για λόγους συμβατότητας), μπαίνουν στα αντίθετα κλαμπ και συνεχίζουν να παίζουν το τραγούδι (του οποίο στο μεταξύ οι υπόλοιποι συντηρούν τη ρυθμική βάση) με το συγκρότημα ο ένας του άλλου. Με άλλα λόγια, το τραγούδι τελειώνει με τον Thorogood και τους Nighthawks στο Desperados και με τον Thackery κα τους Destroyers στο Cellar Door. Δεν γνωρίζουμε το ηχητικό αποτέλεσμα της αλλαγής, αλλά σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον. Ακούστε το από τους Nighthawks, με τα απολύτως απαραίτητα–

–στη συνέχεια από τους Destroyers, οι οποίοι τα σπάνε, όπως πάντα–

–και μετά προσπαθήστε να φανταστείτε τους συνδυασμούς.

Όμως το επιμύθιο της ιστορίας δεν είναι μουσικής φύσης: είτε έτσι το παίξεις το «Madison Blues» είτε αλλιώς, η ουσία παραμένει η ίδια. Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η συνάντηση του George και του Jimmy στη μέση του δρόμου. Για εκείνους, η όλη φάση ίσως δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια ευκαιρία να κάνουν πιο ενδιαφέρουσα τη βραδιά τους. Για μένα, είναι κάτι παραπάνω. Τους φαντάζομαι να ανταλλάσσουν καλώδια μέσα στο ψοφόκρυο στη μέση του δρόμου μετά τα μεσάνυχτα και να γελάνε με τον παρανοϊκό τρόπο των φαρσέρ, την φάρσα των οποίων δεν καταλαβαίνει κανείς (κυρίως επειδή δεν είναι βλαπτική). Αυτό που (θα ήθελα να) λένε μεταξύ τους –χωρίς λόγια– δεν είναι «πάμε να τους δείξουμε τι φοβεροί κιθαρίστες είμαστε»,  αλλά «ουδείς αναντικατάστατος – εκτός από εμάς τους δύο, μεταξύ μας» ή «εκεί που ήσουν ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ’ρθεις» ή –απλούστατα– «πω, ρε φίλε, κάτι πλάκες!». Γιατί στην πραγματικότητα, αυτό ήταν η όλη φάση: μια πλάκα, δοθείσης της ευκαιρίας. Αν το πάμε όμως λίγο παρακάτω, εδώ έχουμε την επιτομή μιας ειλικρινούς φιλίας: είναι σαν να λέει ο ένας στον άλλον: «εδώ είμαι για σένα· ό,τι κι αν γίνει, πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα να συν-πέσουμε (για να συν-ανέβουμε) – και τότε θα είναι στο χέρι μας να συναντηθούμε στη μέση του δρόμου».

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Elmore James, George Thorogood, Γιώργος Θεοχάρης, μουσική, Jimmy Thackery, The Destroyers, The Nighthawks

from dimart http://ift.tt/2CjSPeZ
via IFTTT

Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2016

Από το Τμήμα Γραμμάτων, Βιβλίου & Ψηφιακού Περιεχομένου της Διεύθυνσης Εφαρμογής Πολιτιστικής Πολιτικής της Γενικής Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού ανακοινώθηκαν σήμερα τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2016, που αφορούν στις εκδόσεις έτους 2015, στα οποία κατέληξε η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου από τις βραχείες λίστες των υποψήφιων προς βράβευση έργων, μετά από επανειλημμένες συνεδρίες και μακρές συζητήσεις.
Παράλληλα, όπως επιτάσσει η νέα νομοθεσία που διέπει τον θεσμό των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (Ν. 3905/2010), δίνεται στη δημοσιότητα το σκεπτικό βράβευσης της αρμόδιας Επιτροπής για κάθε κατηγορία.

Το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Κώστα Πούλο για το έργο του με τίτλο Παππού; εκδόσεις Μεταίχμιο 2015​

poylos_kostas_2

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ: Η τρυφερή σχέση παππού και εγγονού, μέσα από τα απλά, καθημερινά πράγματα και συνήθειες  που μοιράζονται, όπως η εκμάθηση των αριθμών, το κρυφτό, η αγάπη για τα φυτά. Μια σχέση που αναπτύσσεται φυσικά, όπως αναπτύσσεται και η Κίκα (αγαπημένο φυτό και των δύο). Το δέσιμο των δυο τους μεγάλο και η αγάπη τους προσεγγίζει το άπειρο, το οποίο αποτελεί και αναζήτηση του μικρού πρωταγωνιστή. Η απώλεια της γιαγιάς στέκεται παράμερα στην αφήγηση ως σκιά, αλλά χωρίς έντονους συναισθηματισμούς και υπενθυμίζει το αναπόφευκτο. Το αναπόφευκτο, δηλαδή ο θάνατος του παππού, χωρίς να ανακοινώνεται άμεσα από την αφήγηση, αφήνεται ως υπονοούμενο στο τέλος του βιβλίου, όπου κάθε αναγνώστης μπορεί να κάνει τις δικές του σκέψεις και συνειρμούς, αφήνοντας ένα σχεδόν ανοιχτό τέλος μέσα από μια ερώτηση αναζήτησης «παππού;». Η εικόνα του τέλους αποτελεί ένα παράλληλο κείμενο που συμπληρώνει αλλά και νοηματοδοτεί εκ νέου το λεκτικό κείμενο. Παράλληλα με το βασικό θέμα του βιβλίου, αξιοποιείται η λαϊκή παράδοση αλλά και στίχοι από δημοφιλή τραγούδια μιας παλαιότερης εποχής, στοιχεία που εμπλουτίζουν διακειμενικά την αφήγηση.

παππού;

Η επιτροπή συζήτησε ακόμη το βιβλίο Διακοπές στη βεράντα  (συγγραφέας Ιωάννα Μπαμπέτα, εκδόσεις Μεταίχμιο 2015), το οποίο με απέριττη, άμεση, τρυφερή και εύστοχη γραφή διαπραγματεύεται ένα θέμα επίκαιρο. Δυο παιδιά που δεν πάνε διακοπές,  που δε γνωρίζονται, αλλά έχουν ανάγκη για επικοινωνία και παρέα, βρίσκουν ένα σωρό τρόπους για να γνωριστούν, να επικοινωνήσουν και να παίξουν έστω και από απόσταση. Σαΐτες, πίνακες, τηλεκατευθυνόμενα ελικόπτερα, ένα κόκκινο μάλλινο κουβάρι και σαπουνόφουσκες επιστρατεύονται για να εξυπηρετήσουν την ανάγκη της φιλίας και της συντροφικότητας, αλλά και να καλύψουν το κενό της ρουτίνας και της μοναξιάς. Δυο παιδιά που ζουν τον πρωτόγνωρο ρομαντισμό της σχέσης των δύο φύλων. Δυο παιδιά που κατορθώνουν να μετατρέψουν το πιο βαρετό καλοκαίρι σε μια μοναδική εμπειρία.

Το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου απονέμεται κατά πλειοψηφία στην εικονογράφο Ίριδα Σαμαρτζή και στον συγγραφέα Σωτήρη Τριβιζά για το έργο τους με τίτλο Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο, ένα παραμύθι βασισμένο στον Λόρκα, εκδόσεις Διάπλαση 2015.

sotiris_trivizas

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ: Ένα ιδιαίτερο βιβλίο,  βασισμένο στο έργο του Λόρκα, με μια εξαιρετική εικονογράφηση που αποδίδει το ονειρικό και το περιπετειώδες με ποικιλία χρωμάτων και εικόνων. Το βιβλίο αναπαριστά με ποιητικό ή παραμυθικό τρόπο ένα μέρος της παιδικής ηλικίας του Λόρκα που σχετίζεται με τη ζωή του στο χωριό. Όμορφες εικόνες λόγου που συγκινούν, επιδιώκοντας να εξοικειώσουν το παιδικό κοινό με την ποίηση και τους συνεχείς συμβολισμούς. Το πάντρεμα διαφορετικών λογοτεχνικών ειδών, με τον εγκιβωτισμό ποιημάτων του Λόρκα στην αφήγηση και το δέσιμο με μια εικονογράφηση ονειρική, που λειτουργεί και ως ένα παράλληλο κείμενο με τις δικές του σημασιοδοτήσεις, το κάνει ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο.

FEDERICO_SMALL

Η επιτροπή συζήτησε ακόμη δυο βιβλία: Το βιβλίο Απέναντι  (εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή, συγγραφή Θοδωρής Παπαϊωάννου, εκδόσεις Ίκαρος 2015), για την καλαίσθητη εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή που, σε συνδυασμό με ένα λιτό κείμενο, δημιούργησαν ένα ενδιαφέρον και ελκυστικό picturebook για μικρούς αναγνώστες.

Το  βιβλίο Ο Βόρακας, ο Κόρακας, και η Σονάτα της Φανής (εικονογράφηση Βαγγέλης Παυλίδης, συγγραφή Γεωργία Γαλανοπούλου, εκδόσεις Πατάκη 2015), μια ιστορία με τη μορφή παραμυθιού ή καλύτερα τοπικού θρύλου για μεγαλύτερα παιδιά, γραμμένη σε στίχο, με δυνατούς συμβολισμούς για την απληστία, την πλεονεξία, την απώλεια της λογικής σκέψης και του σεβασμού, με ιδιαίτερη εικονογράφηση, που δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για την ανάδειξη του θέματος.

Το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού – Νεανικού βιβλίου απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Πολυχρόνη Κουτσάκη για το έργο του με τίτλο Μια ανάσα μόνο, εκδόσεις Πατάκη 2015

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ: Το βιβλίο αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με το βιβλίο Καιρός για ήρωες. Με σκηνικό δράσης την πόλη των Χανίων, ο συγγραφέας διαμορφώνει μια μοντέρνα, αστυνομικού τύπου περιπέτεια, με στοιχεία κινηματογραφικής δράσης – που δικαιολογούν ίσως και κάποιες υπερβολές στην διαχείριση καταστάσεων-, με έξυπνο χιούμορ και στοιχεία μεταφυσικά. Στην πλοκή ενσωματώνονται διεφθαρμένα κυκλώματα, ακροδεξιές οργανώσεις στο χώρο του σχολείου, διακίνηση ναρκωτικών, απαγωγές κ.ά. Όλα τα παραπάνω καθιστούν πυκνή και απαιτητική την αφήγηση των γεγονότων. Δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για το είδος και κάνουν το βιβλίο ελκυστικό για τους εφήβους, θίγοντας θέματα που τους απασχολούν χωρίς την αίσθηση της απαισιοδοξίας και της παραίτησης. Παρά το γεγονός πως το βιβλίο αποτελεί συνέχεια προηγούμενου  βιβλίου, μπορεί να σταθεί και αυτόνομα, χωρίς να κουράζει αφηγηματικά. Στα δυνατά του σημεία επίσης, η ολοκληρωμένη ανάπτυξη πολλών χαρακτήρων – ηρώων, που ο καθένας έχει ξεχωριστή συμβολή στην εξέλιξη της ιστορίας.

Η επιτροπή συζήτησε ακόμη το βιβλίο Ένας άγγελος στο ταβάνι μου (συγγραφή Μάγια Δεληβοριά, εκδόσεις Κέδρος 2015), το οποίο πραγματεύεται με πρωτότυπο τρόπο, αμεσότητα και χιούμορ το θέμα της απώλειας, της κατάθλιψης, την αναζήτηση της προσωπικής δύναμης και του νοήματος της ζωής. Ένα βιβλίο με δεμένη πλοκή, με στοιχεία ρεαλιστικά και μεταφυσικά ταυτόχρονα, με ανεπτυγμένους και πειστικούς χαρακτήρες, που διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον από τον έφηβο αναγνώστη.

Το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά απονέμεται κατά πλειοψηφία στην Κατερίνα Σέρβη για το έργο της με τίτλο Στη μάχη του Μαραθώνα, εκδόσεις Πατάκη 2015

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ: Ένα graphic novel, που επιχειρεί να φέρει το νεαρό αναγνώστη κοντά στην ιστορία με τρόπο ζωντανό, άμεσο και διαφορετικό από τα συνηθισμένα βιβλία ιστορίας. Με το εύρημα των μυθοπλαστικών χαρακτήρων των παιδιών ανιχνευτών, τα οποία βρίσκονται στο πλευρό των ιστορικών προσωπικοτήτων, ο αναγνώστης βρίσκεται παρών στα ίδια τα γεγονότα, παρακολουθεί τη μάχη σαν να ήταν εκεί, ενώ μέσα από τους διαλόγους πληροφορείται για τα ιστορικά  γεγονότα που προηγήθηκαν της μάχης και οδήγησαν σε αυτήν. Το βιβλίο φωτίζει θέματα όπως το θάρρος, η ανδρεία, αλλά και τα ανθρώπινα συναισθήματα των ηρώων όπως ο φόβος, ενώ ταυτόχρονα γίνονται σχόλια για την κοινωνική ζωή (π.χ. τη θέση της γυναίκας) και δίνονται στοιχεία της διαφορετικής οπτικής των δύο αντιπάλων σε έναν πόλεμο. Το χιούμορ και οι αναχρονισμοί -που κάνουν την Ιστορία πιο ζωντανή και οικεία- καθώς και οι αναφορές στο έργο του Αριστοφάνη, συμπληρώνουν τον αφηγηματικό χαρακτήρα του κειμένου. Το βιβλίο καθορίζεται από τις εικόνες του Θανάση Πέτρου, οι οποίες χωρίς εικαστικές φλυαρίες αποδίδουν συναισθήματα, γεγονότα και όλη την ατμόσφαιρα της εποχής.     Ακόμη ένα στοιχείο που καθιστά το βιβλίο «ξεχωριστό» είναι το παράρτημα, όπου και πάλι με τη μορφή κόμικ  δίνονται αλήθειες και μύθοι για την ιστορία, θίγονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ιστορικός ερευνητής, το θέμα της ύπαρξης αντικειμενικής ιστορικής αλήθειας και η σύγκρουση επιστημονικών απόψεων των ιστορικών για ένα ζήτημα. Επίσης αναφορά γίνεται στον Ηρόδοτο και το έργο του, ενώ ίσως για πρώτη φορά σε ένα βιβλίο για παιδιά η συγγραφέας διερωτάται αν τελικά υπάρχει απάντηση στο μεγάλο ερώτημα της ιστορίας: «Τι θα είχε συμβεί αν…». Μια εναλλακτική, πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση μελέτης της ιστορίας.

***

Οι  βραχείες λίστες υποψήφιων προς βράβευση (για έργα εκδοθέντα το έτος 2015), από τις οποίες επελέγησαν οι ανωτέρω βραβευθέντες είναι οι ακόλουθες  :

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 

1.     Κεσόγλου Σταμάτης  συγγραφέας Η Γη της Λόρνας,  εκδ. Πατάκη 2015

2.     Μπαμπέτα Ιωάννα συγγραφέας, Τίκκου Φωτεινή εικονογράφος, Διακοπές στην Βεράντα, εκδ. Μεταίχμιο 2015

3.     Πούλος Κώστας συγγραφέας, Ντούτσουλη Σταματίνα εικονογράφος,Παππού; εκδ. Μεταίχμιο 2015

4.     Στρούτση Λέλα  συγγραφέας και εικονογράφος Η ( μια και μοναδική) Μαύρη Θρούμπα, εκδ. Κέδρος 2015

5.     Τσόγκα Μαίρη συγγραφέας, Γρίβας Βασίλης εικονογράφος, Διάβασέ μου κι άλλο, εκδ. Μεταίχμιο 2015

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 

1.     Γεωργέλλη Κλαίρη εικονογράφος, Φαλκονάκη Άλισον συγγραφέας, Αλέξη μη φοβάσαι! εκδ. Μεταίχμιο 2015

2.     Δεληβοριά Μυρτώ εικονογράφος, Τσιλινίκος Δημήτρης συγγραφέας,Πιρούνια και μαχαίρια… στα μαχαίρια! και άλλες χιουμοριστικέςιστορίες, εκδ. Πατάκη 2015

3.     Παυλίδης Βαγγέλης εικονογράφος, Γαλανοπούλου Γεωργία συγγραφέας, Ο Βόρακας, ο Κόρακας και η Σονάτα της Φανής,  εκδ. Πατάκη 2015

4.     Σαμαρτζή Ίριδα εικονογράφος, Τριβιζάς Σωτήρης συγγραφέας, Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο , ένα παραμύθι βασισμένο στον Λόρκα,  εκδ. Διάπλαση 2015

5.     Σαμαρτζή Ίριδα εικονογράφος, Παπαϊωάννου Θοδωρής συγγραφέας,Απέναντι, εκδ. Ίκαρος 2015

6.     Τουλιάτου Σοφία εικονογράφος, Παπαθεοδούλου Αντώνης συγγραφέας, Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; εκδ. Παπαδόπουλος 2015

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΦΗΒΙΚΟΥ – ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

1.     Δαρλάση Αγγελική, Όταν έφυγαν τ’ αγάλματα, εκδ. Μεταίχμιο 2015

2.     Δεληβοριά Μάγια, Ένας άγγελος στο ταβάνι μου, εκδ. Κέδρος 2015

3.     Κουτσάκης Πολυχρόνης, Μια ανάσα μόνο, εκδ. Πατάκη 2015

4.     Παναγιωτάκης Γιώργος Κ., Αλάστρα, το βιβλίο των δυο κόσμων, εκδ. Πατάκη 2015

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

1.     Αγγελίδου Μαρία, Η ζώνη της Ιππολύτης, εκδ. Μετάιχμιο 2015

2.     Κατσέλης Γιώργος, Ο θησαυρός του Θεόφιλου, εκδ. Χριστάκη 2015

3.     Μπίνιου Αθηνά, Η κυρά της Αιξωνής, εκδ. Πατάκη 2015

4.     Πούλος Κώστας, Λαβύρινθος και Μινώταυρος, εκδ. Μεταίχμιο 2015

5.     Σέρβη Κατερίνα και Πέτρου Θανάσης, Στη μάχη του Μαραθώνα, εκδ. Πατάκη 2015

***

Η σύνθεση της αρμόδιας Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου έχει ως εξής:

1.        Αλέξιος Κυριτσόπουλος του Νικολάου, Εικονογράφος , Πρόεδρος

2.        Αναστασία Οικονομίδου του Στυλιανού, Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Αντιπρόεδρος

3.        Τασούλα Τσιλιμένη του Δημητρίου, Επίκουρη Καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, συγγραφέας , Μέλος

4.        Γιώργος Θεοχάρης του Χαραλάμπους, Συγγραφέας, Μέλος

5.        Νέαρχος Ντάσκας του Αποστόλου, Εικονογράφος, Μέλος

6.        Κατερίνα Δερματά του Ιωάννου, Κριτικός, Μέλος

7.        Αγγελική Γιαννικοπούλου του Αναστασίου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος

8.        Μένη Κανατσούλη του Δημητρίου, Καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου  Θεσσαλονίκης, Μέλος ΔΕΠ, Μέλος

9.        Χρυσούλα Κουράκη του Γεωργίου, Κριτικός, Μέλος

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Βιβλίο

Προτάσεις μιας βιβλιόφιλης μαμάς

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Βιβλίο Tagged: βιβλίο, λογοτεχνία για παιδιά

from dimart http://ift.tt/2EatmF1
via IFTTT

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Ballad of Lucy Jordan

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1223
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Φυσικά και ήθελα να τον εντυπωσιάσω. Ήθελα πάρα πάρα πολύ να τον εντυπωσιάσω, καθότι σφόδρα μικρότερη από κείνον και εξίσου σφόδρα τσιμπημένη. «Διάλεξε εσύ ταινία» μου είχε πει. Ελεύθερο θέμα. Το μισούσα από τότε. Αλλά επειδή ήθελα να τον εντυπωσιάσω με την τρομερή μου άνεση απέναντι στη σκοτεινή πλευρά, διάλεξα το «Μοντενέγκρο – Γουρούνια και μαργαριτάρια». Βάλαμε την κασέτα στο βίντεο (είπαμε, ήμουν πολύ μικρότερη — και από κείνον τότε και από μένα τώρα), καθίσαμε στις πολυθρόνες μας πολύ πολιτισμένα και πατήσαμε play.

Δεν θυμάμαι να είπαμε λέξη στη διάρκεια της ταινίας, μέχρι που ακούστηκε το «Ballad of Lucy Jordan» στο τέλος. Είχα αποκαρδιωθεί εντελώς, χειρότερα κι από τη Lucy. Ούτε ένα σχόλιο.

Σηκώθηκε, μου έβαλε κρασί στο ποτήρι μου. «Σήκω», μου είπε. Υπάκουσα, κι εκείνος βολεύτηκε καλά καλά στη θέση μου. «Ωραία. Ξανακάτσε τώρα».

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Μουσική, Marianne Faithfull

from dimart http://ift.tt/2pKIupx
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 27/12

Το χρυσάφι των τίγρεων

—Χόρχε Λουίς Μπόρχες—
Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης

Πόσες φορές δεν κοίταξα
ώσπου να χαμηλώσει κίτρινο το δειλινό
την αγέρωχη τίγρη της Βεγγάλης
που πηγαινοέρχεται στον προκαθορισμένο δρόμο της
πίσω απ’ τις σιδερένιες μπάρες,
δίχως να υποψιάζεται πως είναι η φυλακή της.
Ύστερα θα ‘ρθουν άλλες τίγρεις,
η τίγρη της φωτιάς του Μπλέικ·
ύστερα θα ‘ρθουνε άλλα χρυσάφια
το μέταλλο του έρωτα — ο Δίας,
το δαχτυλίδι που κάθε νύχτες εννιά
γίνεται εννέα πια δαχτυλίδια
κι αυτά γίνονται ύστερα άλλα εννιά
κι έτσι συνέχεια, δίχως τελειωμό.
Καθώς περνούν τα χιόνια, σιγά σιγά
μ’ αφήνουν τ’ άλλα υπέροχα χρώματα
και τώρα απομείναν μοναχά
το ακαθόριστο φως, η αξεδιάλυτη σκιά
και το αρχικό χρυσάφι.
Α, δειλινά, τίγρεις και λάμψεις
του μύθου και του έπους,
α, το πιο πολύτιμο χρυσάφι, η χαίτη σου
που λαχταρούν ετούτα εδώ τα χέρια.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x

 

 


Στο:Το ποίημα της εβδομάδας Tagged: ποίηση, Δημήτρης Καλοκύρης, Λογοτεχνία, Χόρχε Λουίς Μπόρχες

from dimart http://ift.tt/2BHtMkI
via IFTTT