To dim/art έγινε 4 χρονών και γιορτάζει!
Παρασκευή 1/7/2016 9 μ.μ., στο Άλικο (Αγίου Δημητρίου 16, Ψυρρή — δες το στον χάρτη).
Θα κόψουμε τούρτα, θα τη φάμε, θα έχουμε κοντά μας φίλους και συνεργάτες, ανθρώπους του πνεύματος και —κυρίως— του σώματος.
«Ήρθα στον κόσμο πολύ νέος, σε μια πολύ γερασμένη εποχή», είπε ο Eric Satie, που άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο την 1η Ιουλίου 1925. Με αφορμή την επέτειο, θα διαβάσουμε κείμενά του και έργα του θα ερμηνεύσουν η σοπράνο Λένια Ζαφειροπούλου και ο πιανίστας Μάριος Καζάς.
Θα ακολουθήσει πάρτι μέχρι πρωίας (όχι αναγκαστικά της επόμενης μέρας).
Σας περιμένουμε!
(Εδώ το σχετικό event στο facebook)
* * *
Ερίκ Σατί, αυτοπροσωπογραφία
Η μέρα του μουσικού
—Ερίκ Σατί—
Ο καλλιτέχνης πρέπει να προγραμματίζει τη ζωή του.
Ιδού το ακριβές πρόγραμμα των καθημερινών μου δραστηριοτήτων:
Έγερση: στις 7.18· έμπνευση: από τις 10.23 ως τις 11.47. Γευματίζω στις 12.11 και σηκώνομαι από το τραπέζι στις 12.14.
Σωτήριος περίπατος με άλογο στο πάρκο μου, από τις 13.19 ως 14.53. Νέα έμπνευση από τις 15.12 ως τις 16.07.
Ασχολίες διάφορες (ξιφομαχία, στοχασμοί, ακινησία, επισκέψεις, διαλογισμός, ασκήσεις δεξιοτεχνίας, κολύμπι κτλ.) από τις 16.21 ως τις 18.47.
Το δείπνο σερβίρεται στις 19.16 και στις 19.20 έχω τελειώσει. Ακολούθως, από τις 20.09 ως τις 21.59, συμφωνικές αναγνώσεις — μεγαλοφώνως.
Πηγαίνω για ύπνο στις 22.37 ακριβώς. Μια φορά τη βδομάδα —κάθε Τρίτη— πετάγομαι ξαφνικά απ’ το κρεβάτι στις 3.19.
Τρώω μόνο λευκές τροφές: αυγά, ζάχαρη, τριμμένα κόκαλα· λίπος νεκρών ζώων· βοδινό, αλάτι, καρύδες, κοτόπουλο βρασμένο σε άσπρο νερό· τη μούχλα από τα φρούτα, το ρύζι και τα πράσα· καμφορούχο λουκάνικο, ζυμαρικά, τυρί (άσπρο), μπαμπάκι σαλάτα και ορισμένα ψάρια (χωρίς πέτσα).
Βράζω το κρασί μου και το πίνω κρύο με χυμό φούξιας. Η όρεξή μου είναι καλή· δεν μιλάω ποτέ όταν τρώω, γιατί φοβάμαι μην πνιγώ.
Αναπνέω προσεκτικά (με μικρές ανάσες). Χορεύω πολύ σπάνια. Όταν περπατώ, κρατώ τα πλευρά μου και έχω στραμμένο σταθερά το βλέμμα πίσω μου.
Όταν γελώ, η όψη μου είναι πολύ σοβαρή, χωρίς όμως να το κάνω επίτηδες. Γι’ αυτό μου το φέρσιμο, ζητώ πάντα ευγενικά συγγνώμη.
Κοιμάμαι με μισό μάτι· έχω πολύ δύσκολο ύπνο. Το κρεβάτι μου είναι στρογγυλό και έχει μια τρύπα για να περνάω το κεφάλι μου. Ένας υπηρέτης μου παίρνει συνεχώς τη θερμοκρασία και μου δίνει μια άλλη.
Εδώ και πολύ καιρό είμαι συνδρομητής σ’ ένα περιοδικό μόδας. Φορώ άσπρο σκούφο, άσπρες κάλτσες και άσπρο γιλέκο.
Ο γιατρός μου με συμβούλευε πάντα να καπνίζω. Και πρόσθετε:
— Καπνίζετε, φίλε μου: αλλιώς, κάποιος άλλος θα καπνίζει στη θέση σας.
* Ερίκ Σατί, Εκτός ήχου, μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1990.
Εδώ άλλες εκδηλώσεις
from dimart http://ift.tt/29bkliB
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου