Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης

 

αρχείο λήψης

—της Stucano Closer—

Στη συνείδηση των τουριστών ανά τον κόσμο, η Κωνσταντινούπολη, η Ιστανμπούλ, έχει αποκτήσει εσχάτως μια εντελώς νέα διάσταση: έχει αναχθεί σε «Πόλη των Γατιών», και δικαίως. Η Κωνσταντινούπολη ήταν ανέκαθεν μια πόλη παραδεισένια για τις γάτες. Τώρα όμως, χάρη στη δύναμη των social media, θεωρείται και η πρωτεύουσα όλων των γατόφιλων του κόσμου.

Πράγματι, οι αδέσποτες γάτες της Κωνσταντινούπολης (όπως και των άλλων μεγάλων πόλεων της Τουρκίας, δηλαδή) απολαμβάνουν ένα ιδιαίτερο καθεστώς συλλογικής αγάπης, φροντίδας και σεβασμού από του κατοίκους. Βρίσκονται παντού και αρχίζουν να συναγωνίζονται πλέον με αξιώσεις τα μεγάλα αξιοθέατα της πόλης στην προτίμηση (και στις φωτογραφίσεις) των τουριστών, που εκπλήσσονται από την αντιμετώπιση των ίδιων των κατοίκων: στους δρόμους βρίσκει κανείς παντού μικρές φωλιές για τα αδέσποτα γατιά και αυτοσχέδιες ταΐστρες τοποθετημένες από τους κατοίκους. Η είσοδος δεν τους απαγορεύεται, στην ουσία, πουθενά. Κανείς δεν τις διώχνει, κανείς δεν τις πειράζει. Κι εκείνες ανταποδίδουν μ’ αυτόν τον ακαταμάχητο τρόπο τους, ποζάροντας, πλησιάζοντας χωρίς φόβο και γουργουρίζοντας, επιδεικνύοντας τον πιο γοητευτικό τους εαυτό (που δεν τους είναι, εξάλλου, και τόσο δύσκολο). Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης είναι κάτι αντίστοιχο με τις ιερές αγελάδες της Ινδίας: σχεδόν ιερά ζώα.

Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του περίφημου Γκλι, ενός από τα γατιά που μπαινοβγαίνουν ελεύθερα μέσα στο μουσείο της Αγίας Σοφίας, προσελκύοντας τα φλας των τουριστών, ιδίως από τότε που συναντήθηκε με τον Μπαράκ Ομπάμα κατά τη επίσημη επίσκεψή του (του Ομπάμα, δηλαδή) στην Κωνσταντινούπολη το 2009. (Κοιτώντας τις φωτογραφίες του Γκλι, έχει κανείς την αλλόκοτη αίσθηση ότι ο αρχοντικός, αν και ελαφρώς αλλίθωρος, γάτος ήταν εκεί από πάντα.)

Κλικ για να δείτε το σλάιντ

Αλλά ακόμα και τα τζαμιά μοιάζουν να ανοίγουν σιγά-σιγά τις πόρτες τους στις γάτες, όπως το Aziz Mahmud Hüdayi, όπου ο ιμάμης του, ο Μουσταφά Εφέ, επέτρεψε σε μια οικογένεια γατιών να βρει εκεί προστασία. Ίσως και τον Θεο.

Κλικ για να δείτε το σλάιντ

Άλλωστε, τον τόνο τον είχε δώσει από παλιά κι ο ίδιος ο Μωάμεθ, σύμφωνα με το Κοράνι: παραδίδεται ότι ο γατόφιλος Προφήτης, βλέποντας τη γάτα του να κοιμάται μακαρίως πάνω στην εσάρπα του, προτίμησε να κόψει το ύφασμα παρά να ξυπνήσει το ζώο. Εξάλλου, πάλι σύμφωνα με την παράδοση, μια γάτα τού είχε σώσει τη ζωή, όταν έδιωξε ένα δηλητηριώδες φίδι που ετοιμαζόταν να τον δαγκώσει. Ναι, οι γάτες είναι περίπου ιερές. «Αν σκοτώσεις γάτα, πρέπει να χτίσεις τζαμί για να σε συγχωρέσει ο Θεός», λένε οι Τούρκοι.

Φυσικά, υπάρχει και η εντελώς πρακτική πλευρά: οι γάτες έχουν αποτρέψει μια ακόμα άλωση της πόλης, αυτή τη φορά από τα ποντίκια.

Κάπως έτσι, και χάρη στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, οι Γάτες της Κωνσταντινούπολης προσφέρουν πλέον στην πόλη μια επιπλέον τουριστική ατραξιόν. Η καλοσύνη πάντα ανταμείβεται. Κάτι ήξερε κι ο Μωάμεθ.

 

Κλικ για να δείτε το σλάιντ

 

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο ρε

like-us-on-fb

Το dim/art στο twitter




from dimart http://ift.tt/1Xhkh3K
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου