Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Me and my uncle

Grateful+Dead+Bang+Bang

Αυτό δεν είναι τραγούδι #703
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

Οι Grateful Dead έχουν παίξει το Me and my uncle 616 φορές ζωντανά στην ιστορία τους (1966-1995). Είναι επισήμως το κομμάτι που έχουν παίξει περισσότερες φορές. Και η πλάκα είναι ότι δεν είναι καν δικό τους — και πρόκειται για συγκρότημα που έγραφε διαρκώς δικά του τραγούδια. Και η ακόμα μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι αυτός που το έγραψε δεν το ήξερε ότι το έγραψε· το έμαθε αργότερα, από σπόντα.

Ο John Phillips των The Mamas & The Papas άνοιξε μια ωραία ημέρα του 1964 το γραμματοκιβώτιό του και βρήκε ένα τσεκ. Αφορούσε πνευματικά δικαιώματα για κάποιο άγνωστό του τραγούδι με τίτλο Me and my uncle, από το live LP που είχε κυκλοφορήσει πριν από ένα χρόνο η Judy Collins. O John ήπιε τον καφέ του, ήπιε κι έναν ακόμα, έβαλε να γίνεται και ο τρίτος και μετά πήρε τηλέφωνο την Judy να της πει ότι μάλλον έγινε κάποιο λάθος. Εκείνη έβαλε τα γέλια και του είπε την εξής ιστορία: ένα βράδυ του 1963, μετά από μια συναυλία της στην Αριζόνα, μαζεύτηκαν στο δωμάτιό της διάφοροι φίλοι να πιουν τεκίλα και να τζαμάρουν — μεταξύ αυτών, ο Stephen Stills, ο Neil Young και ο John. Κάποιος έβαλε μια κασέτα να γράφει. Ο John έπεσε στην τεκίλα με τα μούτρα. Έγινε εντελώς τύφλα και αυτοσχεδίασε ένα western τραγούδι, ο ήρωας του οποίου ταξιδεύει στο Δυτικό Τέξας παρέα με τον θείο του, μπαίνουν σε ένα σαλούν, παίζουν πόκερ με τους ντόπιους, ο θείος κλέβει, οι ντόπιοι τον μυρίζονται και τα παίρνουν, πέφτει πιστολίδι, ανιψιός και θείος φεύγουν με το χρυσάφι και στο τέλος ο ανιψιός σκοτώνει τον θείο και παίρνει όλα τα λεφτά. Της Judy της έμεινε η κασέτα. Την ξανάκουσε και συνειδητοποίησε ότι ο John μέσα στη σούρα του είχε γράψει κομματάρα. Κι έτσι τη συμπεριέλαβε στο ρεπερτόριό της κι επειδή ήταν καλό κορίτσι και όχι κάθαρμα σαν τον ανιψιό (ή τον θείο) του άσματος απέδωσε στον John τα δικαιώματα, κι ας μη θυμόταν εκείνος την τύφλα του (ίσως θυμόταν μόνο αυτό, δηλαδή την τύφλα, σίγουρα δεν θυμόταν να γράφει κοτζαμάν γουέστερν από το πουθενά).

Ο John ευχαρίστησε την Judy και έκλεισε το τηλέφωνο. Ήπιε τον τρίτο καφέ, έβαλε να γίνεται ο τέταρτος και ορκίστηκε να ξαναβάλει οπωσδήποτε τεκίλα στο στόμα του, αφού όταν πίνει γράφει τέτοιες κομματάρες. Κράτησε τον όρκο του και το 1992 έκανε μεταμόσχευση ήπατος. Το νέο ήπαρ τον έβγαλε μέχρι το 2001.

Εκτός από την Judy, τον John (1966) και τους Grateful Dead, το κομμάτι το έχουν πει ακόμα πολλοί, όπως:  Joni Mitchell, John Denver, Dino Valente, Mike Wilhelm, Widespread Panic, Whisky Crick, Max Creek κ.ά. Εδώ από τη συναυλία των Dead στις 30 Δεκεμβρίου 1977 στο θρυλικό Winterland του Σαν Φρανσίσκο.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter




from dimart http://ift.tt/1UpyUhh
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου