Η ζωή μέσα στο ποίημα

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, «Τι κοιτάζει στ’ αλήθεια ο ποιητής»

—της Ελένης Κεχαγιόγλου—

Πόσες φορές δεν άλλαξε ο κόσμος
για χάρη μιας ομοικαταληξίας;
Χ. Γ.

Φιλοδοξίες

Ακούγεται ασήμαντο για φιλοδοξία
και ξεπερασμένο και ρομαντικό,
μα δεν είναι άσχημο για πεπρωμένο:

να μείνω στη μνήμη των ανθρώπων
ως εκείνος που κάθε χρόνο
έγραφε για τις αμυγδαλιές
λες και τις έβλεπε πρώτη φορά.

Τι κοιτάζει στ’ αλήθεια ο ποιητής λέγεται η τελευταία ποιητική συλλογή που έγραψε ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος (εκδόσεις Πόλις 2016), τίτλος ο οποίος συνομιλεί με τον Μαρσέλ Προυστ ο οποίος, στην προμετωπίδα του βιβλίου απορεί, «ο ποιητής στέκεται μπροστά σ’ αυτά που δεν τραβούν την προσοχή των καθωσπρέπει κυρίων, έτσι ώστε ν’ αναρωτιόμαστε αν είναι ερωτευμένος ή κατάσκοπος και […] τι κοιτάζει στ’ αλήθεια;». Οι στίχοι του Γιαννακόπουλου επιβεβαιώνουν ότι είναι οπωσδήποτε ερωτευμένος —και γίνεται ο έρωτας αυτός, πόθος για το απτό και συγκεκριμένο γυναικείο σώμα, πηγή της έμπνευσής του— αλλά και κατάσκοπος της κάθε ημέρας. Και σελίδα τη σελίδα μάς ξεναγεί στη (γνώριμη της πένας του) ποίηση της καθημερινότητας του ασκημένου στη διεισδυτική παρατήρηση βλέμματος. Ή αλλιώς είναι σαν να διαβάζουμε ένα ποιητικό ημερολόγιο όπου η επίγνωση του πεπερασμένου της ύπαρξης γίνεται ο κινητήριος μοχλός της αναζήτησης της ομορφιάς — αυτής που κοιτάζει ο ποιητής — αυτής που προκύπτει από τα υλικά της ζωής του καθενός μας — και, με τον τρόπο αυτό, δίνεται και στον Προυστ η απάντησή του. Αλλά και, εν κατακλείδι, μια μυστική συνταγή επιβίωσης (σε άλλη ανάγνωση, πρόκειται για την πιο σύντομη αυτοβιογραφία):

Γιασεμί

Του μύριζε γιασεμί
κι όταν γιασεμί
δεν υπήρχε. Έτσι έζησε.

***

Η επίγευση της ανάγνωσης μιας ποιητικής συλλογής
από την πρόσφατη ελληνική παραγωγή.

from dimart http://ift.tt/1WiG1Ma
via IFTTT