zougla: We don’t smoke marijuana (ναι, καλά)

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

We don’t smoke marijuana (ναι, καλά)

7164c67fc5edc693b5666b8680e2e35c

Αυτό δεν είναι τραγούδι #805
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

Okie from Muscogee — περίπου σαν το καθ’ ημάς «ο βλάχος από τη βλαχιά». Αυτόν τον ύμνο στον αμερικάνο βλάχο τον έγραψε ο μεγάλος Μερλ Χάγκαρντ το 1967, ψιλοτσαντισμένος με τους χίπηδες που διαμαρτύρονταν για τον πόλεμο στο Βιετνάμ: «Έχω κάνει φυλακή και ξέρω τι θα πει να σου στερούν την ελευθερία σου», είχε δηλώσει, «κι ενώ μερικά παιδιά πάνε εκεί πέρα και σκοτώνονται βλέπω και κάτι άλλα παιδιά, που είναι ελεύθερα και τα έχουν όλα, να κάνουν φασαρία».

(Εδώ, μεγάλος πια, μαζί με άλλον έναν θρύλο, τον Ουίλι Νέλσον:)

Είναι όμως τόσο ωραίο —και τόσο γνήσια αμερικάνικο— τραγούδι, που το λάτρεψαν οι πάντες, των προαναφερθέντων χίπηδων συμπεριλαμβανομένων. Κι ας διαφωνούν με το σκεπτικό του Μερλ, κι ας τους κράζει στο τραγούδι· ίσως θεώρησαν ότι τους αντιμετωπίζει με κάποια τρυφερότητα, ότι τους τρολάρει με αγάπη — και, πιθανότατα, είχαν δίκιο. Το λάτρεψαν τόσο, που το διασκεύασαν ένα σωρό χίπικα συγκροτήματα. Μια από τις πλέον διασκεδαστικές διασκευές είναι αυτή των Beach Boys με τους Grateful Dead, οι οποίοι ενίοτε συνέπρατταν σε κοινά live. Είναι προφανής τρολιά να ακούς τους Grateful Dead να τραγουδούν

We don’t smoke marijuana in Muskogee;
We don’t take no trips on LSD

όταν ήταν ήδη γνωστό τοις πάσι ότι υπήρξαν επί σειρά ετών κολλητοί του Owsley «Bear» Stanley (ήταν ο ηχολήπτης τους), κατασκευαστή του καλύτερου LSD στη Δυτική Ακτή προτού ακόμα κηρυχτεί παράνομη ουσία και ήταν το συγκρότημα που έπαιζε σε όλα τα acid test — χάπενινγκ που περιελάμβαναν πάρτι, μουσική, light show, απαγγελίες και (κυρίως) μεγάλες γαβάθες πορτοκαλάδα τίγκα στο διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος.

Για τη φούντα δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε: είχαν πέσει μέσα στη μαρμίτα όταν ήταν μικροί.

Όλα τα μέλη των Dead κατανάλωναν τεράστιες ποσότητες ναρκωτικών εκτός από τον Pigpen, ο οποίος έπινε μόνο αλκοόλ και πέθανε από κίρρωση του ήπατος στα 28 του.

Ναι, θα πρέπει λοιπόν να ήταν αστείο να τραγουδούν αυτούς τους στίχους — και θα πρέπει να διασκέδαζαν και οι Deadheads, οι οπαδοί τους, ακούγοντας τον Γκαρσία, που έμοιαζε με θάμνο που φοράει γυαλιά, να τραγουδάει:

We don’t let our hair grow long and shaggy,
Like the hippies out in San Francisco do.

Ιδού, από το θρυλικό Filmore του Σαν Φρανσίσκο: Beach Boys & Grateful Dead, 27 Απριλίου 1971.

jerry-joint-press-coference

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.