zougla: Perfidia

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Perfidia

Αυτό δεν είναι τραγούδι #800
Dj της ημέρας, η Ούρσουλα Φωσκόλου

Οι συμπαγείς νύχτες της πρώτης μου νεότητας μύριζαν φρεσκοκομμένο χορτάρι. Μισόκλεινα τα μάτια και με το μικρό φανταστικό μαχαίρι που έκρυβα στο στήθος, έφτιαχνα ένα άνοιγμα στο σκοτάδι, από επάνω ως κάτω: έμπαινα, τότε, μέσα τους με βία, για να κυλιστώ στη χλόη τους, αχόρταγα. Μια τέτοια νύχτα, σκύβοντας να πιάσω τον αναπτήρα μου, άγγιξα κατά λάθος τα μαλλιά σου. Έπαιζε, θυμάμαι, μια από τις εκατοντάδες διασκευές της Perfidia, την ώρα που κατάλαβα πως σ’ ερωτευόμουν.

«Αυτό θα είναι το τραγούδι μας», σκέφτηκα.

Προτού μάθω πως perfidia είναι, εκτός των άλλων, προδοσία, σε ακολούθησα διψώντας για ένα φιλί, πιασμένη απ’ το λεπτό γαλάζιο νήμα του καπνού σου. Με τα μελωδικά και λίγο «σπασμένα» ισπανικά του Nat King Cole, έβγαλα τον χειμώνα σιγοτραγουδώντας. Βαδίζοντας, κατάπινα τους δρόμους της Αθήνας, με ξέχειλο το στόμα από μια μουσική, που όλο γιγαντωνόταν. Έτσι, γεμάτη ως πάνω μ’ ένα bolero, φώναξα πως σ’ αγαπούσα. Ποιος ξέρει τι έφτασε στ’ αφτιά σου;

Τα έχουν αυτά οι συμπαγείς νύχτες της πρώτης νιότης: αγώνες αντοχής για ένα φιλί, τραγούδια που δεν είναι τραγούδια, φωτεινά μυρωδάτα ανοίγματα στο σκοτάδι, γαλάζια νήματα καπνού, μικρά —κοφτερά— μαχαίρια.

Εντέλει, αυτό δεν ήταν το τραγούδι μας.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.