zougla: Μπαλώματα και απομιμήσεις

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Μπαλώματα και απομιμήσεις

—του Τέλη Σαμαντά—

Υποψιάζομαι πως από το οπλοστάσιο των πολιτικών μας τελειώνουν οσονούπω οι ρητορικές κορυφώσεις με στίχους ελλήνων ποιητών. Δεν μπορώ να ερμηνεύσω διαφορετικά το ότι ο πρωθυπουργός, κλείνοντας την ομιλία του περί Παιδείας, δανείστηκε στίχους του Χαλίλ Γκιμπράν, αναφερόμενους στα παιδιά:

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες.

Μια πάντως που ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε τον λιβανέζο ποιητή ας θυμίσουμε ένα άλλο, καταλληλότερο μάλλον για το εδώ και τώρα, ποίημα του:

Το έθνος να λυπάστε αν φοράει ρούχο που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα