—της Ελένης Κοσμά—
Τα πρωινά (όσα από αυτά ξυπνώ νωρίς)
ακούω απ’ τον δρόµο θλιβερή την ίδια ικεσία:
«Παλιά αγοράζω» έπιπλα, κοσµήµατα, βιβλία,
πράγµατα άχρηστα, για πέταµα, κι ευθύς
µετρώ τα χρόνια –πέντε ή έξι– µέχρι να ’ρθει
η άτεγκτη σειρά και των δικών µας: το κρεβάτι,
µια εταζέρα κι ένα φως ·ίσως κι ακόµη κάτι
που δεν άντεξε στο φως. Ποιος θα το µάθει
άλλωστε απ ’τους δύο; Και πού θα ξέρουµε
αν έσπασαν, αν κάηκαν ή ζούνε άλλες τύψεις
–ή άλλους έρωτες, σπαράγµατα και θλίψεις,
αν ίσως χάθηκαν και αν θα τα ξαναβρούµε.
Κι αναρωτιέµαι πώς θα ήταν αν υπήρχε όµοια
µια άλλη ικεσία «Παλιά αγοράζω πάθη και εγκώµια»
* * *
Ποίηση σε πρώτη προβολή
Στο:Ποίηση σε πρώτη προβολή Tagged: ποίηση, Ελένη Κοσμά
from dimart http://ift.tt/2dhwzJB
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου