Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Οι όμορφες Ολυμπίες όμορφα κέλονται

Αυτό δεν είναι τραγούδι #794
Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου

ol

Olympia Édouard Manet, 1863, Oil on canvas (Musée d’Orsay, Paris)

Μάλλον το ‘χει τ’ όνομα και τις ομορφαίνει γιατί και οι τρεις που πέτυχα είναι φτου τους και κούκλες. Μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν, αντιθέτως ξεσήκωσαν πάθη κι έμειναν στον χρόνο. Ας πούμε του Μανέ, ξαπλωτή και κοιτώντας τον όποιο θεατή της με ένα βλέμμα σαν να λέει “ε, τι θες, δεν καταλαβαίνω γιατί με κοιτάς έτσι και μου κόβεις την ανάπαυλά μου!”. Απαξιωτική και τόσο βαριεστημένη που δεν την ενοχλεί ούτε το μαύρο κορδελάκι που της σφίγγει τον λαιμό. Θα σταθώ στο γατί που είναι τέρμα δεξιά στον πίνακα που μέχρι κι αυτό έχει τσουτσουριάσει από τις χάρες της κυράς του. Είναι μια Ολυμπία που προκαλεί χωρίς καν να το επιζητεί.

bella Ol

Ολυμπία Κόιου

Στα καθ’ ημάς, στο χωριό της Γρίβας στην Μακεδονία, το 1896 γεννήθηκε μια κοπέλα, η Ολυμπία Κόιου. Ήταν πανέμορφη (ε, προφανώς, αφού είπαμε, την έλεγαν Ολυμπία), κάτασπρη, ψηλή και ξανθιά, εξ΄ ου και το μετέπειτα προσωνύμιο της Μπέλα που σημαίνει όμορφη και στα εντόπια.
Γρήγορα έγινε ξακουστή στην γύρω περιοχή, απέκτησε μεγάλη φήμη και, όταν έφτασε σε ηλικία γάμου, άρχισαν και τα προξενιά. Σε καθημερινή βάση στο πατρικό της σπίτι, πριν την πλατεία του χωριού, κατακλύζονταν από υποψήφιους γαμπρούς, μουσικά όργανα και καντάδες. Με λίγα λόγια σφάζονταν παλικάρια στην ποδιά της. Η ίδια αγαπούσε τον Πούλκα Ιωάννη, μετέπειτα άντρα της, Γραμματέα και Πρόεδρο του χωριού, και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Έζησε ευτυχισμένη μέχρι τα βαθειά της γεράματα.

Αυτή όμως η κρυφή ελπίδα όλων των ανύπαντρων κοριτσιών να είναι επιθυμητά, ώστε τα παλικάρια να κάνουν υπέρβαση για να τις κατακτήσουν, και οι προσπάθειες των επίδοξων γαμπρών με τις προσφορές προίκας και επίδειξη του πλούτου τους, για να πείσουν την Ολυμπία και τους γονείς της, με τα ταξιματά τους, να τους επιλέξει, έγινε τραγούδι και χορός, η Μπέλα Ολυμπία (Μπέλλα Λυμπιώ), που κάθε χορευτική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της το γνωρίζει και το χορεύει.

Στα παραμύθια του Χόφμαν, πάλι, η Ολυμπία είναι μια μηχανική κούκλα σε ανθρώπινο μέγεθος, που μοιάζει με ζωντανή. Την κούκλα αυτή έχει φτιάξει ο εκκεντρικός εφευρέτης Σπαλαντσάνι με τη βοήθεια του μάγου Κοπέλιους και όταν την βλέπει ο Χόφμαν φορώντας κάτι μαγικά γυαλιά νομίζει ότι είναι αληθινή. Κούκλα κι αυτή, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Σε μια γιορτή όπου η Ολυμπία τραγουδάει, όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι ψεύτικη εκτός του ερωτευμένου ακόμα κι όταν την κουρδίζει ο υπηρέτης. Την βουτάει να την χορέψει, φτάνει να κάνουν σβούρες από τον έρωτα που κυριαρχεί στο κεφάλι του (παρότι φοράει γυαλιά) τυφλού Χόφμαν, μέχρι που πέφτει εξαντλημένος στο πάτωμα, του σπάνε τα γυαλιά και τότε μόνο καταλαβαίνει. Ο Κοπέλιους, (ο Τζεπέτο της ιστορίας) εξοργισμένος από άλλα, κάτι χρηματικά προβλήματα είχε, μες τα νεύρα του ορμάει στο σαλόνι και κομματιάζει την κούκλα. Ολυμπία βίδες, αλλά όπου πετύχετε την όπερα να την δείτε, είναι πάρα πολύ ωραία, άσε που στο βιντεάκι που διάλεξα η Dessay που την ερμηνεύει είναι απίστευτα κωμική.

Γι αυτό σας λέω, αν κάνετε κορίτσι και θέλετε να αποφύγετε και το όνομα της πεθεράς, μήπως να το σκεφτείτε πολύ σοβαρά να την βγάλετε Ολυμπία; Έχει προδιαγραφές το όνομα!

 

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Ολυμπία Κόιου, Χριστίνα Παπαβασιλείου, Jacques Offenbach, Les Contes d'Hoffmann, Natalie Dessay

from dimart http://ift.tt/2cksWgT
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου