zougla: Love is a process

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Love is a process

Αυτό δεν είναι τραγούδι #910
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Μεταξύ 1977-1984 (υποτίθεται ότι) άκουγα τα πάντα – όσα με αφορούσαν, δηλαδή. (Δεν έχει σημασία τι – γούστο μου, καπέλο μου.) Μύθος! Ποτέ δεν γίνεται να έχεις ακούσει τα πάντα (εκτός κι αν είσαι ο Γιάννης Πετρίδης – αλλά και πάλι…). Σαράντα χρόνια έχουν περάσει κι ακόμα ανακαλύπτω ελλείψεις. Και χαίρομαι: όταν ακούω κάτι σημαντικό (που όμως που είχε ξεφύγει) από την περίοδο που η μουσική μετρούσε ευθύστροφα για μένα, είναι σαν να βρίσκω πίσω από τις μαξιλάρες του καναπέ εκείνο το κομμάτι του παζλ που μου έλειπε όταν έπρεπε, όταν προσπαθούσα να συμπληρώσω την εικόνα.

Μια τέτοια περίπτωση είναι το αποψινό τραγούδι, το “Love is a process” (1979) των Autopilot. Το άκουσα μόλις φέτος, και μάλιστα δυο φορές μέσα στην ίδια μέρα, χάρη σε δύο φίλους (ευχαριστώ, Σοφία & Μάνο!) που το ανέφεραν ξεχωριστά, σε διαφορετικές περιστάσεις. Είναι παρήγορο ότι, τελικά, δεν μπορείς να ξεφύγεις από το καλό: κάποτε θα σε βρει, έστω και από σύμπτωση.

Το τραγούδι αυτό έλλειπε από τη ζωή μου. Θα είχε αλλάξει τίποτα αν το είχα ακούσει στον καιρό του; Όχι. Θα άλλαζε, κατ’ ελάχιστον έστω, η ζωή μου; Όχι. Θα άλλαζε στο παραμικρό ο ρους των γεγονότων, γενικώς και αορίστως; Όχι, όχι, όχι! (Αν και μπορώ να φανταστώ μία υποθετική κατάσταση όπου ναι, ναι, ναι! Αλλά ας μην το κάνουμε της μυθοπλασίας πάλι!) Τότε, τι; Τότε, τίποτα! Απλώς ένα σπουδαίο τραγούδι που έπρεπε να το είχα ακούσει στην εφηβεία μου. Και μην ακούσω εκείνο το «ποτέ δεν είν’ αργά» γιατί θα τα πάρω! Κάποτε είναι αργά. (Τα τραγούδια, εντάξει, εξαιρούνται: για κείνα είναι πάντοτε νωρίς.)

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.