zougla: Όλη τη νύχτα

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Όλη τη νύχτα

Αυτό δεν είναι τραγούδι #913
Dj της ημέρας, ο Διονύσης Νοταράκης

Το 1983 κυκλοφορεί ο δίσκος του Κώστα Τουρνά «Υπερβολές». Το εξώφυλλο, στο οποίο απεικονίζεται ο ίδιος χαρακτηρίζει ο τρόπος γραφής του επιθέτου του καλλιτέχνη. Γραμμένο με ελληνικούς χαρακτήρες πλην του τελευταίου γράμματος, που έχει αντικατασταθεί από ένα λατινικό «S», φαντάζει να έρχεται από το μέλλον. Ο δίσκος, εκτός από την γραφιστική καινοτομία στο εξώφυλλο, περιέχει και ένα κομμάτι του καλλιτέχνη που έμελλε να καταχωρηθεί ανάμεσα στα κλασικά του. Ήταν το «Όπου φυσάει ο άνεμος» με το οποίο ο δίσκος άνοιγε. Μουσικά ο Κώστας Τουρνάς φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του τα ψυχεδελικά μοτίβα τα οποία χαρακτήριζαν την μουσική του μόλις μια δεκαετία πριν. Τόσος ήταν άλλωστε ο χρόνος που έχει περάσει από τα «Αστρόνειρα». Πειραματίζεται εκτενώς με ηλεκτρονικά στοιχεία, χωρίς όμως να εγκαταλείπει την κιθάρα. Στιχουργικά ο καλλιτέχνης εξακολουθεί να πορεύεται στον δύσκολο και μειοψηφικό δρόμο της σαφήνειας. Με μια σειρά κομματιών του να μπορούν να αποτελέσουν την μαγιά για δοκίμια ή ταινίες μικρού μήκους το δεύτερο κομμάτι της δεύτερης πλευράς που έχει τίτλο «Όλη τη νύχτα» συγκαταλέγεται σε αυτά. Τα κομμάτια αυτά προσφέρονται για την αλίευση μιας σειράς πολύτιμων στοιχείων που αφορούν μεταξύ άλλων την εποχή και τις συνήθειες, τις τάσεις και τα υλικά αγαθά. Έτσι ο Κώστας Τουρνάς δεν μας προσφέρει μόνο μια ιστορία με αρχή μέση και (αμφίβολο) τέλος, στην οποία κυριαρχεί το ακυρωμένο συναίσθημα συνεπικουρούμενο από αγωνιώδη μουσική και ρυθμό, αλλά και μια σπάνια ακτινογραφία της αθηναϊκής νύχτας των αρχών της δεκαετίας του ‘80. Τα μαγαζιά καθορίζουν το εύρος αναζήτησης και άρα του χώρου κίνησης του προσώπου που εμπνέει τον καλλιτέχνη, μονοπωλώντας την σκέψη του και ορίζοντας τις πράξεις του. Τα χιλιόμετρα που κάλυψε με μια μοτοσυκλέτα που τα μπουζί της είναι καπνισμένα, η σταθερή τηλεφωνία και οι πληροφορίες από μια κατά πάσα πιθανότητα τυχαία συνάντηση —κομμάτια μιας κλασικής νουάρ συνταγής— δεν μπόρεσαν να αποκαλύψουν το αναζητούμενο πρόσωπο. Το κρατικό ραδιόφωνο είναι παρόν και σχολιάζεται μάλλον σκωπτικά ενώ ο άνδρας ίζι ράιντερ, μέσα από την ματιά του οποίου γίνεται η εξιστόρηση, απομυθοποιείται. Το πιο γοητευτικό του στοιχείο, η μοναξιά του, παύει να λειτουργεί ως τέτοιο καθώς ο ίδιος ομολογεί πως δεν αποτελούσε επιλογή του.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Μέχρι τα εγκαίνια της έκθεσης GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη στις 25/1, στη στήλη θα δημοσιεύονται τραγούδια (που δεν είναι τραγούδια) της δεκαετίας του ’80.

gr80s_logotitle_gr