—του Αλέξανδρου Ζωγραφάκη—
Πολλές φορές συνδιαλέγομαι με ήρωες βιβλίων ή με συγγραφείς που έχω αγαπήσει. Μου αρέσει να φαντάζομαι τις αντιδράσεις τους σε δικά μου προβλήματα. Έτσι εξάλλου μου ήρθε η ιδέα να τους βάλω σε κείμενα όπου θα εμφανίζονται σε καταστάσεις μιας πεζής καθημερινότητας. — Α. Ζ.
* * *
Έχουμε καθίσει με τον Γκράουτσο Μαρξ στον Βρεττό στην Πλάκα. «Πίστευα ότι θα έκανες παρέα με τον Κάρολο, τον θείο μου», μου λέει. «Καμία σχέση, κύριε Μαρξ. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Ήταν η δική σας φιλοσοφία που με στιγμάτισε από νεαρή ηλικία. Ειδικά εκείνο το «Δεν καταδέχομαι να γίνω μέλος σε μια λέσχη που θα με δεχόταν ως μέλος» ήταν κάτι σαν αποκάλυψη για μένα. Συνοψίζει τη στρυφνή πραγματικότητα πολλών από εμάς που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την αποδοχή, αλλά ταυτοχρόνως την αποζητούμε διακαώς», του λέω. Χαμογελάει. Τα μάτια του έχουν αυτή την ιδιότυπη λάμψη που ακροβατεί κάπου ανάμεσα στην παράνοια και τον βαθύ στοχασμό. Φοράει τα ίδια στρόγγυλα γυαλιά και καπνίζει ένα πανάκριβο Cohiba. «Τώρα μου θύμισες μια ιστορία σχετικά με αυτό», λέει και κάνει νόημα στο παιδί πίσω από το μπαρ να ξαναγεμίσει τα ποτήρια μας. «Στα μέσα της δεκαετίας του ’30 γνώρισα τον Έρβιν Σρέντιγκερ. Τον γνωστό φυσικό. Τον έχεις ακουστά, έτσι δεν είναι;» με ρωτάει. «Ναι, αυτός με τη γάτα, στο νοητικό πείραμα, που μέχρι να την παρατηρήσουμε είναι και δεν είναι νεκρή, ή κάπως έτσι, αν δεν κάνω λάθος», λέω. «Ναι, ακριβώς αυτός. Λοιπόν, τον συνάντησα στο Πρίνστον το 1934. Είχε πάει για να δώσει κάποιες διαλέξεις. Ο Έρβιν, ξέρεις, ήταν θαυμαστής μου. Συναντηθήκαμε αρκετές φορές σε διάστημα λίγων ημερών. Γίναμε φίλοι καρδιακοί. Λοιπόν, πρόσεξέ με. Ο Σρέντιγκερ, εκτός από λαμπρός φυσικός, ήταν και μεγάλος μουνάκιας. Αλλά είχε μια, ας την πω, ιδιοσυγκρασιακή σχέση με το ασθενές φύλο». «Δηλαδή;» ρωτάω με απορία. Ο Γκράουτσο χαμογελάει. «Ο Έρβιν είχε αρνηθεί πολύ σοβαρές προτάσεις για μόνιμες θέσεις τόσο στην Οξφόρδη, όσο και στο Πρίνστον και ο λόγος ήταν οι κάπως ασυνήθιστες επιλογές στην προσωπική του ζωή. Ο Έρβιν, βλέπεις, ήθελε να ζει στο ίδιο σπίτι με τη σύζυγό του, αλλά και την ερωμένη του» μου λέει. Τον κοιτάζω με απορία. «Ακριβώς όπως σου το λέω. Αναλογίσου λίγο το αποστειρωμένο ακαδημαϊκό κλίμα της Οξφόρδης και τον Έρβιν με τις ιδέες του. Not exactly their cup of tea. Αλλά τα πράγματα, όπως μου εκμυστηρεύτηκε, ήταν ακόμα πιο περίεργα. Ο Σρέντιγκερ είχε μια σχέση πάθους με τις γυναίκες του. Αγάπης και μίσους ταυτοχρόνως. Όχι πότε το ένα και πότε το άλλο, αλλά και τα δυο μαζί. Συνήθιζε να μου λέει ότι δεν μπορούσε να τις υποφέρει, αλλά παράλληλα ήταν ερωτευμένος μαζί τους. Εξάλλου ζούσε, και διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις και με τις δυο. Ξέρω, δεν βγάζει ακριβώς νόημα, αλλά αυτός ήταν ο Έρβιν. Και αν το καλοσκεφτείς, οι συνέπειες της κβαντομηχανικής, όταν αναχθούν στο επίπεδο της καθημερινής ζωής, θυμίζουν πολύ την παραδοξότητα όσων έζησε». Τώρα γιατί στα λέω αυτά; Γιατί ο Έρβιν υπήρξε πηγή έμπνευσης γι’ αυτό μου το αστείο, αυτό που μου ανέφερες, το οποίο φυσικά το είχα διατυπώσει λίγο διαφορετικά: “Δεν καταδέχεσαι να συνάψεις ερωτικές και σεξουαλικές σχέσεις με μια γυναίκα που επιθυμεί το ίδιο μαζί σου” του είχα πει και είχε αμέσως συμφωνήσει», είπε. Τον άκουγα έκπληκτος. Ήπιε μια γουλιά από το ποτό του και συνέχισε ακάθεκτος. «Μετά, ο Έρβιν, έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρων. Διατηρήσαμε επαφές μέσω αλληλογραφίας. Μπήκε σε μια ακόμα πιο περίεργη φάση, που όμως ήταν η λογική συνέχεια της προηγούμενης. Μου έλεγε ότι δεν μπορούσε καν να αυνανιστεί. Όταν τον είχα ρωτήσει γιατί, μου είχε πει: “Δεν καταδέχομαι να μου κάτσω, όταν το επιθυμώ”. Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του, και φυσικά τον είχα ρωτήσει, αστειευόμενος, αν του κάθεται όταν δεν τον επιθυμεί. Η απάντηση του ήταν “Δεν ξέρω ακόμα!”». «Και τι του είχατε πει;» ρώτησα κάπως σαν χαμένος. «“Έρβιν, αγόρι μου, έχω την απάντηση στο πρόβλημα σου. Βρίσκεσαι στη φάση που βρίσκεται και η γάτα σου. Μόνο που εσύ, αντί να είσαι και να μην είσαι νεκρός, είσαι και δεν είσαι μαλάκας!”»
* * *
They Live
Στο:They Live Tagged: Έρβιν Σρέντιγκερ, Αλέξανδρος Ζωγραφάκης, Γκράουτσο Μαρξ
from dimart http://ift.tt/2iuHexQ
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου