Αυτό δεν είναι τραγούδι #927
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Η όπισθεν είναι χρησιμότατη κίνηση. Απολύτως απαραίτητη δε για να ξεκολλήσεις από ένα αδιέξοδο και να στρίψεις προς άλλη κατεύθυνση. Νομίζω πως αυτό έκανε η Οπισθοδρομική Κομπανία, εκεί στις αρχές των ’80s: ένα βήμα πίσω για να μαζέψει υλικό από τα λαϊκά, βαριά και μη, να τα ξαναδεί και να τα φέρει και πάλι στο προσκήνιο, φρεσκαρισμένα όπως τους αξίζει. Κυρίως δε, να τα απενοχοποιήσει οριστικά, χάρη σε ένα σοφά σοφιστικέ περιτύλιγμα. Καλούς μουσικούς, καλές ενορχηστρώσεις, καλές φωνές (με πρώτη και καλύτερη την Ελευθερία — σκέτη Ελευθερία για το κοινό της τότε), καλές επιλογές τραγουδιών — και χιούμορ.
Όντως, η Οπισθοδρομική Κομπανία κατάφερε να βαδίσει δίπλα σε ό,τι καλύτερο είχε να δείξει τότε το ελληνικό τραγούδι, από τον Χατζηδάκι έως τον Γερμανό. Για το κοινό, ήταν σαν να το περίμενε από πάντα: το ρετρό που έγινε προχώ. Ασυγκράτητοι πέσαμε με τα μούτρα στους χορούς και ξελαρυγγιαστήκαμε στα τραγούδια, συνεπαρμένοι από μια μουσική που μέχρι τότε ακούγαμε κάπως βαριεστημένα στις ελληνικές ταινίες ή από βινύλια, ανάμεσα στα φρικτά τριξίματα της αυθεντικότητας. Ε, ξαφνικά, όλα αυτά μεταμορφώθηκαν σε μια νέα μαζικότητα, σε ένα είδος γλεντιού που κούμπωνε έτσι κι αλλιώς με την αίσθηση απελευθέρωσης που είχαν φέρει τα ’80s.
Πόσες «κομπανίες» ξεφύτρωσαν έκτοτε; Ων ουκ έστιν αριθμός: κάθε υπόγειο και ένα ρεμπετάδικο, για ένα φεγγάρι (διαρκείας). Κάθε ρεμπετάδικο και μια ρετρό φοιτητική φαντασίωση να γίνεται πραγματικότητα. Η Οπισθοδρομική Κομπανία όμως είχε εκείνο το κάτι, εκείνο το χιούμορ που την έσωσε από το να περιπέσει στη σοβαροφάνεια της θεατρινίστικης αυθεντικότητας που εξαπλώθηκε αργότερα. Τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και για το Καραμπιπερίμ, που άρεσε τόσο πολύ στους δικούς μου και με βάζανε να το παίζω ad nauseam, και για όλη εκείνη την ευλογημένη ελαφρότητα.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Με αφορμή την έκθεση GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη (25/1,-12/3) στη στήλη δημοσιεύονται τραγούδια (που δεν είναι τραγούδια) της δεκαετίας του ’80.
Το dim/art είναι χορηγός επικοινωνίας της έκθεσης
GR80s, το site
GR80s στο facebook
GR80s στο twitter
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Οπισθοδρομική κομπανία
from dimart http://ift.tt/2ky7Pj8
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου