Αυτό δεν είναι τραγούδι #918
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης
Δεν θα υποκύψω στον πειρασμό να γράψω «σεντόνι» για τα 80s. Θα πω αυτό που έχω να πω με τραγούδια.
Ήταν κάποτε ένα συγκρότημα που το έλεγαν Scritti Politti. Το συγκρότημα στην ουσία ήταν ο Ουαλός Green Gartside, το μόνο σταθερό μέλος σε όλες τις συνθέσεις του σχήματος. Αυτός ο Gartside πήγε στα μέσα των 70s στο Πολυτεχνείο του Leeds για να σπουδάσει Καλές Τέχνες. Πήρε και την κιθάρα του μαζί, όμως. Εκείνη την εποχή της κοσμογονίας δεν ήθελες και πολύ για να φτιάξεις συγκρότημα. Βρήκε κάποιους συμφοιτητές, ομοϊδεάτες πάντα, που όλο και κάποιο όργανο σκάλιζαν, και να το! Στην αρχή λεγόντουσαν, ιταλιστί, Scritti Politici (δηλαδή, Πολιτικά Κείμενα– είπαμε: αριστεροί!) προς τιμήν του Antonio Gramsci, αλλά μετά το έκαναν πιο pop: Scritti Politti (κατά το “Tutti Frutti”, ένα πράμα).
Τι έπαιζαν τότε; Punk, τι άλλο; Θα το έλεγα “post-punk” αν δεν ήταν τόσο νωρίς. Τέλος πάντων, οι ταμπέλες μικρή σημασία έχουν. Καλύτερα να τους ακούσουμε: αυτό το κυκλοφόρησαν μόνοι τους το 1978:
Μετά συνέβησαν διάφορα, να μην το κουράζω όμως: εκείνο που κυρίως συνέβη ήταν τα 80s. Το 1982 κυκλοφόρησαν το πρώτου τους LP που πήγε καλά και από πωλήσεις και από κριτικές (μεταβατική φάση). Το 1985 (στην καρδιά των 80s) κυκλοφόρησαν το δεύτερο και εμπορικά το πιο επιτυχημένο τους LP, με τίτλο Cupid & Psyche 85. Πρώτο τραγούδι στη β΄ πλευρά ήταν μία από τις μεγάλες τους επιτυχίες, το “Perfect Way”. Ας το ακούσουμε (και ας το δούμε, επίσης) για να φανεί στην πράξη τι μπορούσε να πάθει κανείς στα 80s:
Ομορφιές! Disco, αμερικάνικη soul (the Stax way), hip-hop, σύνθια, ντραμασίνια, “official video” – και κομμωτήριο! “Perfect Way” ήταν αυτό, ή Μπέρδεγουεϊ; Γνωρίζω πολύ καλά ότι στους περισσότερους σήμερα θα αρέσει το δεύτερο, όχι το πρώτο (δεν αλλάζουν εύκολα τα πράγματα: και τότε έτσι ήταν)· αυτό όμως δεν σημαίνει και πολλά: από πότε οι πολλοί ξέρουν καλύτερα από τους λίγους; Δεν είναι ποσοτικό το ζήτημα, αλίμονο. (Επίσης, πρέπει να τονίσω ότι όσοι δεν έζησαν την εποχή, δεν δικαιούνται δια να ομιλούν, μιλημένα-ξηγημένα!)
Και τώρα το κερασάκι στην τούρτα της μπαλαφάρας: Ο μέγας Miles Davis κυκλοφόρησε το 1986 το LP Tutu με στόχο να «ορίσει» την jazz εκείνης της δεκαετίας και να προσελκύσει νεανικότερο ακροατήριο. Εκεί, λοιπόν, διασκεύασε και το “Perfect Way” των Scritti Politti, αυτό που μόλις ακούσαμε. (Ο Miles Davis, επαναλαμβάνω.) Και πώς το έφτιαξε; Ακούστε το:
Χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω; Δε νομίζω.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Μέχρι τα εγκαίνια της έκθεσης GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη στις 25/1, στη στήλη θα δημοσιεύονται τραγούδια (που δεν είναι τραγούδια) της δεκαετίας του ’80.
Το dim/art είναι χορηγός επικοινωνίας της έκθεσης
GR80s, το site
GR80s στο facebook
GR80s στο twitter
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Antonio Gramsci, Green Gartside, Γιώργος Θεοχάρης, Μουσική, Miles Davis, Scritti Politti
from dimart http://ift.tt/2iLVYMs
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου