—της Stucano Closer—
Οι ρόλοι στη συνείδηση των ανθρώπων είναι σαφείς: η γάτα είναι ο αλαζονικός, πονηρός και δύστροπος πρωταγωνιστής και ο σκύλος συνήθως ο παιχνιδιάρης, τρυφερός και καθόλου μα καθόλου πονηρός αντίποδάς τους. Η ιστορία που ακολουθεί, δια χειρός Lynal, έχει όλα αυτά τα στοιχεία, επιφυλάσσει όμως ένα απρόσμενα τρυφερό τέλος – απρόσμενο, δηλαδή, για όποιον δεν ξέρει τις γάτες από πρώτο χέρι αλλά μόνο από ό,τι έχει επικρατήσει γι’ αυτές. Απλώς, οι γάτες έχουν τον δικό τους μοναδικό, συχνά όχι και τόσο προφανή τρόπο, να δηλώνουν τη στοργή και την αφοσίωσή τους, σε ζώα και ανθρώπους. Είναι κι αυτός ένας επιπλέον λόγος να τις αγαπάμε!
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο ρε;
Στο:Ποιον είπες ζώο ρε; Tagged: Lynal, Stucano Closer
from dimart http://ift.tt/2iPHPMf
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου