zougla: The Green Door

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

The Green Door

Αυτό δεν είναι τραγούδι #827
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Το “The Green Door” είναι ένα ποπ τραγουδάκι του 1956, σε μουσική του Bob Davie (που παίζει και το ωραίο πιανάκι) και στίχους του Marvin Moore. Οι στίχοι μιλάνε για ένα κλαμπ με πράσινη πόρτα απ’ όπου ακούγεται πιάνο, ο καπνός βγαίνει ντουμάνι και οι θαμώνες γελάνε πολύ. “Green door, what’s that secret you’re keepin’?” Καπνός και γέλια, στα ίδια συμφραζόμενα, κάπου παραπέμπουν, έτσι; Αλλά αν είναι αυτό το μυστικό που κρύβει η πράσινη πόρτα, σιγά το μυστικό! Ναι, αλλά μιλάμε για 60 χρόνια πριν. Τότε για να πεις κάτι ελαφρώς «ύποπτο», έπρεπε να το πεις σε κώδικα, αλλιώς σε τραβούσαν στην ασφάλεια «δια υπόθεσίν σας».

Το τραγούδι ήταν μεγάλη επιτυχία (#1, αν και μόλις για μία εβδομάδα), οπότε δημιουργήθηκε κάποιος θόρυβος γύρω από το μυστικό πίσω από την πράσινη πόρτα. Γράφτηκε ότι το τραγούδι μιλούσε για ένα μπαρ με πράσινη πόρτα (“The Shack” το λέγανε) στο Μιζούρι όπου σπούδαζε κάποτε αυτός που το τραγούδησε, ο Jim Lowe. Μούφα∙ ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του μπαρ το αρνήθηκε (τίμιος, δε λέω, αλλά άσχετος με τις επικερδείς φούσκες, λέω). Μετά είπαν (κι ακόμα λένε) ότι αναφέρεται με το πρώτο κλαμπ για λεσβίες (το οποίο είχε επίσης πράσινη πόρτα) στο Τσέλσι, την κυριλέ συνοικία του Λονδίνου. Χλωμό. Τι δουλειά έχουν τα αμερικανάκια στο (σχεδόν) μεταπολεμικό Τσέλσι; (Κύριε Διαχειριστά, εδώ ταιριάζει το “I don’t want to go to Chelsea” του Elvis Costello, που είναι και τραγουδάρα!)

Έπειτα, αν είναι να πιάσουμε όλες τις πράσινες πόρτες του ντουνιά, τη βάψαμε (πράσινη, ασορτί)! Μήπως, τότε, πρόκειται για λογοτεχνική αναφορά; Έχει γραφτεί ότι το τραγούδι αναφέρεται στο διήγημα “The Four Million” του O. Henry. Στην κουβέντα έχει μπει κι ένα άλλο διήγημα, ως πηγή έμπνευσης, το “The Door in the Wall” του H.G. Wells. Τα βρήκα ονλάιν και τα διάβασα: καμία σχέση. Η πιο απίστευτη αναφορά είναι σε ένα διήγημα με τίτλο “The Lost Room” του Fitz-James O’Brien (19^ος αιώνας!), επειδή, λέει, οι στίχοι φέρνουν! Το διήγημα δεν μπόρεσα να το βρω, αλλά τι να πω; Αν ο στιχουργός «έκλεψε» από αυτό το τελευταίο, του βγάζω το καπέλο: χαλάλι οι σπουδές του!

ppgreendoor Να σας πω τι (μάλλον) έγινε; Ήταν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο Behind the Green Door μιας Mildred Wirt Benson που κυκλοφόρησε το 1940, και ξανά το 1951. Το τραγούδι, είπαμε, είναι του 1956. Τώρα, είτε γιατί ο τίτλος είχε την πλάκα του είτε γιατί το μυθιστόρημα (που δεν το βρήκα να του ρίξω μια ματιά) είχε όντως μια σοβαρή πράσινη πόρτα να προσφέρει, ο στιχουργός τσίμπησε την ιδέα και να το τραγουδάκι. Απλό δεν είναι; Ορμώμενος (με την ευρεία έννοια) από τον Γουλιέλμο του Όκαμ και το ξυράφι του, θα μπορούσε να πει κανείς (και το λέει, δηλαδή) ότι η απλούστερη εξήγηση είναι σχεδόν πάντα πιο κοντά στην αλήθεια· δεν είναι η ίδια η αλήθεια, αλλά είναι όσο πιο κοντά της γίνεται – και καλύτερα δεν γίνεται.

[Αφιερωμένο σε όσους θυμούνται το Green Door στην Καλλιδρομίου.]

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.