zougla: Poor Jenny

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Poor Jenny

Αυτό δεν είναι τραγούδι #824
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Όταν μιλάμε για τραγούδια καταστροφών, κανείς δεν έχει μεγαλύτερο ρεπερτόριο από τους Everly Brothers. Ναι, εκείνα τα clean-cut αγοράκια με τις κιθάρες, έκρυβαν (όχι και πολύ φανατικά, βέβαια) μια σκοτεινή πλευρά.

Όλοι ξέρουμε, για παράδειγμα, το Wake up little Suzie, όπου το ζευγαράκι αποκοιμιέται στο drive in και όταν ξυπνά, το κακό έχει συμβεί, κι όλα μοιάζουν με θρίλερ. Τι θα πούμε στον έναν, πώς θα δικαιολογηθούμε στον άλλον, σιγά μην πιστέψουν ότι απλώς μας πήρε ο ύπνος – που σωστά δεν θα το πιστέψουν, δηλαδή.

Λιγότερο γνωστό τραγούδι καταστροφής (με απείρως χειρότερη όμως καταστροφή να παίζει) είναι το Poor Jenny. Εδώ έχουμε mega καταστροφή συν γαϊδουριά φαραωνικών διαστάσεων. Ο νεαρός πρωταγωνιστής της ιστορίας (στο εξής, «Βλαξ») παίρνει την Jenny μαζί του σε ένα πάρτυ. Το πρώτο της πάρτυ! Αλλά, ε, κάτι πάει στραβά, ξεσπάει καβγάς, πέφτει ξύλο, τρώει ξύλο και η Jenny και πέφτει αναίσθητη. Ο Βλαξ δεν μπορεί, λέει, να την κουβαλήσει και την αφήνει σύξυλη εν μέσω του χάους.

Οι στίχοι αποσιωπούν τι ακριβώς συνέβη στην Jenny από εκείνη την ώρα μέχρι την επόμενη μέρα που ο Βλαξ πάει και την επισκέπτεται στη φυλακή. Διότι πλεόν το καημένο το Τζενάκι κατηγορείται ως αρχηγός συμμορίας! Το μόνο που τον απασχολεί είναι ότι ο αδερφός της και ο πατέρας της θέλουν πάρα πολύ να τον συναντήσουν, και μάλλον όχι για να συζητήσουν πολιτισμένα το πρόβλημα. Κατά τα άλλα όμως, ο Βλαξ είναι έτοιμος να συνεχίσει ωσάν να μην συνέβη τίποτα μόλις βγει η Jenny από τη φυλακή.

Ξαφνικά, δεν μοιάζει και τόσο αθώα η δεκαετία του ’50 στην Αμερική, ε;

Παρά την αναμφισβήτητη αγριάδα των στίχων, το τραγούδι έχει έναν εκπληκτικό σαρκασμό. (Τέτοιες καταστροφές εξάλλου μοιάζουν καθεαυτές σαν να σαρκάζουν τα σχέδιά μας να τη σκαπουλάρουμε γενικώς.) Αλλά οι Everly Brothers είχαν ούτως ή άλλως μια ζοφερή φλέβα μέσα τους, που φάνηκε και από τη διάλυση του ντουέτου τους επί σκηνής, το 1973, όταν ο Phil έσπασε την κιθάρα του επί σκηνής και σηκώθηκε κι έφυγε, αφήνοντας τον Don, ο οποίς είχε μόλις πριν λίγα χρόνια ξεμπερδέψει με την αποτοξίνωσή του, να τελειώσει τη συναυλία.

Τελευταία λεπτομέρεια-κίλερ: το Poor Jenny ήταν, το 1959, flip side στο σινγκλ τους Take a message to Mary, όπου ο αφηγητής του τραγουδιού είναι στη φυλακή για ληστεία αλλά παρακαλεί την κοπέλα του κλπ. κλπ. Οι άνθρωποι τρολάρανε τα ίδια τους τα τραγούδια.

Respect, κάπου.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.