zougla: Dupree’s Diamond Blues

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Dupree’s Diamond Blues

Αυτό δεν είναι τραγούδι #841
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

Ένα τραγούδι των Grateful Dead, γραμμένο από το κλασικό δίδυμο Robert Hunter (στίχοι) και Jerry Garcia (μουσική), στο γνωστό folk μοτίβο του ανθρώπου που τα βάζει με τον Νόμο και χάνει. Σε αντίθεση ωστόσο με τα πρότυπα της παράδοσης, ο πρωταγωνιστής εν προκειμένω δεν είναι είδος λαϊκού ήρωα αλλά ένας απλός ληστής — ληστής από έρωτα, ωστόσο, συνεπώς δεν λείπει το ρομαντικό στοιχείο.

Σύντομη παρέκβαση, για να πούμε ότι το κατεξοχήν λαϊκό ρομαντικό μοτίβο του εξεγερμένου λαϊκού ήρωα, που κινείται στα όρια μεταξύ κοινού παράνομου και συνειδητοποιημένου επαναστάτη, δεν είναι αποκλειστικά αμερικάνικο: από τον Βρετανό Ρομπέν των Δασών μέχρι τον Ρώσο Στένκα Ράζιν, κι από τους δικούς μας κλέφτες (που κάνουνε μαύρη ζωή, οι μαύροι) μέχρι τον Πάντσο Βίγια, πολλοί λαοί έχουν αναδείξει τέτοιους ήρωες.

Πίσω στο θέμα μας: ο Duppree θέλει να κάνει δώρο στο (ανώνυμο) μωρό του ένα χρυσό δαχτυλίδι με διαμάντι. Η επιθυμία του μωρού για το κόσμημα συνδέεται άμεσα με την επιθυμία του για σεξ — εκεί αναφέρεται ο ιδιωματισμός jelly roll, που σύμφωνα με το Dictionary of Contemporary Slang του Jonathan Green (1985) σημαίνει τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Μια και δυο, ο Duppree πετάγεται μέχρι το πλησιέστερο κοσμηματοπωλείο, διαλέγει δαχτυλίδι και, όταν ο ιδιοκτήτης του λέει την τιμή (χίλια δολάρια), εκείνος τον ενημερώνει ευγενικά ότι σκοπεύει να του το πληρώσει με μολύβι — κοινώς, τον κάνει σουρωτήρι.

Μετά, ωστόσο, στο δικαστήριο (διότι, φυσικά, συλλαμβάνεται), ο Duppree έχει πλήρη συναίσθηση της πράξης του — σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση απέναντι στο ΣτΕ, ας πούμε, ο Duppree, όταν ο δικαστής τού λέει ότι αυτό που έκανε θα του κοστίσει τη ζωή του, δεν πέφτει από τα σύννεφα: Judge, you know that seems to me to be about right.

Πρόκειται παρεμπιπτόντως για υπαρκτό πρόσωπο και αληθινή ιστορία: ο Frank Dupree γεννήθηκε το 1903 στη Νότια Καρολίνα. Το 1921 στην Ατλάντα προσπάθησε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο για να κάνει δώρο στο μωρό του (το μωρό έχει όνομα στην πραγματική ιστορία: Μπέτυ) αλλά κάτι πήγε στραβά και ο Frank σκότωσε έναν αστυνομικό. Το έσκασε στο Μέμφις και από εκεί στο Σικάγο, όπου τον στρίμωξαν και σκότωσε κι άλλον μπάτσο, τραυματίζοντας αρκετούς ακόμα. Κατάφεραν τελικά να τον τσακώσουν, τον έστειλαν στην Ατλάντα όπου δικάστηκε και καταδικάστηκε για φόνο και εκτελέστηκε την 1η Σεπτεμβρίου του 1922 (ο τελευταίος κατάδικος που εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού στην Τζόρτζια).

Ο (αντι)ήρωας των Hunter-Garcia —όπως ενδεχομένως και το ιστορικό του πρότυπο — είναι καταδικασμένος από τα γεννοφάσκια του και το ξέρει· μένει να δούμε τι αντίληψη έχουν για τον εαυτό τους και για το μέλλον τους οι νυν κυβερνώντες τη χώρα μας — αν έχουν κάποια αντίληψη, δηλαδή.

When I was just a little young boy,
Papa said «Son, you’ll never get far,
I’ll tell you the reason if you want to know,
’cause child of mine, there isn’t really very far to go»

Well baby, baby wants a gold diamond ring
Wants it more than most any old thing
Well when I get those jelly roll blues
Why I’d go and get anything in this world for you.

Down to the jewelry store packing a gun,
says «Wrap it up. I think I’ll take this one»
«A thousand dollars please,» the jewelry man said
Dupree he said, «I’ll pay this one off to you in lead»

Well you know son you just can’t figure,
first thing you know you’re gonna pull that trigger
and it’s no wonder your reason goes bad –
jelly roll will drive you stone mad

Judge said «Son, this gonna cost you some time»
Dupree said «Judge, you know that crossed my mind»
Judge said «Fact it’s gonna cost you your life»
Dupree said «Judge, you know that seems to me to be about right»

Well baby, baby’s gonna lose her sweet man
Dupree come out with a losing hand
Baby’s gonna weep it up for awhile
then go on out and find another sweet man’s
gonna treat her with style

Judge said «Son, I know your baby well
but that’s a secret I can’t never tell»
Dupree said «Judge, well it’s well understood,
and you got to admit that that sweet, sweet jelly’s so good»

Well you know son you just can’t figure,
first thing you know you’re gonna pull that trigger
and it’s no wonder your reason goes bad,
jelly roll will drive you stone mad

Same old story and I know it’s been told,
some like jelly jelly – some like gold
Many a man’s done a terrible thing
just to get baby that shiny diamond ring.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.