zougla: Cold Cold Cold

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Cold Cold Cold

Αυτό δεν είναι τραγούδι #755
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Πρόχειρο διαγώνισμα! Βγάλτε μια κόλλα χαρτί και γράψτε μια ιστορία βασισμένη στους στίχους του “Cold Cold Cold” των Cage the Elephant. Έχετε όσο χρόνο διαρκεί το τραγούδι. PLAY!

Doctor, look into my eyes
I’ve been breathing air but there’s no sign of life
Doctor the problem’s in my chest
My heart feels cold as ice but it’s anybody’s guess

Doctor, can you help me ’cause I don’t feel right
Better make it fast before I change my mind
Doctor, can you help me ’cause I don’t feel right
Better make it fast before I change my mind

Well, it’s cold cold cold cold inside
Darker in the day than in the dead of night
Cold cold cold cold inside
Doctor, can you help me ’cause something don’t feel right
Something don’t feel right

Sweet nurse, don’t look at me that way
I’ve seen those eyes before I can tell you want to play
Counselor give me some advice
Tell me how hard will I fall if I live a double life

And as the darkness falls it fills up both my eyes
My life before me like a flash in the night
With my arms open wide

Well, it’s cold cold cold cold inside
Cold cold cold cold inside
Cold cold cold cold inside
Doctor, can you help me ’cause something don’t feel right
Something don’t feel right, something just ain’t right

Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ, Η ΝΟΣΟΣ, ΤΟ ΚΩΜΑ

Ο γιατρός μια κοιτάζει τα αποτελέσματα των εξετάσεων, μια κοιτάζει εμένα. Κάνα πεντάλεπτο αυτή η δουλειά. Ο άνθρωπος μοιάζει να απορεί πώς είμαι ακόμα ζωντανός, μ’ αυτά που βλέπει. «Άντε, ρε γιατρέ, ξεφούρνισέ το», σκέφτομαι. Είμαι προετοιμασμένος για τα χειρότερα. Σίγουρα θα μου πει ν’ αλλάξω ζωή. Κι εγώ θα του πω ότι μου την κάνανε δώρο χωρίς κάρτα αλλαγής. Εκείνος θα μου πει πως τον εντυπωσιάζει η καλή μου διάθεση: «Για ετοιμοθάνατος, έχεις την πλάκα σου». Τότε θα του πω: «Είναι που με φτιάχνει το επέκεινα». Κι εκείνος θα μου πει: «Μισό λεπτό να φέρω τον γρύλο, θέλω να δω κάτι στο αμορτισέρ. Και τότε είναι που θα γκαρίξω: «Ρε γιατρέ, δε μας γαμείς κι εσύ κι ο γρύλος σου». Εδώ πάει!

Και όμως, δεν γίνεται τίποτα απ’ όλα αυτά. Ήσυχα κι ωραία, ο γιατρός φωνάζει τη νοσοκόμα του. «Η Νάνσυ θα σε προετοιμάσει», μου λέει. Και μου κλείνει το μάτι. Τι στο διάλο, τσόντα γυρίζουμε; Μπαίνει η Νάνσυ. Εντάξει, τσόντα γυρίζουμε! Η Νάνσυ είναι σεξουαλική παρενόχληση επί τη εμφανίσει. «Να με προετοιμάσει για τι πράγμα;» ρωτάω. Έτσι ρωτάω, για να πω κάτι. Ας με προετοιμάσει για ό,τι θέλει. «Μα για την εξέταση», απαντάει ο γιατρός και μου ξανακλείνει το μάτι. «Ελπίζω να περάσω», του λέω, «να μην ξανάρχομαι τον Σεπτέμβρη». Η Νάνσυ γελάει στιγμιαία και σοβαρεύει απότομα: «Γδυθείτε!» Σκουραίνει το κόλπο: Ντομινατρίξ η Νάνσυ. Ο γιατρός κάτι μουρμουρίζει και ετοιμάζεται να την κάνει με πλάγια βηματάκια. «Γιατρέ, μην απομακρύνεσαι. Εδώ τριγύρω σε θέλω, να σε αισθάνομαι». Ο γιατρός κοντοστέκεται και μου κάνει ένα καθησυχαστικό νεύμα. «Να δεις», σκέφτομαι, «που πάει να φέρει τον γρύλο».

Η Νάνσυ πλησιάζει με ύφος διφορούμενο. «Να σας πάρω πρώτα την πίεση». «Όλη δική σου», της λέω ο γενναιόδωρος. Και αφήνομαι. Προς το φως.

– Τέλος χρόνου!

(– Όχι, ρε μάστορα! Πάνω στο καλύτερο μας έκοψες!)

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.