zougla: Τάνγκο

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Τάνγκο

Kirchner-Tangothee-hr-unfr

Αυτό δεν είναι τραγούδι # 743
Dj της ημέρας, η Ντόρα Τσικαρδάνη

Το γνώρισα πολύ μικρή, κάπου στη δεκαετία του 70. Εγώ πρέπει να ήμουνα στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού κι αυτό τονιζότανε ακόμη στη λήγουσα: ταγκό. Μου το σύστησε (ποιος άλλος;) ο θείος μου, ο Νίκος. Έβαλε να ακούσουμε την Comparsita από ένα σαρανταπενταράκι. Εντυπωσιάστηκα με την πρώτη. Μου έδειξε την στάση των σωμάτων, την πρέπουσα απόσταση μεταξύ τους και την ανεκτή από δεσποινίδες θέση των χεριών∙ τον ρυθμό και τα βήματα.

– Εεεπ, δεν θα πας όπου θέλεις, ο καβαλιέρος οδηγεί.

– Πως γίνεται αυτό;

(Μυστήριο) Τέλος πάντων…

Δεν ξαναεπιχείρησα να το χορέψω, παρά τη διεγερτική του επίδραση.

Το ξαναβρήκα αργότερα, στη δεκαετία του 80. Τάνγκο πλέον αυτό και εγώ σε φάση εντατικής εξερεύνησης μουσικών και κειμένων (είναι η αυγή του ethnic, εξάλλου), όπου gauchos, pampas, mar dulce, bandoneon, Carlos Gardel, αλλά και Astor Piazzolla, με τους ήχους του συγκροτούσαν ένα μοναδικό σύμπαν απίστευτης γοητείας και μυστηρίου. Η χορευτική «σωματοποίησή» του όμως, είναι αυτή που πραγματικά εκτινάσσει την αισθητική απόλαυση στα ύψη και δικαιολογεί απολύτως τον τίτλο του «άσεμνου» χορού: πανέμορφα ζευγάρια με οξυμένη κιναίσθηση, που συνομιλούν χορευτικά σε απόλυτη αρμονία. Εντυπωσιακές γυναίκες, με φορέματα και ψηλοτάκουνα παπούτσια, να στροβιλίζονται με περίτεχνους βηματισμούς παράλληλα, αντίθετα και σε σχέση με τους βηματισμούς του καβαλιέρου· υπό την καθοδήγησή του.

Το απόλυτο μυστήριο…

Και, μιας και ήταν πρόσφατα τα γενέθλιά της, Φρίντα, κόντρα στις συμβάσεις του τάνγκο (και όχι μόνον)…

* * *

Kirchner-Tangothee-hr-unfr COVER

Εικόνα εξωφύλλου: Ernst Ludwig Kirchner, Tango-tea

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.