zougla: Φωτιά στο λιμάνι

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Φωτιά στο λιμάνι

Αυτό δεν είναι τραγούδι #758
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Νταλακμάνη

«Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει»: για κάποιο λόγο είναι από τους αγαπημένους μου ελληνικούς στίχους. Συνηθίζω να αγαπάω τραγούδια γιατί έχω αγαπήσει έναν μόνο στίχο.

Γιατί τον συγκεκριμένο στίχο;

Γιατί κάπως έτσι ξεκινάνε οι σχέσεις παντός τύπου, γιατί όλα είναι ένας κύκλος κι ο κόσμος πολύ μικρός, έχει συμβεί σε όλους μας τουλάχιστον μια φορά. Είχα δει τα Ξύλινα Σπαθιά στη πρώτη τους συναυλία στο Ρόδον τη δεκαετία του ’90, ακόμη ακούω τραγούδια τους. Είναι κι αυτή η φωνή του Παυλίδη , αγαπημένη από τότε που τραγουδούσε στα Μωρά στη φωτιά.

Γιατί τον θυμήθηκα; Γιατί ένα βράδυ που είχα μαλώσει με τον ύπνο, άρχισα να το τραγουδώ, δύο φορές μάλιστα και το θυμόμουν.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.