Αυτό δεν είναι τραγούδι # 747
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Η κοντινή παραλία είναι όπως συνήθως οι κοντινές παραλίες: ξαπλωστρώδης και ομπρελόεσσα, με καφέδες να πηγαινοέρχονται από το μπαρ, φτυαράκια και κουβαδάκια αρκετά για να ξαναχτίσεις τις πυραμίδες, και ανθρώπινα σώματα σε κάθε πιθανή παραλλαγή. Και πολλά παιδάκια, ενίοτε με παππουδογιαγιάδες. Και ελεεινή μουσική. Και είναι μια χαρά.
Ξαπλωμένη σήμερα κι εγώ εκεί, χάζευα ένα κοριτσάκι στην άμμο ακριβώς μπροστά μου – θα πρέπει να ήταν πέντε χρονών. Καθόταν ώρα εκεί, ακίνητο σχεδόν, απόλυτα παραδομένο σ’ εκείνο το ακατανόητο (πια, για τους μεγάλους) είδος μίνιμουμ δραστηριότητας, σιωπηλό και προσηλωμένο. Στο μεταξύ, η ελεεινή μουσική έπαιζε απτόητη, κι εγώ βάλθηκα να αναρωτιέμαι αν σε είκοσι-τριάντα χρόνια το συγκεκριμένο κοριτσάκι θα θυμάται κάτι από αυτή τη μέρα σ’ αυτή την παραλία, και (για πολλοστή φορά) πώς γίνεται και εγώ θυμάμαι τόσο έντονα μερικές, τελείως σκόρπιες και φαινομενικά ανούσιες σκηνές από την παιδική μου ηλικία.
Όπως, για παράδειγμα, αυτό το τραγούδι της Ραφαέλα Καρά. Την υπαίθρια ντισκοτέκ του ξενοδοχείου της δεκαετίας του ’70, και το συγκεκριμένο πράσινο στραφταλιζέ παντελόνι καμπάνα της μαμάς του Λουίτζι, που ήταν ικανή να έρθει από την άλλη άκρη των εγκαταστάσεων για να το χορέψει, με το παντελόνι να ανεμίζει, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν περίπου στην άκρη συνεχίζοντας να ψιλοκουνιούνται όπως σε όλα τα «σέικ».
Όχι, πιθανότατα το κοριτσάκι δεν θα θυμάται τίποτα.
Αλλά θα υπάρχει εδώ.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Μουσική, Raffaella Carra
from dimart http://ift.tt/29zWhmL
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου