zougla: Πικραμένοι παντογνώστες

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

Πικραμένοι παντογνώστες

Αυτό δεν είναι τραγούδι #767
Dj της ημέρας, η Παρασκευή Χατζηνικόλα

Η ζωή σχεδόν πάντα μια σταθερή πορεία. Παιδιά ονειρευόμαστε, μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε και γερνάμε συνήθως σοφοί. Χάρη ή «εξαιτίας» των ανθρώπων που πέρασαν από τη ζωή μας. Ήρθαν, προσπέρασαν, έμειναν, έφυγαν. Άλλοι για λίγο και άλλοι για πάντα. Και τι περίεργο! Ακόμα κι αν έμειναν λίγο, κάποιοι χάραξαν αδρές γραμμές στην πορεία μας. Κι αν έφυγαν, κράτησαν για πάντα κάτι από την καρδιά, τη μνήμη και το είναι μας. Όσοι έφυγαν για πάντα, μας στοίχειωσαν με το βάσανο του «γιατί», που κανείς ποτέ δε θα μπορέσει να απαντήσει. Κι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι αποχωρισμοί, καθένας ένα θάνατος που μας πλήγωσε, μας μάτωσε και ίσως όρισε και προσδιόρισε τη διαδρομή μας. Γιατί κάθε άνθρωπος είτε ο λάθος είτε ο σωστός στην κατάλληλη ή στη λάθος στιγμή μάς σημάδεψε με τα λόγια του, με τις πράξεις του, με τις παραλείψεις του, και μέσα στην οδύνη μας μας ανάγκασε να μάθουμε να αλλάζουμε, να γινόμαστε δυνατοί, να υποχωρούμε, να προσαρμοζόμαστε, να σκεφτόμαστε βαθύτερα ή και να γινόμαστε πιο σκληροί. Αλλά και τότε αποδώσαμε την ευθύνη στη ζωή —πόσο μοιρολατρικό!— που συνωμοτώντας με το πεπρωμένο μας έφερε τους λάθος ανθρώπους για να μας χαρίσουν μια πικρή σοφία. Και κάνοντας έναν απολογισμό διαπιστώσαμε πως μεταμορφωθήκαμε σε πικραμένους ανώφελα παντογνώστες.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.