zougla: Η ορμόνη «Μότσαρτ»

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Η ορμόνη «Μότσαρτ»

—της Stucano Closer και της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου—

Τα τελευταία χρόνια, η Ιαπωνία αντηχεί ολόκληρη από Μότσαρτ. Ή μάλλον, για να είμαστε πιο ακριβείς, η μουσική του μεγάλου Αυστριακού έχει γίνει το νεότερο τρεντ στην παραγωγή φρούτων και λαχανικών. Μια τεράστια γκάμα προϊόντων, από μπανάνες έως σάκε, ωριμάζουν σήμερα υπό τους ήχους του Μότσαρτ και αγοράζονται με περισσό ενθουσιασμό. Ο Μότσαρτ (ειδικά αυτός) έχει γίνει η νέα, θαυματουργή ορμόνη ανάπτυξης.

Μια από τις πρώτες τέτοιες απόπειρες «υποβοήθησης» έγινε σε ντομάτες. Σύμφωνα με τη Hiroko Harada, διευθύντρια της εταιρείας Harada Tomatoes, οι τέλειες, λαμπερές ντομάτες της με την ονομασία Star Drops περιέχουν περισσότερο σίδηρο και βιταμίνη C, που (προφανώς) είναι αποτέλεσμα της ακρόασης Μότσαρτ μέσα στα θερμοκήπια επί 10 ώρες ημερησίως.

fs20101125a3a

Παρόμοια πρακτική εφαρμόζεται από πέρσι και σε μπανάνες, που έρχονται άγουρες από τις Φιλιππίνες στην Ιαπωνία και στη συνέχεια τοποθετούνται στους ειδικούς θαλάμους ωρίμανσης όπου παίζει, συνεχώς επί μία βδομάδα, είτε το Κουαρτέτο για Έγχορδα αρ. 17 ή το Κονσέρτο για Πιάνο αρ. 5 σε Ρε Μείζονα. Η εταιρεία Toyoka Chuo Seika, που είχε την ιδέα, διοχέτευσε πριν από μερικούς μήνες τις «Μπανάνες Μότσαρτ» στην αγορά, με ικανοποιητικότατα αποτελέσματα: σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, οι πωλήσεις έχουν αυξηθεί.

13879431_10210367897893441_5581024313906812221_n

Κάτι ανάλογο κάνει και η ποτοποιία Ohara Shuzo με έδρα τη Φουκοσίμα στην παραγωγή σάκε, και μάλιστα εδώ και 20 χρόνια. Αρχικά, πειραματίστηκαν με τζαζ, Μπαχ και Μπετόβεν, διαπίστωσαν όμως ότι ο Μότσαρτ λειτουργεί καλύτερα. Έτσι, επί ένα μήνα, κατά το τελευταίο στάδιο της ζύμωσής του, το σάκε «ακούει» Μότσαρτ για μία ώρα το πρωί και μία το απόγευμα. «Δίνει στο σάκε πλουσιότερο άρωμα και πιο απαλή γεύση», λέει η πρόεδρος, Kosuke Ohara.

fs20101125a3d

Επιστημονικά στοιχεία, βέβαια, που να στηρίζουν την υπόθεση ότι η μουσική του Μότσαρτ έχει οποιαδήποτε επίδραση στα τρόφιμα και τα ποτά δεν υπάρχουν, η πρακτική όμως ίσως να βασίζεται στη θεωρία του «ροζ θορύβου», των συχνοτήτων, δηλαδή, πάνω από 8.000 Hz, από τις οποίες βρίθουν τα έργα του Μότσαρτ και που υποτίθεται ότι φέρνουν χαλάρωση και προσφέρουν αναζωογόνηση στον άνθρωπο. Η υπόθεση, πάντως, είναι αρκετά παλιά: η Αμερικανίδα ερασιτέχνης βοτανολόγος Dorothy Rettlak έγραψε το 1973 ολόκληρο βιβλίο με τίτλο «The sound of music and plants», όπου υποστήριζε ότι τα φυτά, με τρίωρη καθημερινή έκθεση στην κλασική μουσική, θάλλουν (ενώ αντίθετα, κάπως δυστροπούν με τη ροκ και την κάντρι, λέει).

Συμπερασματικά, κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει με τον Μότσαρτ και τα τρόφιμα. Υπάρχουν όμως σοβαρές υποψίες για το πώς περίπου θα αντιδρούσε ο ίδιος ο Μότσαρτ αν ήταν από μια μεριά.

14100485_10210367897253425_8964711468022878559_n (2)