zougla: Mama tried

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1076
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

Στα μέσα της δεκαετίας του ’30, την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης και της μαζικής μετανάστευσης από το Midwest στην Καλιφόρνια (με άλλα λόγια, στα χρόνια που περιγράφει ο Στάινμπεκ στα Σταφύλια της οργής), o James Francis Haggard και η γυναίκα του Flossie Mae, το γένος Harp, εγκατέλειψαν την Οκλαχόμα, όταν κάηκε ο αχυρώνας τους, για τη γη της επαγγελίας — συγκεκριμένα για το Bakersfield. Ο James έπιασε δουλειά στον σιδηρόδρομο της Santa Fe και λίγο αργότερα αγόρασε ένα παλιό τροχόσπιτο στο Oildale, το οποίο και μετέτρεψε σε σπίτι. Εκεί, στις 7 Απριλίου του 1937, γεννήθηκε ο Merle Haggard.

e661f605a624f5c7c70f63b90e81334a

Όταν ο Merle ήταν οκτώ ετών, ο πατέρας του πέθανε από εγκεφαλικό. Όταν έγινε δώδεκα, ο αδερφός του Lowell του χάρισε την παλιά του κιθάρα. Ο Merle και τα αδέρφια του μεγάλωναν ουσιαστικά μόνοι τους, καθώς η μητέρα του δούλευε νυχθημερόν για να ζήσει την οικογένεια. Ο Merle λοιπόν άρχισε να κάνει δύο πράγματα: να μαθαίνει μόνος του κιθάρα, ακούγοντας δίσκους του Hank Williams και άλλων σταρ της country, και να γίνεται όλο και μεγαλύτερο κωλόπαιδο. Από τα δώδεκά του μπαινόβγαινε στα αναμορφωτήρια και τις φυλακές για ένα σωρό μικροεγκλήματα (κλοπές, απάτες, ακάλυπτες επιταγές κ.ο.κ.) και κάθε τόσο έφευγε από το σπίτι, λαθρεπιβάτης σε εμπορικό τρένο. Μετά από μια απόδραση από το αναμορφωτήριο εγκαταστάθηκε στο Modesto, όπου έκανε διάφορες δουλειές, όπως φορτηγατζής, αγρότης, μάγειρας σε φαστ φουντ και εργάτης στις πετρελαιοπηγές. Εκεί, στο Modesto, έδωσε και το πρώτο του live στα δεκατέσσερά του, σε κάποιο μπαρ ονόματι «Fun Center» —η αμοιβή ήταν πέντε δολάρια και οι μπύρες κερασμένες.

Ο Merle πέρασε τη δεκαετία του ’50 προσπαθώντας να κάνει καριέρα ως μουσικός, δουλεύοντας στα πετρέλαια ή στα χωράφια και μπαινοβγαίνοντας στις φυλακές. Το 1957, παντρεμένος και άφραγκος, συνελήφθη για απόπειρα ληστείας και τον στείλανε στη φυλακή του Bakersfield. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης, μεταφέρθηκε στο διαβόητο San Quentin, στις 21 Φεβρουαρίου 1958. Όσο βρισκόταν εκεί, έμαθε πως η γυναίκα του ήταν έγκυος από άλλον. Άρχισε να σχεδιάζει απόδραση, μαζί με έναν συγκρατούμενό του, γνωστό με το παρατσούκλι Λαγός, αλλά άλλοι συγκρατούμενοι τον έπεισαν να μην το δοκιμάσει. Πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, μπλεκόταν σε καυγάδες και, όταν συνελήφθη μεθυσμένος τύφλα, κλείστηκε στην απομόνωση. Εκεί γνώρισε τον Caryl Chessman, που περίμενε να εκτελεστεί για μια σειρά από απαγωγές και βιασμούς. Στο μεταξύ, ο Λαγός είχε αποδράσει επιτυχώς αλλά είχε ξανασυλληφθεί, αφού πρώτα είχε προλάβει να σκοτώσει έναν αστυνομικό.

Οι ιστορίες του Chessman (που τελικά εκτελέστηκε στις 2 Μαΐου 1960, μετά από έντεκα χρόνια και δέκα μήνες στη λίστα αναμονής, ρεκόρ που έσπασε μόλις το 1988) και του Λαγού ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι κι έκανε τον Merle να αποφασίσει στα σοβαρά να αλλάξει ζωή. Έγινε καλό παιδί στη φυλακή, έπιασε διάφορα πόστα και δουλειές τις οποίες κράτησε όλες και έγινε επίσης μέλος της ορχήστρας του San Quentin, εμπνευσμένος από τη συναυλία του Johnny Cash εκεί την πρωτοχρονιά του 1959. Το 1960, αποφυλακίστηκε με αναστολή. Το 1972, όταν πλέον είχε καθιερωθεί ως μουσικός, ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια και μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ Ronald Reagan του έδωσε χάρη για ό,τι υπόλοιπα ποινών και κατηγοριών εκκρεμούσαν.

Merle_Haggard_F35tif2

Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Merle ήταν το αυτοβιογραφικό Mama tried (1968). Αν εξαιρέσει κανείς λεπτομέρειες, όπως ο στίχος doing life without parole (ουδέποτε καταδικάστηκε σε ισόβια χωρίς αναστολή), είναι ηλίου φαεινότερον ότι το τραγούδι είναι η συγγνώμη του Merle προς τη μαμά του, την οποία ταλαιπώρησε τόσα χρόνια που εκείνη πάλευε να τον μεγαλώσει μόνη της. Τουλάχιστον, η μητέρα του πρόλαβε να ακούσει τη συγγνώμη του γιου της και να τον δει όχι μόνο να ξεκόβει από τη φυλακόβια ζωή αλλά να γίνεται και σταρ της country. Η Flossie Mae Haggard (Harp) πέθανε ογδόντα ενός ετών σαν σήμερα, στις 7 Ιουλίου του 1984.

DIGITAL CAMERA

The first thing I remember knowing
Was a lonesome whistle blowing
And a young’un’s dream of growing up to ride
On a freight train leaving town
Not knowing where I’m bound
And no one could change my mind but Mama tried

One and only rebel child
From a family meek and mild
My mama seemed to know what lay in store
Despite all my Sunday learning
Towards the bad I kept on turning
Till Mama couldn’t hold me anymore

And I turned twenty-one in prison doing life without parole
No one could steer me right but Mama tried, Mama tried
Mama tried to raise me better, but her pleading I denied
That leaves only me to blame ’cause Mama tried

Dear old Daddy, rest his soul
Left my mom a heavy load
She tried so very hard to fill his shoes
Working hours without rest
Wanted me to have the best
She tried to raise me right but I refused

Οι Grateful Dead έπαιξαν το Mama tried σε πάνω από 300 live:

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *