Το μοιρολόι των λανγκούρ*
Rudyard Kipling
—μετάφραση: Λάμπρος Πορφύρας—
Τη νύχτα που αγροικήσαμε πως πάει να πέσει η γης,
πήγαμε και του το ‘παμε τραβώντας του το χέρι,
γιατί τον αγαπούσαμε με την αγάπη εμείς,
όπου να νιώσει δεν μπορεί, μα ν’ αγαπάει ξέρει.
Κι όταν του λόφου με βουητό γκρεμίστηκε η πλαγιά,
κι όλον τον κόσμο γύρω μας τον έπνιξε η βροχή,
εμείς τον σώσαμε, οι Μικροί εμείς, μα αυτός — αλί!
δε θα γυρίσει πια!
Κλαίτε, τον σώσαμε, γιατί τον είχαμε αγαπήσει
έτσι, ως τ’ αγρίμια μοναχά μπορούνε ν’ αγαπάνε.
Κλαίτε! Ο καλός τώρα πια ποτέ δε θα ξυπνήσει
κι όπου μας βρουν τ’ αδέρφια του θε να μας κυνηγάνε.
* * *
* λανγκούρ: κοινή ονομασία τεσσάρων γενών πιθήκων της οικογένειας cercopithecidae και της υποοικογένειας colobinae που απαντούν στη νότια Ασία.
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου πρβλ. αγγλ. langur < γλώσσα χίντι lagũr (πιθ. < αρχ. ινδ. lāńgūlin «αυτός που έχει μακριά ουρά»).
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
Στο:Το ποίημα της εβδομάδας Tagged: ποίηση, Λάμπρος Πορφύρας, Λογοτεχνία, Rudyard Kipling
from dimart http://ift.tt/2t2ZBUW
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου