zougla: Big bamboo

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Big bamboo

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1080
Dj της ημέρας, ο Απόστολος Παραλίκας

Σύντροφοι, παραλίγο να μας πάρουμε στ’ αλήθεια στα σοβαρά (αυτό δεν είναι τραγούδι #1041, 30 Μαΐου: De Traces – Bill of Rights: «… Ένα κατεξοχήν πολιτικό τραγούδι, που μιλά για την ενότητα, την ελευθερία, την αδελφοσύνη των λαών, ανεξάρτητα από χρώμα, ράτσα, φυλή. Επίκαιρο και στις μέρες μας, αν προσθέσει κανείς και τη θρησκεία….»).

Άσε που στο μεταξύ ένα άλλο ska τραγούδι παραλίγο να ρίξει την κυβέρνηση της Τερέζας…

Φυσικά το παραπάνω κείμενο δεν μπορεί να είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα για ένα συγκρότημα που τα μέλη του χαιρετιούνταν μεταξύ τους αναφωνώντας «γεια σου ρε απατεώνα», που σαν μότο τους είχαν τη φράση «άλλοι είναι του ωδείου και άλλοι του πεζοδρομίου» και που φυσικά ήταν φανατικοί της 2 Tone σκηνής («fuck art, let’s dance»).

Για να πάρετε μια καλύτερη ιδέα για τους De Traces, σας προτείνουμε ένα ακόμα τραγούδι, που κυκλοφόρησε το 1992 σε μια συλλογή της Elfish Records ‘Random Relations 1’.

H Elfish Records αποτέλεσε μια ιδιαίτερη σελίδα της ελληνικής δισκογραφίας, πραγματικά πρωτοποριακή, με αρκετές κυκλοφορίες επικεντρωμένες σε ηλεκτρονική/πειραματική κατεύθυνση. Και ανάμεσα στα εξαιρετικά δείγματα της ελληνικής σκηνής της εποχής, πετάγονται (σαν την τσα-που) οι De Traces με το ‘Big Bamboo’, ένα τελείως άσχετο, αναλογικό ηχόχρωμα: σκα με κρουστά calypso, σαξόφωνα, τρομπόνια. O Mr Elfish είτε είχε πολύ χιούμορ είτε ευρύτερη μουσική αντίληψη — μάλλον και τα δύο μαζί.

Το τραγούδι το έφερε μια φίλη του γκρουπ σε κασέτα, από τα νησιά Καϊμάν. Φυσικά αγαπήθηκε τόσο από τα μέλη όσο και από το κοινό των De Traces και αποτέλεσε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τους κομμάτια.

Πιθανόν κάποιοι ακροατές του dimart να σοκαριστούν από τη φρασεολογία και την ακραία φαλλοκρατική θεματολογία του τραγουδιού — και θα έχουν απόλυτο δίκιο. Προφανώς δεν θα τους έχει δείξει κανείς πώς το τρίβουν το πιπέρι…

Υ.Γ.: Φήμες ότι κατά τις συχνές επισκέψεις των De Traces στη Θεσσαλονίκη και στο Μύλο των αρχών της δεκαετίας του ’90, υπήρχε waiting list για το Big bamboo του συντρόφου Amin, δεν είναι δυνατόν να διαψευστούν.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *