Αυτό δεν είναι τραγούδι #958
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης
Απόψε είναι η τελευταία νύχτα του χειμώνα. Ημερολογιακά, όχι ουσιαστικά – ελπίζω. Ανήκω, βλέπετε, στη μειονότητα εκείνων που τους αρέσει ο χειμώνας. Ήδη φαντάζομαι τους περισσότερους που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να εξανίστανται: «ας ήσουν άστεγος και τα λέγαμε, πουλάκι μου» κ.λπ. κ.λπ. Γνωστά τα επιχειρήματα· μην κουράζεστε, πλάσματα του φωτός. Στην Ελλάδα ζούμε, εννιά μήνες καλοκαίρι τον χρόνο: θα σας γίνει το χατίρι και φέτος – όπως πάντα. Αφήστε μας, λοιπόν, κι εμάς ν’ αποχαιρετήσουμε τον χειμώνα μας όπως του αξίζει: μ’ ένα χειμωνιάτικο ποίημα κι ένα τραγούδι από τη Δανία (του Βορρά, όχι του Νότου).
Ο χειμώνας περίλαμπρος
Ο χειμώνας περίλαμπρος
Απλώνεται εδώ χάμου
Σαν ένα σώμα που ξεχειλίζει από άστρα
Σα μια λάμπα που φωτίζει
Ολοσκότεινους δρόμους όπου γυαλίζουν
Αποτυπώματα παγωμένα
Όλα κρυστάλλινα λαμποκοπούν
Όλα περίτρομα φτερουγίζουν
Κι απομένει πάνω στους ώμους μας
Ένας μανδύας από χιόνι
Κι απομένει πάνω στα χείλη μας
Μια λάμψη φιλντισένια
[Τάκης Βαρβιτσιώτης, Όμως το χιόνι πάντα μένει, Ίνδικτος 2002]
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: ποίηση, Γιώργος Θεοχάρης, Μουσική, Τάκης Βαρβιτσιώτης, Marijata
from dimart http://ift.tt/2mHDkoa
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου