Αυτό δεν είναι τραγούδι #952
Dj της ημέρας, ο Απόστολος Παραλίκας
Αυτό δεν είναι τραγούδι. Είναι (μέρος από την) ιστορία του Johnny Rotten. Ο οποίος στα 19 του χρόνια, αφού άλλαξε το όνομα του σε «Σάπιος», βρέθηκε να ηγείται ενός από τα πιο επιδραστικά και ανατρεπτικά συγκροτήματα αλλά και κινήματα στην ιστορία του ροκ εντ ρολ. Εξ ορισμού ανατρεπτικό και προκλητικό ως νεολαιίστικο ρεύμα, το ροκ συνδέθηκε με τη διάθεση των νεολαίων κάθε γενιάς να αντιμετωπίσουν διαφορετικά τον κόσμο σε σχέση με αυτό που παραλάμβαναν ως κληρονομιά από τις προηγούμενες γενιές. Μόνο που στα μέσα των 70ς, μετά από δυο δεκαετίες άνθησης, το ροκ έγινε υπόθεση της μουσικής βιομηχανίας και μιας κάστας «ειδώλων» με χαρακτηριστικά περισσότερο δεινόσαυρων (ή τυραννόσαυρων), παρά νεαρών επαναστατών.
Η ιδέα της ανατροπής του ροκ κατεστημένου γεννήθηκε στο μυαλό του μάνατζερ των Sex Pistols, Malcom McLaren, ο οποίος συνάντησε στο πρόσωπο του νεαρού Τζόνυ τον ιδανικό μπροστάρη του εγχειρήματος. Με όπλα την ένταση στη μουσική, την ειρωνεία στους στίχους, την αντισυμβατική συμπεριφορά και εμφάνιση, με τη βοήθεια της συζύγου του Μάλκολμ, Βίβιαν, σχεδιάστριας μόδας και ιδιοκτήτριας μπουτίκ, μέσα σε λίγους μήνες σχεδόν κατάφεραν να υλοποιήσουν το σχέδιό τους. Μια νέα μουσική επανάσταση ξεκίνησε παρασύροντας τη ροκ σκηνή στο πέρασμά της και αποτελώντας πηγή έμπνευσης για χιλιάδες νέους μουσικούς και συγκροτήματα, στη λογική του «φτιάχ’ το μόνος σου» — ακόμα και τη μουσική σου έκφραση.
Παρόλη την εντυπωσιακή επιτυχία του εγχειρήματος, ο Τζόνυ γρήγορα κατάλαβε τα αδιέξοδα: οι δίσκοι τους κυκλοφορούσαν από τις ίδιες μουσικές βιομηχανίες, η προκλητικότητα και αντισυμβατικότητα γινόταν αυτοσκοπός και ο μηδενισμός οδήγησε στην αυτοκαταστροφή, με κορύφωση το διπλό θάνατο/αυτοκτονία του μπασίστα των Πίστολς Σιντ και της φίλης του Νάνσυ, οι οποίοι μπήκαν έτσι στο πάνθεον της ροκ εντ ρολ μυθολογίας.
Ο Τζόνυ πήρε ξανά το αρχικό του όνομα, Lydon, σχημάτισε μαζί με εξαιρετικούς μουσικούς τούς Public Image Limited, ή P.I.L., ένα πολύ ενδιαφέρον σχήμα, από τα πλέον χαρακτηριστικά του μετά-το-πανκ κύματος, που κυκλοφόρησε μερικούς επίσης πολύ ενδιαφέροντες δίσκους. Όμως με τα χρόνια το ενδιαφέρον του κοινού μετακινήθηκε σε καινούριες ιδέες και κινήματα. Έφτασε η ώρα η μουσική βιομηχανία, η οποία ταρακουνήθηκε ίσως αλλά δεν κατέρρευσε από το πανκ, να αναζητήσει την εκδίκηση της. (Έχει ίσως ενδιαφέρον ότι τελικά η μουσική βιομηχανία επέζησε ενός μαζικού κύματος αμφισβήτησης, κατέρρευσε όμως χρόνια αργότερα λόγω της ριζικής αλλαγής του έφεραν οι τεχνολογικές εξελίξεις). Οι ιθύνοντες της εταιρείας των P.I.L., λόγω των χαμηλών πωλήσεων πλέον, απαίτησαν από τον άλλοτε Σεξ Πίστολ να γράψει ένα ερωτικό τραγούδι.
Η απάντηση του Τζόνυ ήρθε με το «This is not a love song» το 1983. Στους στίχους του οποίου, ενώ ειρωνικά παραδέχεται ότι «πέρασε στην άλλη πλευρά» και ότι «οι big business είναι πολύ σοφές», τσιρίζει διαρκώς και μονότονα στο ρεφραίν ότι, παρόλα αυτά, «This is not a love song, This is not a love song, This is ΝΟΤ a love song…»
Το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε, ειρωνικά, το πιο πετυχημένο των P.I.L., η πανκ αποτελεί ακόμα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και επιδραστικά κινήματα στην ιστορία του ροκ, η Βίβιαν μια από τις πιο πετυχημένες σχεδιάστριες μόδας στις μέρες μας, η πρωθυπουργός του brexit φορά το ίδιο καρό κοστούμι χαρακτηριστική δημιουργία της Βιβιαν που φορούσε ο Johnny Rotten στα 19 του.
Υ.Γ. Όταν πριν πολλά χρόνια ξεκίνησε η στήλη αυτό δεν είναι τραγούδι στο dim/art, σκεφτόμουν ότι το συγκεκριμένο τραγούδι ίσως ήταν το πιο ταιριαστό με το πνεύμα της και ότι πολύ σύντομα θα ανέβαινε σ’ αυτή. Ίσως και να συνέβη και δεν το πήρα χαμπάρι, οπότε όλα τα παραπάνω δεν έχουν και πολύ νόημα πλέον…
Σημείωση / απάντηση του dim/art: Όντως είναι πολύ ταιριαστό με το πνεύμα της στήλης το τραγούδι αυτό, και λόγω τίτλου (αν και όχι μόνο). Όχι, δεν έχει ανέβει έως τώρα. Αλλά και να είχε, δεν θα πείραζε (υπάρχουν άλλα τραγούδια που έχουν ανέβει δύο φορές), καθώς αλλάζει το κείμενο. Μπορούμε να το εκφράσουμε και λογικά: δύο τραγούδια μπορούν να είναι ίδια· δύο τραγούδια που δεν είναι τραγούδια, όμως, μπορεί ποτέ να είναι ίδια; Μπορεί, θεωρητικά. Αλλά είναι άκρως απίθανο. Πιο πιθανό είναι να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, ας πούμε, — αλλά, ακόμα και γι’ αυτό, έχουμε ακόμα καιρό. Τούτων δοθέντων, ευχαριστούμε πολύ τον αποψινό dj μας και περιμένουμε κι άλλες συνεισφορές στη στήλη αυτό δεν είναι τραγούδι.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Με αφορμή την έκθεση GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη (25/1,-12/3) η στήλη αυτές τις μέρες προτιμά τραγούδια (που δεν είναι τραγούδια) της δεκαετίας του ’80.
Το dim/art είναι χορηγός επικοινωνίας της έκθεσης
GR80s, το site
GR80s στο facebook
GR80s στο twitter
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Απόστολος Παραλίκας, Johnny Lydon, Johnny Rotten, Malcom McLaren, Public Image Ltd, punk, Sex Pistols
from dimart http://ift.tt/2md9aJW
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου