—του Αλέξανδρου Ζωγραφάκη—
Πολλές φορές συνδιαλέγομαι με ήρωες βιβλίων ή με συγγραφείς που έχω αγαπήσει. Μου αρέσει να φαντάζομαι τις αντιδράσεις τους σε δικά μου προβλήματα. Έτσι εξάλλου μου ήρθε η ιδέα να τους βάλω σε κείμενα όπου θα εμφανίζονται σε καταστάσεις μιας πεζής καθημερινότητας. — Α. Ζ.
* * *
Κατηφόρισα προς τις γραμμές τού τρένου, στην πλευρά τού Κολωνού, όπου βρίσκεται το ατελιέ τού Ντιέγκο Ριβέρα. Μου είπε ότι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τού έκανε πρόταση για μια τοιχογραφία στον προθάλαμο της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Φάληρο. «Μια αριστερή κυβέρνηση θα εκτιμήσει το έργο μου», είπε με στόμφο. «Ειδικά εφόσον δεν θα χρειαστεί να το πληρώσει», συμπλήρωσα. Με κοίταξε. Πήγε κάτι να σχολιάσει, αλλά το μετάνιωσε. Μου έδειξε κάτι προσχέδια για την τοιχογραφία. «Δεν έχω όρεξη. Μη μου δείχνεις τέτοια», του είπα. Έφερε δυο Kaiser από το ψυγείο και καθίσαμε στο μικρό, γεμάτο κάκτους, μπαλκόνι που βλέπει στον ακάλυπτο. «Ο καιρός θυμίζει το Μεξικό», είπε κοιτάζοντας τον ουρανό. Δε μίλησα. Με κοίταξε ενοχλημένος. «Αν έχεις έρθει πάλι να μου σπάσεις τ’ αρχίδια, ξεκουβάλα. Έχουμε και δουλειές». Ζήτησα συγγνώμη. Άναψε τσιγάρο.
Την προηγούμενη φορά που τον είχα επισκεφτεί είχα πάει την κουβέντα στην Κάλο. Δεν του αρέσει αυτό. «Σου έχω πει ότι δε θέλω να μιλάμε για την Φρίντα. Όποιος έρχεται εδώ πέρα, όλο γι’ αυτήν με ρωτάει. Βλέπεις το κουδούνι να γράφει «Φρίντα Κάλο»;» μου είχε πει. «Από τότε που παίχτηκε εκείνη η μαλακία με την Σάλμα Χάγιεκ, μου τα έχουν κάνει τσουρέκια!» είχε πει. «Ναι, ξέρω. Το όνομα σου θυμίζει τον πατέρα του φιλελευθερισμού, τον Χάγιεκ», του είχα πει για να κάνω χιούμορ, αλλά μάλλον τα είχα κάνει χειρότερα. «Μη με κουρδίζεις τώρα κι εσύ. Εγώ είμαι αριστερός!» «Αριστερός, αλλά με τους Ροκφέλερ έκανες μια χαρά τη δουλίτσα σου, Ντιέγκο μου». Είχε κάνει μια γκριμάτσα απαξίωσης. «Αφού όλη σου η ζωή, και ειδικά η σχέση σου με την Φρίντα εδραζόταν στον φιλελευθερισμό», του είχα απαντήσει. «Είσαι γελοίος. Συγκρίνεις πεπόνια με αεροπλάνα. Είσαι βλαξ! Άκου να δεις. Όλοι έχουμε πουλί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το χρησιμοποιούμε κιόλας», μου είχε πει. «Πού κολλάει αυτό τώρα;» «Κολλάει στο ότι όλοι νομίζουν ότι έχουν καταλάβει τη σχέση μου με την Φρίντα. Όλοι έχουν άποψη για τη ζωή μου. Αλλά έτσι είναι ο κόσμος. Κολλάει σε μια ιδέα και μετά την πιπιλάει σαν καραμέλα. Εγώ ήμουν ο κακός, και η Φρίντα έπεσε θύμα μου, ναι». «Το πουλί πού κολλάει όμως, ρε Ντιέγκο; Θα μου το πεις αυτό γιατί κάπου το έχασα λίγο», είχα πει. «Όλοι έχουμε μυαλό, αλλά δε σημαίνει ότι το χρησιμοποιούμε κιόλας», ήταν η απάντησή του. «Και γιατί είπες πουλί; Θα μας τρελάνεις;» «Εγώ σκέφτομαι με το πουλί μου. Τραβάς κάνα ζόρι;»
* * *
They Live
Στο:They Live Tagged: Diego Rivera, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Αλέξανδρος Ζωγραφάκης, Σάλμα Χάγιεκ, Φρίντα Κάλο
from dimart http://ift.tt/2mzpO5Y
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου