Ο πόνος

Αυτό δεν είναι τραγούδι #881
Dj της ημέρας, η Τσαμπίκα Χατζηνικόλα

Να πονάς από μεγάλη χαρά. Ήταν η ευχή που μου έδωσε κάποτε ένας φίλος σε δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Σπάνιο πράγμα να πονάς από χαρά, και δύσκολο. Μόνο από απώλειες πονάμε τελευταία. Και ο πόνος στο στήθος είναι μόνιμος, μα της χαράς έντονος είναι και οξύς και περνάει σχεδόν αμέσως. Ένα «αχ» είναι ο πόνος της χαράς. Και ο άλλος επίμονος, μακρόσυρτος, αργός και βαθύς. Όπως το αγκάθι που μένει κάτω από το δέρμα και δουλεύει φτιάχνοντας βαθιά πληγή. Όπως το αγκάθι που δε βλέπεις και σε πονάει κάθε που αγγίζεις το σημείο που το καλύπτει ύπουλα, σε βάρος σου.

Απώλεια. Αναρωτιέσαι ακόμα και σήμερα ποια τα συνθετικά της. Είναι η απώλεια του προσώπου πρώτα. Έπειτα, η αδυναμία να πιαστείς από κάπου. Πάνε κάποιοι μήνες πια που δεν τον βλέπεις. Λες ή θέλεις να πιστεύεις πως είναι κάπου εδώ τριγύρω, πως σε σκέφτεται, όπως και συ, κι ας ξέρεις πως φτιάχνεις παραμύθια. Είναι κι αυτά σημαντικά για να συνεχίσουμε να ζούμε, για να πιστεύουμε πως η ζωή μας είναι ακόμα υποφερτή, κι ας μην είναι πλέον έτσι.

Τελευταία εικόνα: προχθές κάποιος ανέβασε μια φωτογραφία με υάκινθους, το λουλούδι του θανάτου. Σκεφτόμουν πως θα ήθελα το άρωμά του να είναι το τελευταίο που θα πάρω μαζί μου. Αυτό, και η μυρωδιά του αγαπημένου σώματος μετά από μια νύχτα μαζί.

Τώρα τέλος.

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: El dolor, loida comabella

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com. 

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μουσική, Νίκος Ξυλούρης, Τσαμπίκα Χατζηνικόλα

from dimart http://ift.tt/2ghDq6S
via IFTTT