zougla: Εθνο-τουρισμός

—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα—

Λίγες μέρες μετά το πολιτικό σοκ που προκάλεσε ο υπουργός Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος επιλέγοντας να φωτογραφηθεί μαζί με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής στο Καστελόριζο και τη Ρω —στο ίδιο φωτογραφικό κάδρο υπάρχουν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ—, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, πρότεινε πως η Χρυσή Αυγή θα άξιζε να υποστηριχθεί από τα δημοκρατικά κόμματα εάν και εφόσον κάνει βήματα εκδημοκρατισμού. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα Βραδυνή, ο κ. Παρασκευόπουλος δηλώνει πως: «Η εικόνα της συνύπαρξης στο Καστελόριζο και στη Ρω σε πολλούς μας δεν άρεσε. Από την άλλη όμως πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης». Αυτά επισημαίνει ο κ. Παρασκευόπουλος και συνεχίζει: «Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα». Ο κ. Παρασκευόπουλος είναι διακεκριμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, έγκριτος νομικός και αναμφισβήτητα προοδευτικός πολίτης. Επειδή όμως καμία πρόταση δεν γίνεται σε «κενό» πολιτικό χρόνο, ας δούμε πρώτα τα συμφραζόμενα της συγκυρίας.

Πριν από δύο εβδομάδες, ο κ. Καμμένος πρότεινε να συνεδριάσει η Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής στο Καστελόριζο ως μια συμβολική κίνηση αντίδρασης απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου διαφώνησαν, πλην της Χρυσής Αυγής. Ο κ. Καμμένος όχι μόνο δεν συνυπολόγισε τις ενστάσεις των κομμάτων αλλά οργάνωσε την επίσκεψη με εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής. Κάπως έτσι, και με ευθύνη της κυβέρνησης, η οργανωμένη πατριδοκαπηλία έδωσε στη Χρυσή Αυγή την ευκαιρία της μεταγραφής που περίμενε, εδώ και τόσο καιρό. Δίπλα, δηλαδή, στο «δημοκρατικό τόξο» δημιουργήθηκε ένα αναιμικό μεν αλλά εκτρωματικό «εθνικό τόξο», στο οποίο οι νεοναζί ξέπλυναν τις εγκληματικές τους ενέργειες με φτηνό αέρα από τα ακριτικά νησιά. Τυφλωμένη μάλιστα από την κυβερνητική προπαγάνδα, η Αυγή σημείωνε σχετικά σε παραπολιτικό σχόλιο: «Αν και ο Τ. Ερντογάν μας έχει συνηθίσει σε σχεδόν καθημερινές προκλητικές δηλώσεις για τη Λωζάννη, το Αιγαίο […] χθες δεν έκανε ούτε κιχ. Μήπως γιατί αντιπροσωπεία της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, μαζί με την ηγεσία του υπουργείου Άμυνας υπό τον Π. Καμμένο, βρέθηκαν στο Καστελόριζο, δίπλα στην Τουρκία; Είναι τυχαίο;». Αυτό που σίγουρα δεν είναι τυχαίο είναι ότι η εφημερίδα δεν μπορεί —και δεν θέλει— να διακρίνει την πολιτική αθλιότητα της πράξης του κ. Καμμένου και τη συνεχιζόμενη «ανελοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ακροδεξιές φιέστες δεν είναι μόνο γραφικές αλλά αρχίζουν πια να γίνονται και επικίνδυνες. Και σίγουρα δεν είναι αυτή η εικόνα της Βουλής που πρέπει να φτάνει στα ακριτικά νησιά, σε μια κρίσιμη περίοδο. Ψεκασμένοι, ακροδεξιοί, εθνολαϊκιστές και φασίστες μπήκαν στο ίδιο κάδρο μονοπωλώντας την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Ο στρατιωτικός τουρισμός με τα σινούκ είναι μια εικόνα που προσβάλλει την αριστερά, τη δημοκρατία αλλά και τη χώρα. Το κατάλαβαν γρήγορα οι εσωκομματικοί «53», που προσπάθησαν να διαμαρτυρηθούν, παραπέμποντας και αυτό το θέμα στις μελλοντικές συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων. (Ας το συζητήσουν όμως πρώτα αναλυτικά με την κ. Κασιμάτη, που λίγες μέρες μετά την κηδεία του Κάστρο, φωτογραφιζόταν με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι έθεταν από το Καστελόριζο ζήτημα για τις «αλύτρωτες πατρίδες» του Πόντου, της Ιωνίας και της Κωνσταντινούπολης).

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι δηλώσεις του κ. Παρασκευόπουλου δημιουργούν εύλογες απορίες αλλά και δικαιολογημένη ανησυχία. Η πολιτογράφηση της Χρυσής Αυγής στο ευκαιριακό «εθνικό τόξο» μέσω ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι μια επικίνδυνη διαδικασία, που όχι μόνο δίνει άφεση αμαρτιών στο νεοναζιστικό μόρφωμα για τα εγκλήματά του αλλά τροφοδοτεί και τη δεξαμενή των ψηφοφόρων του, σε μια περίοδο μάλιστα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ακροδεξιά ενισχύει τα ποσοστά της, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Ειδικά μέσα σε μια τέτοια συγκυρία, το «δημοκρατικό τόξο» πρέπει να έχει τον κύριο λόγο για την πολιτική απομόνωση της Χρυσής Αυγής, μέσα από πρωτοβουλίες που θα θωρακίζουν τη δημοκρατία και θα απορροφούν τις εθνικιστικές εντάσεις. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να κατανοήσω τι σημαίνει «η ουσία μιας σύγκλισης» με τη Χρυσή Αυγή, έτσι όπως την περιγράφει στις δηλώσεις του ο κ. Παρασκευόπουλος. Καλό είναι πάντως πριν εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί, να ξεφυλλίσει το Ιστορικό Εθνικιστικό Ημερολόγιο της Χρυσής Αυγής για το 2017, έτσι όπως διαφημίζεται στην ιστοσελίδα της. Το σύνθημα για τον Μάρτιο είναι: «θέλουμε την πατρίδα μας πίσω». Το σύνθημα για τον Απρίλιο είναι: «όχι στην ισλαμοποίηση». (Συνοδεύεται μάλιστα από το απολυτίκιο: «Νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος»). Το σύνθημα για τον Σεπτέμβριο είναι: «Θερμοπυλών μνήμη» κλπ. Όλα αυτά δεν δείχνουν κάποια απόπειρα «εξομάλυνσης» της ακροδεξιάς αλλά μάλλον ενισχύουν τις απειλές απέναντι στην, έτσι κι αλλιώς, αμήχανη δημοκρατία μας.

* * *