Το βιτσιόζικο κτήνος

Το βιβλίο της άμμου #63

Δυο μέρες μετά, ο Λ* με πήρε τηλέφωνο έντρομος.

«Άκου τι ανακάλυψα», είπε. «Ρώτησα την κόρη μου γιατί τον αποκαλεί Τιτί. Και άκουσε τι μου απάντησε: «είδα», είπε, «την πρώτη φορά που ήρθε για να μου κάνει μάθημα, ένα βιβλίο να πέφτει από την τσάντα του. Στον τίτλο υπήρχαν δύο τεράστια Ταυ. Και τον έβγαλα Τιτί, έτσι γλυκός που είναι.» «Ποιος ήταν ο τίτλος του βιβλίου, θυμάσαι;» ξαναρώτησα την κόρη μου. «Νομίζω πως ήταν Treat of Torture«, μου απάντησε. Μιλάμε για ένα επικίνδυνα βιτσιόζικο κτήνος. Βιάσου Δ*, φίλε μου, βιάσου προτού γίνει κάποιο φοβερό κακό…»

Ήξερα ετούτο το βιβλίο. Ήταν μια δοκιμιακή ιστορική μελέτη, που παρουσίαζε αναλυτικά τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστησαν Εβραίοι, τσιγγάνοι και κομμουνιστές στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο τίτλος ήταν καταγγελτικά υπαινικτικός: επρόκειτο για τη μεταφρασμένη στ’ αγγλικά αποτόπαιη φράση του σαδιστή Γερμανού Obersturmführer Max Helldorff, που είχε διαπρέψει στην επινόηση μεθόδων επιστημονικής κτηνωδίας.

Το εύρημα του Λ* με βοηθούσε πολύ. Παρότι ο Λ* είχε πέσει έξω ως προς το αληθινό όνομα του τιτικού αναγνώσματος, ο στρατηγός Χ…άκος, όταν θα του εξηγούσα πως ο δάσκαλος του εγγονού του διάβαζε βιβλία που προσέβαλλαν τη μνήμη του Helldorf, θα γινόταν έξαλλος με τον Τιτί και θα στεκόταν αρωγός στο σχέδιό μου.

Μια μέρα του Ιούνη του 20.., οι εφοριακοί έκαναν έφοδο στο σπίτι του στρατηγού. Ο Τιτί δοκίμασε να δραπετεύσει από την μπαλκονόπορτα. Ο εγγονός του στρατηγού τον τράβηξε από το μανίκι και τον ακινητοποίησε, δένοντας τα χέρια του πισθάγκωνα και κραδαίνοντας εναντίον του έναν ελβετικό σουγιά.

Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν τρία έτη καταναγκαστικά έργα, που διατάχθηκε να τα εκτίσει σε μια ειδική οικονομική ζώνη κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ο δύσμοιρος Τιτί νοσηλεύεται σήμερα, όπως έμαθα, στο ψυχιατρείο της ζώνης. Από το παράθυρό του βλέπει κάποιες νοσούσες κουτσουπιές, που σκορπούν βιολετιά ανθάκια στον αγέρα. Ρωτά συνεχώς τη νοσοκόμα του γιατί άραγε ονομάζουν την οδό που συνελήφθη «οδό Βίτσι» και όχι «οδό Βιτσίου», κλίση που τουλάχιστον θα μπορούσε να αλοιώσει το συνειρμό των λέξεων βίτσα ή βίτσιο με το ηχοποίητο τσίου, που ο Τιτί θεωρεί πως εκφράζει το άκακο κελάηδισμα της αθωότητάς του.

* * *

Άγης Πεταλάς, Η δύναμη του κυρίου Δ*.
Αντίποδες, 2015.

Ανθολόγος σήμερα, ο Γιώργος Τσακνιάς

* * *

—Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται αποσπάσματα βιβλίων που μιλούν για άλλα βιβλία, πραγματικά ή φανταστικά. Εντοπίστε σχετικά αποσπάσματα και στείλτε τα στο dimartblog@gmail.com για να γίνετε ο ανθολόγος της ημέρας—

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Το βιβλίο της άμμου

from dimart http://ift.tt/2FtP4Yd
via IFTTT