zougla: Ας δηλώσουμε όλοι αθώοι

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Ας δηλώσουμε όλοι αθώοι

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1311
DJ της ημέρας, η Μαρίκα Συμεωνίδου

Ας δηλώσουμε όλοι αθώοι…
Μεταφράζοντας τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
AΘΩΟΤΗΤΑ

Αθωότητα

—Patrick Kavanagh—
Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου

Γελούσαν γι αυτήν που αγαπούσα –
Ο τριγωνικός λόφος που κρεμόταν
Κάτω από το Big Forth. Αυτοί είπαν
Ότι σύνορα είχα αγκαθωτούς φράχτες
Από το μικρό αγρόκτημα και δεν γνωρίζω τον κόσμο.
Αλλά ήξερα ότι η πόρτα της αγάπης στη ζωή
Είναι η ίδια πόρτα παντού.
Ντρεπόμουν γι αυτή που αγαπούσα
Την πέταξα από μένα και την άφησα στη θάλασσα
Αν και μου χαμογελούσε με βιολέτες.

Τώρα όμως είμαι πίσω στα χέρια της
Η δροσιά ενός ινδιάνικου καλοκαιριού βρίσκεται
Σε μίσχους πατάτας
Τι ηλικία είμαι εγώ;

Δεν ξέρω τι ηλικία είμαι,
Δεν είμαι θνητός.
Δεν γνωρίζω τίποτα για τις γυναίκες,
Τίποτα από τις πόλεις,
Δεν μπορώ να πεθάνω
Αν δεν περπατήσω έξω από αυτούς τους αγκαθωτούς φράχτες.

Innocence

They laughed at one I loved-
The triangular hill that hung
Under the Big Forth. They said
That I was bounded by the whitethorn hedges
Of the little farm and did not know the world.
But I knew that love’s doorway to life
Is the same doorway everywhere.
Ashamed of what I loved
I flung her from me and called her a ditch
Although she was smiling at me with violets.

But now I am back in her briary arms
The dew of an Indian Summer lies
On bleached potato-stalks
What age am I?

I do not know what age I am,
I am no mortal age;
I know nothing of women,
Nothing of cities,
I cannot die
Unless I walk outside these whitethorn hedges.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.