Αυτό δεν είναι τραγούδι #1193
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς
Σε ένα απολαυστικά γραμμένο άρθρο του (2009), ο Taylor Parkes υπερασπίζεται τον Paul McCartney των 70s και τους Wings — τους υπερασπίζεται, τρόπος του λέγειν: η ουσία του κειμένου είναι περίπου ότι o Paul και οι Wings ήταν όντως χάλια, έχουν όμως και μερικά κομμάτια που δεν είναι για πέταμα.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η καλλιτεχνική κάμψη του Paul τη δεκαετία του 1970 αποδίδεται στον χαρακτήρα του, στη φάση που περνούσε μετά τη διάλυση των Beatles και στην υπερβολική φούντα. Τα θέματα και οι στίχοι των κομματιών είναι ακατανόητοι: «Ο Paul κατά κανόνα τραγουδούσε το πρώτο πράγμα που του ερχόταν στο μυαλό — και, την περίοδο εκείνη, το μυαλό του ήταν ένα πολύ περίεργο μέρος».
«Μουσικά», συνεχίζει ο Parkes, «ο Paul ήταν σε αδιέξοδο: δεν είχε προς τα πού να πάει. […] Και, προς τιμήν του, δεν επέλεξε να τρέχει μένοντας ακίνητος στο ίδιο μέρος, όπως έκαναν πολλοί άλλοι σταρ των 60s που βρέθηκαν σε αντίστοιχη θέση. Αντ’ αυτού, άρχισε να τρέχει προς είκοσι διαφορετικές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, πράγμα που επίσης δεν οδηγεί πουθενά, αλλά φαντάζει εντελώς αλλόκοτο».
Εν τέλει, πολλά από τα τραγούδια των Wings είναι τόσο άνευ νοήματος, τόσο αναπάντεχα και παράδοξα, που «είναι εντελώς άχρηστα, λες και τους αρκεί που υπάρχουν· κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η (πολύ) παράξενη γοητεία τους».
Στο τέλος του κειμένου, ο Parkes παραθέτει μια λίστα με δέκα «άγνωστα κλασικά κομμάτια» του Paul και των Wings. Μεταξύ αυτών, το Old Siam, Sir. Το άκουγα μανιωδώς στην εποχή του — περιλαμβάνεται στο τελευταίο LP των Wings με τον (ανόητο, όντως) τίτλο Back to the egg. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πώς και το θυμήθηκα απόψε. Ωστόσο, με αφορμή το κείμενο αυτό, διάβασα για πρώτη φορά προσεκτικά τους στίχους. Ε, σόρυ, είναι όντως αλλόκοτοι, ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφει ο Parkes. Εμένα μου θυμίζουν συρραφή από limericks τα οποία δεν έχουν καν πλάκα, απλώς υπάρχουν και κάνουν ρίμα. Πάντως, είναι κομματάρα, ιδίως αν το ακούσει κανείς χωρίς να υποκύψει στον πειρασμό να δει το βίντεο κλιπ.
In a village in old Siam, sir,
Lived a lady who lost her way.
In an effort to find her man, sir,
She found herself in old U.K.
She waited round in Walthanstow,
She scouted round in Scarborough,
She waited round in Walthanstow,
She skated round in Scarborough.
In a village in Old Eastham, sir,
She met a fellow who made her reel.
Took her rushes to show his mam, sir,
Met his dad at the wedding meal.
In a letter from old Siam, sir,
Came a terrible tale of woe.
She decided the only answer
Was to get up a pile of dough.
She waited round in Walthanstow,
She scouted round in Scarborough,
Waited round in Walthanstow,
She scouted round in Scarborough.
When a relative to her man, sir,
He directed her not to stay.
In a village in old Siam, sir,
Lived a lady who lost her way.
Oh!
Oh yeah!
Oh yeah!
In a village in old Siam, sir,
Lived a lady who lost her way.
In an effort to find her man, sir,
Found herself in old U.K.
Waited round in Walthanstow,
Scouted round in Scarborough,
Waited round in Walthanstow,
Scouted round in Scarborough.
In a village in old Siam, sir,
Lived a lady who lost her way.
In an effort to find her man, sir,
Found herself in old U.K.
Walthanstow.
Scarborough.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Γιώργος Τσακνιάς, Paul McCartney, Taylor Parkes, Wings
from dimart http://ift.tt/2Bp1POL
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου