Αυτό δεν είναι τραγούδι #1325
DJ της ημέρας, ο Mark A.S. Red
Τραγούδια που άκουσα ανάμεσα σε λέξεις_2
«[…] Πες μου όμως τι έγκλημα είχαν διαπράξει ο εκ δεξιών και ο εξ αριστερών;»
«Αυτό δεν μπορώ να σ’ το πω», απάντησε ο Ναούμ, «γιατί άλλοι λένε πως ήταν εγκληματίες και άλλοι κάτι σαν προφήτες. Απ’ όσο μπορώ να κρίνω με τις γνώσεις της ιστορίας που έχω, πρέπει να ήταν ανακατεμένοι στα πολιτικά, μόνο που μου είναι αδύνατον να βγάλω απ’ το μυαλό μου το γεγονός ότι τους σταύρωσαν ταυτοχρόνως».
«Δεν σε καταλαβαίνω», είπε ο Πιλάτος.
«Κοίτα», είπε ο Ναούμ. «Μερικές φορές οι άνθρωποι σταυρώνουν τον δεξιό και μερικές φορές τον αριστερό, κι αυτό γινόταν ανέκαθεν στην ιστορία. Η κάθε πλευρά έχει τους μάρτυρές της. Είναι φορές που φυλακίζουν και σταυρώνουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για το έθνος τους, άλλοτε στρέφονται εναντίον των ανθρώπων που θέλουν να πολεμήσουν τη φτώχεια και τη δουλεία. Οι εποχές εναλλάσσονται και ο καθένας έχει τη σειρά του».
«Αχά», είπε ο Πιλάτος. «Εσείς λοιπόν σταυρώνετε όποιον υπερασπίζεται κάποιο ιδανικό».
«Περίπου», είπε ο Ναούμ. «Αλλά υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Μερικές φορές θα ’λεγε κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι αφήνουν να τους παρασύρει περισσότερο το μίσος που νιώθουν για τους άλλους, παρά τα όμορφα πράγματα που κηρύσσουν . Πάντως οι άνθρωποι σταυρώνονται πάντα για κάτι υπέροχο και μεγάλο. Ο άνθρωπος που βρίσκεται στο σταυρό θυσιάζει τη ζωή του για κάτι μεγάλο, ενώ ο άνθρωπος που τον οδηγεί στο σταυρό και τον καρφώνει, Πιλάτε, είναι κακός και τρελός και επομένως φρικτός. Πιλάτε, ο λαός είναι ένα μεγάλο και όμορφο πράγμα».
«Ο δικός μας ρωμαϊκός λαός σίγουρα είναι», είπε ο Πιλάτος.
«Και ο δικός μας», είπε ο Ναούμ. «Αλλά και η δικαιοσύνη για τους φτωχούς είναι επίσης όμορφο και μεγάλο πράγμα. Μόνο που οι άνθρωποι τα καταφέρνουν και αφήνουν να τους πνίξει το θανάσιμο μίσος τους και η λύσσα τους για τα όμορφα και τα μεγάλα πράγματα. Μα και όσοι δεν παρασύρονται τελείως, πηγαίνουν πρώτα με τη μία πλευρά και μετά με την άλλη και δίνουν πάντα ένα χέρι να σταυρωθεί ο άνθρωπος που έχει έρθει η σειρά του, ή αλλιώς παρακολουθούν απλώς όσα γίνονται και λένε: “Καλά να πάθει, έπρεπε να έρθει με το μέρος μας”».
«Και τότε αυτόν στο κέντρο γιατί τον σταυρώνουν;» ρώτησε ο Πιλάτος.
«Κοίτα», εξήγησε ο Ναούμ, «όταν ο αριστερός παίρνει το επάνω χέρι, σταυρώνει τον δεξιό, αλλά πρώτα σταυρώνει αυτόν στο κέντρο. Όταν πάλι επικρατήσει ο δεξιός, σταυρώνει τον αριστερό, αλλά πρώτα σταυρώνει αυτόν που στέκεται στο κέντρο. Βεβαίως, σε μερικές περιπτώσεις γίνονται και ταραχές, ακόμα και μάχες, και τότε ο δεξιός και ο αριστερός ενώνουν τις δυνάμεις τους και σταυρώνουν αυτόν που στέκει στο κέντρο, γιατί δεν αποφάσισε εγκαίρως σε ποιον απ’ τους δυο να αντισταθεί. Αν ανέβαινες στην ταράτσα του σπιτιού σου, θα έβλεπες στον αγρό του Ακελδαμά: μίσος απ’ τα αριστερά, μίσος απ’ τα δεξιά και ανάμεσά τους Αυτόν που ήθελε να βασιλέψει στον κόσμο με την αγάπη και τη λογική – τουλάχιστον έτσι λένε. Και θα έβλεπες ένα σωρό ανθρώπους που απλώς παρακολουθούν τι γίνεται τρώγοντας το κολατσιό που έφεραν μαζί τους. Ο ουρανός σκοτεινιάζει· και τώρα τρέχουν όλοι πατείς με πατώ σε στα σπίτια τους για να μην βραχούνε».
– Κάρελ Τσάπεκ, απόσπασμα από το διήγημα «Η σταύρωση» (1927) που περιλαμβάνεται στις Απόκρυφες ιστορίες (μετάφραση: Κώστας Κουντούρης, Μέδουσα 1987, σ. 81-83)
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart https://ift.tt/2qz8AJh
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου