Αυτό δεν είναι τραγούδι #1331
DJ της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης
Έχουμε αναφερθεί σχετικά πρόσφατα από αυτήν εδώ τη στήλη στη σχέση της τζαζ με την ποίηση (εδώ κι εδώ). Ο ποιητής Ρόμπερτ Κρίλι (εδώ μπορείτε να δείτε το σχετικό αφιέρωμα του dim/art και να διαβάσετε αρκετά ποιήματά του στα ελληνικά) ενέπνευσε δύο τζαζίστες — και τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά σε αμφότερες τις περιπτώσεις.
Ο Ralph Carney, που πέθανε τον περασμένο Δεκέμβριο στα 61 του, υπήρξε συνθέτης, γνώστης πολλών οργάνων και session μουσικός. Σταθερός συνεργάτης επί δύο δεκαετίες του Tom Waits, συνεργάστηκε με μουσικούς όπως ο Elvis Costelo, ο Jonathan Richman, ο Marc Ribot, οι B-52 και πολλοί άλλοι. Ο Carney συνέθεσε και ηχογράφησε τη μουσική για έναν δίσκο της Paris Records, του παραγωγού Michael Minzer που το 1988 ηχογράφησε τον Creeley να διαβάζει ποιήματά του (χωρίς μουσική). Μετά, ανέθεσε στον Carney να γράψει μουσική πάνω σε αυτά. Ιδού ένα δείγμα:
Ο γεννημένος το 1940 μπασίστας Steve Swallow υπήρξε επί χρόνια λάτρης του Creeley· η ιδέα να μελοποιήσει ποιήματά του ωρίμαζε χρόνια μέσα του αλλά και έξω του επίσης — καταπιάστηκε με το project αυτό στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και το ολοκλήρωσε το 1979. Ο δίσκος με τίτλο Home (που είναι και ο τίτλος ενός από τα επιλεγμένα ποιήματα) κυκλοφόρησε το 1980 από την ECM.
Αργότερα, ο Swallow συνεργάστηκε με τον Creeley κι έκαναν συναυλίες όπου ο ποιητής διάβαζε τα ποιήματά του ενώ οι μουσικοί έπαιζαν. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια φοβερά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Robert Crelley στο Jazz Times (δημοσιεύτηκε στις 4/1/2001) για τη σχέση του με τη τζαζ, την επίδρασή της στην ποίησή του, τη σχέση της με την ποίηση γενικά και με την ποίηση των beat ειδικότερα κ.ά. Από τη συνάντηση αυτή του Swallow με τον Creeley προέκυψε ένα άλμπουμ ηχογραφημένο ζωντανά τον Σεπτέμβριο του 1998, με τίτλο Have We Told You All You’d Thought to Know? Ακούμε το ομώνυμο ποίημα, που είναι και το τελευταίο track του άλμπουμ:
Have we told you all you’d thought to know?
Is it really so quickly now the time to go?
Has anything happened you will not forget?
Is where you are enough for all to share?
Is wisdom just an empty word?
Is age a time one might finally well have missed?
Must humanness be its own reward?
Is happines this?
Chris Massey, Steve Swallow, David Cast, David Torn. Στη μέση, ο Robert Creeley.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart https://ift.tt/2HhtgAY
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου