[Έχω μέσα μου κάτι σαν καταχνιά…]
—Φερνάντο Πεσσόα—
Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης
Έχω μέσα μου κάτι σαν καταχνιά
Που με πνίγει, αλλά δεν είναι τίποτα.
Νοσταλγία του τίποτα
Ακαθόριστη επιθυμία.
Τυλιγμένος σαν σε ομίχλη
Είμαι απ’ το ίδιο υλικό και βλέπω
Το μακρινό, λαμπρό αστέρι
Από την καύτρα του τσιγάρου πάνω.
Κάπνισα τη ζωή μου. Αβέβαιο
Ό,τι είδα ή διάβασα. Όλος
Ο κόσμος ένα μεγάλο ανοιχτό βιβλίο είναι
Που με χλευάζει σε μιαν άγνωστη γλώσσα.
16-7-1934
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/2q3VB35
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου