Αυτό δεν είναι τραγούδι #873
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά φαίνεται πως το πρώτο πράγμα που έκανε ο Paul Simon με το που έσπασε το ντουέτο με τον Garfunkel ήταν να γράψει έναν μικρό γρίφο.
Έχω ακούσει το τραγούδι περί τις εκατόν οχτακόσιες χιλιάδες φορές, και ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς ποιος είναι ο «Me», ποιος είναι ο «Julio», ποια στην ευχή είναι η «Rosie» και τι στην ευχή κάνανε (όλοι μαζί; Μόνο οι δύο;) που ήταν τόσο παράνομο ώστε να κινδυνέψουν πάνε στο αναμορφωτήριο. Κάτι το σεξουαλικόν; Κάτι το ναρκωτικόν; Νομίζω πως ούτε κι ο ίδιος ο Simon ήξερε ακριβώς.
Ή μπορεί και να ήξερε, και επίτηδες να το άφησε φλου. Η αφήγηση του τραγουδιού έχει την ενέργεια και εκείνη την ελαφρώς αλλοπρόσαλλη υφή της αφήγησης ενός εφήβου που, εντάξει, θα σου την πει την ιστορία, μιας και ρωτάς, αλλά μερικά βασικά πράγματα μπορεί και να τα ξεχάσει, γιατί έτσι, γιατί βαριέται, γιατί κάτι άλλο έχει να κάνει και δεν προλαβαίνει τώρα.
Είναι περίπου το ίδιο με αυτό που έλεγε ο Πικάσο για τη ζωγραφική, πως του πήρε πάρα πολλά χρόνια για να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί. Έτσι και ο Simon. Στην πλήρη ωριμότητά του, solo πια, κατάφερε να πει μια ιστορία με τόσο τέλεια τη φωνή ενός (σχεδόν) παιδιού.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Μουσική, Paul Simon
from dimart http://ift.tt/2fO0AQo
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου