Πάντα
—Γκιγιώμ Απολλιναίρ—
Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος
Πάντα
Θα πάμε πιο μακριά χωρίς να προχωρούμε
Κι από πλανήτη σε πλανήτη
Από αστερισμό σε αστερισμό
Ο Δον Ζουάν των χίλιων και τριών κομητών
Χωρίς να σαλέψει από τη γη
Γυρεύει νέες δυνάμεις
Και σοβαρεύεται με τα φαντάσματα
Τόσοι κόσμοι ξεχνιούνται
Ποιοι να ‘ναι οι μεγάλοι λησμονητές
Ποιος λοιπόν θα μας κάνει να ξεχάσουμε
Τούτο ή εκείνο το κομμάτι του κόσμου
Πού είναι ο Χριστόφορος Κολόμβος που του οφείλουμε
Τη λησμονιά μιας ηπείρου
Να χάσω
Όμως να χάσω αληθινά
Για να ‘ρθει ξάφνου το εύρημα
Να χάσω
Τη ζωή για να ‘βρω τη Νίκη
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
Στο:Το ποίημα της εβδομάδας Tagged: ποίηση, Γκιγιώμ Απολλιναίρ, Λογοτεχνία, Τάκης Σινόπουλος
from dimart http://ift.tt/2gkIx2V
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου