Padam padam

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1417
DJ της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Ενδέχεται να το ‘χω ξαναγράψει εδώ, αλλά επ’ ευκαιρία και του τελικού του Μουντιάλ, ας το ξαναπώ: Γαλλία για μένα είναι η Πιαφ. Κι ας μην ξέρω γαλλικά. Μ’ αρέσει με τα τραγούδια της να κάνω αυτό που έκανα μικρή, προτού μάθω οποιαδήποτε ξένη γλώσσα: να «μαθαίνω» τον ήχο των στίχων, να μιμούμαι το ύφος όσο το δυνατόν καλύτερα, παρ’ όλο που δεν καταλαβαίνω (περίπου) τίποτα. Κανονικό, αθώο μαϊμούδι.

Το «Padam Padam» μου κάνει την επιπλέον χάρη πως ο βασικός του στίχος είναι εντελώς ηχοποίητος. Σε παραπέμπει από μόνος του σε κάτι βαρύ, λίγο απειλητικό, δυσοίωνο. Και μετά, είναι κι οι δυο-τρεις στίχοι που πιάνω: Εκείνο το «Il arrive en courant derrière moi» («έρχεται τρέχοντας ξοπίσω μου» – ωχ ωχ ωχ), το «Des «je t’aime» de quatorze-juillet» («τα “σ’ αγαπώ” της 14ης Ιουλίου» – τι ωραίο!) και βέβαια, το «Toute la comédie des amours» («όλη την κωμωδία των ερώτων»). Δεν θες περισσότερα για να φτιάξεις την ιστορία (σου).

Η Γαλλία, λοιπόν, κέρδισε το Μουντιάλ. Κι ήταν ωραίο ματς κι ωραίο Μουντιάλ. Γιατί κι αυτό ήταν μια ιστορία, μια επιπλέον ιστορία απ’ αυτές που κατασκευάζουμε συνεχώς ως ανθρωπότητα, για να μεγαλώσουμε τη ζωή μας.

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: γκράφιτι στο Παρίσι, Belville, 2013

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart https://ift.tt/2uoh0Ge
via IFTTT