Σίγουρο πια
—Αμαλία Τσακνιά—
Πώς κάπου υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα
σίγουρο πια. Την πρόσεξα πολλές φορές
εκείνη τη λεπτή στήλη ατμού
ασήμαντη ρωγμή στην καταχνιά
που αποτρέπει την έκρηξη
ή το καλόγνωμο φωτάκι πίσω από τα μάτια μας
π’αναβοσβήνει συνθηματικά
μονάχα ένα δευτερόλεπτο πριν απ’την τρέλα
ή τον μονόφθαλμο κλειδούχο
που ξεπετιέται από το μαύρο της πιό άγριας νύχτας
κι αδράχνει το μοχλό
ενώ το τρένο προσπερνά
ουρλιάζοντας.
* * *
Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/2m7iBvt
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου