Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

Mashed Potato Time

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1167
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

— Τι φαγητό είχατε σήμερα στο σχολείο;
— Σουτζουκάκια με πουρέ.
— Έφαγες;
— Όχι.
— Γιατί;
— Δε μ’ αρέσει ο πουρές.
— Δε σ’ αρέσει; Εμάς είναι από τα αγαπημένα μας φαγητά! (Εν χορώ οι γονείς).
— Να σας φτιάξω! Αλλά εγώ δεν θα φάω…
Και μας έφτιαξε, όντως. Παρ’ όλο που είχαμε έτοιμο φαγητό και που ήταν ήδη αργούτσικα. Δηλαδή, τον έφτιαξα εγώ, ενώ εκείνη βοηθούσε: μύριζε και έγλειφε ένα ένα τα υλικά, ανακάτευε, δοκίμαζε, πάταγε κουμπιά στην κουζίνα και στο μούλτι. Πατάτες (προφανώς), καρότο, σέλερυ, τζίντζερ. Βούτυρο (κρύο το βούτυρο μέσα στον καυτό πουρέ, για να γυαλίσει και να γίνει βελουτέ) και γάλα. Χοντρό αλάτι από την αρχή, τριμμένο μοσχοκάρυδο και φρεσκοκοπανισμένο λευκό πιπέρι στο τέλος. Ο καλύτερος πουρές έβερ, πλάκα πλάκα. Και όντως δεν έφαγε — δεν έφαγε πουρέ, δηλαδή, γιατί μέχρι να γίνει ο πουρές τσάκισε δυο φέτες γαλοπούλα βραστή, τέσσερα καρότα, ένα ρόδι κι ένα γιαούρτι.

Αργήσαμε όμως και να δω πώς θα ξυπνήσει το πρωί. Μάλλον θα μας κάνει τα νεύρα πουρέ.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x


Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Dee Dee Sharp, Γιώργος Τσακνιάς, Μουσική

from dimart http://ift.tt/2hrEQKU
via IFTTT

Πώς θα ήταν μια ταινία αν μπορούσαμε να τη συνοψίσουμε σε μία και μόνο φωτογραφία; Αν αφαιρούσαμε τον ήχο και κάναμε σάντουιτς όλα αυτά τα καρέ (μια ταινία 90 λεπτών αποτελείται από 130.000) ώστε να προκύψει ένα και μοναδικό; Υπάρχουν μερικοί τρελοί* (με την καλή την έννοια) που αποφάσισαν να το δοκιμάσουν. Μεταξύ αυτών, ο Jason Shulman.

«Έχω μια τεράστια οθόνη με πολύ καλή ανάλυση», εξηγεί ο Jason. «Στήνω μπροστά της τη μηχανή, βάζω φίλτρα για να μειώσω την ένταση του φωτός και αφήνω το διάφραγμα ανοιχτό σε μία και μόνη έκθεση, όση ώρα διαρκεί η ταινία».

Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Σε άλλες περιπτώσεις προκύπτουν αποκλειστικά αφηρημένα σχήματα και σε άλλες (σε περιπτώσεις ταινιών με μεγάλα μονοπλάνα, ακίνητη κάμερα και έντονα σκηνικά) προκύπτουν απίθανοι κυβιστικοί πίνακες.

Με τον τρόπο αυτό, ο Jason έχει φωτογραφίσει κάπου 900 ταινίες. Διάλεξε 55 από τους πίνακες που προέκυψαν και τους εξέθεσε στην Cob Gallery του Λονδίνου (12.5-4.6.2016).


Στο:Εικαστικά

from dimart http://ift.tt/2lzjBv1
via IFTTT