Αυτό δεν είναι τραγούδι #1035
Dj της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης
Pack up all my care and woe
Here I go, singing low
Bye-bye, blackbird
Γράφτηκε το 1926. Η μουσική είναι του Ray Henderson και οι στίχοι του Mort Dixon. Είναι ένα από τα κλασικά jazz standards.
Υπάρχουν δύο (τουλάχιστον) απόψεις για το τι σημαίνουν οι στίχοι: είτε μιλούν για λύτρωση, για το τέλος κάποιας δυστυχίας (όπως και στον δικό μας πολιτισμό, το «μαυροπούλι» είναι σύμβολο της αναποδιάς) είτε αποτελούν τον μονόλογο μιας πόρνης που αποχαιρετά το επάγγελμα (στην περίπτωση αυτή, blackbird είναι όρος της αργκό που σημαίνει τον άντρα που συχνάζει στις πόρνες).
Το 1965, κατά τη διάρκεια της πορείας των μελών του American Civil Rights Movement από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι, οι segregationists στις αντισυγκεντρώσεις τους έπαιζαν κοροϊδευτικά από τα μεγάφωνα το Bye Bye Blackbird.
Το ακούμε από τη θεά Ella Fitzgerald:
Και από την εξαιρετική ζωντανή εκτέλεση του John Coltrane το 1962 (την ίδια χρονιά, ο Trane κυκλοφόρησε και άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο).
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: American Civil Rights Movement, Ella Fitzgerald, Μουσική, Τάκης Φωτιάδης, jazz, John Coltrane, Mort Dixon, Ray Henderson
from dimart http://ift.tt/2qcQI9K
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου