zougla: Λαϊκή απογευματινή

—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα—

Το «Μνημόνιο 3plus» ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με μια «λαϊκή απογευματινή» παράσταση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, προκειμένου να αποφευχθεί η αναμέτρηση με την τηλεθέαση του Survivor. Ο αρμόδιος υπουργός μάλιστα, με τη χιουμοριστική αλλά μάλλον κυνική ομολογία, αποτύπωσε το μέγεθος της απαξίωσης της κοινοβουλευτικής συζήτησης: «Μίλησε ο πρωθυπουργός μίλησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν χρειάζεται να έχουμε εντάσεις τώρα. Έτσι και αλλιώς μόνοι μας είμαστε αυτή την ώρα αφού οι 9 στους 10 Ελληνες τώρα βλέπουν Survivor». Τα νούμερα δεν τον διέψευσαν. Πράγματι, η «ελληνο-τουρκική» μάχη στον μακρινό Άγιο Δομίνικο είχε εντυπωσιακή τηλεθέαση, που άγγιξε το 72%! Σε κάθε άλλη περίπτωση, η κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έπρεπε να ανησυχούν για αυτή την εξέλιξη. Προς το παρόν, το γεγονός ότι το νέο Μνημόνιο βρήκε τους σαστισμένους και απογοητευμένους μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες και ανέργους στον «καναπέ», θεωρήθηκε μάλλον βολικό. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν πια «Πλατείες αγανακτισμένων», οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν τα Μνημόνια και με τα «δύο χέρια», ενώ οι όποιες ιδεολογικές ενστάσεις στο εσωτερικό του κόμματος εξουδετερώνονται από τη γοητεία της εξουσίας και το χαμηλόφωνο «Ναι», την ώρα της ψηφοφορίας.

Στην πραγματικότητα, το μήνυμα της κυβέρνησης δεν έχει πια αποδέκτες. Φάνηκε ήδη από την ομιλία του πρωθυπουργού, ο οποίος σχολίαζε διαρκώς την αντιπολιτευτική στρατηγική της ΝΔ (!), ενώ έθετε ως μελλοντικό στόχο «κανονικότητας», την επιστροφή στο (όχι και τόσο μακρινό) παρελθόν του 2014: ποσοτική χαλάρωση, ρύθμιση χρέους, έξοδος στις αγορές. Μετά από τις 940 σελίδες του «συμπληρωματικού μνημονίου», τις οποίες προφανώς δεν διάβασαν οι πρόθυμοι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η λιτότητα επιστρέφει ακόμη πιο σκληρή, για να διαλύσει ό,τι απόμεινε από τη ζωντανή οικονομία. Στο μεταξύ, ο πρωθυπουργός δηλώνει χαμογελώντας πως θα αναγκαστεί «να φορέσει γραβάτα», οι υπουργοί μιλάνε για την «έξοδο από την επιτροπεία», ενώ μερικοί βουλευτές —οι πιο ανόητοι— μιλούν για το τέλος της κρίσης. Όπως ήδη φαίνεται από το «Μνημόνιο 3plus» —αλλά και όπως θα φανεί από το επόμενο Eurogroup—, η επιτροπεία μετά το ισχύον Πρόγραμμα όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά θα συνοδευτεί και από ένα μείγμα πλεονασμάτων και ρυθμών ανάπτυξης, που είναι τουλάχιστον ανεδαφικό σε μια χώρα, χωρίς παραγωγή πλούτου, εισροή νέου επενδυτικού χρήματος και κυρίως με έλλειψη εμπιστοσύνης για την εφαρμογή των μέτρων.

Μπροστά σε αυτή την προοπτική (την οποία έτσι κι αλλιώς δεν θα χειριστεί αυτή η κυβέρνηση αλλά η επόμενη), ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρατεύει και πάλι την ψευδή περιγραφή της πραγματικότητας: ένα ανύπαρκτο success story, με υψηλές δόσεις «αυταπάτης» και εξαπάτησης∙ ανάλογα από ποια σκοπιά βλέπει κανείς την «αξιακή ρευστοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ. Το κοινό που προτίμησε να δει Survivor, έχει τη βαθιά πεποίθηση πως τελικά «όλοι ίδιοι είναι». Παραμένοντας εγκλωβισμένο στις δικές του παλαιότερες ψευδαισθήσεις, δεν αντιδρά, γιατί καταλαβαίνει πως η δήθεν εναλλακτική λύση της αριστερής ελπίδας ολοκληρώθηκε με την πλήρη νομιμοποίηση της κωλοτούμπας και με νέα μέτρα λιτότητας, της τάξης σχεδόν των 5 δις.

Όσοι προεκλογικά υποστήριζαν πως «είτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταστρέψει τη χώρα, είτε θα καταστρέψει το πολιτικό DNA του», δικαιώθηκαν αλλά χωρίς να έχουν υπολογίσει μια σημαντική παράμετρο. Μαζί με την καταστροφή του πολιτικού του DNA, κλονίστηκαν και τα «πρωτεία της πολιτικής». Ο κόσμος γυρίζει πλέον την πλάτη στην πολιτική, ενώ ο ανορθολογισμός μεγαλώνει και διοχετεύεται στη σιωπηρή ανοχή στους λογής-λογής «Κασσιδιάρηδες», που προσβάλλουν τη δημοκρατία μας. Ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην «πέσει πάνω» στον Ντάνο του Survivor, επινοώντας, μέσω του προέδρου της Βουλής, μια διαδικαστική λύση που ευτελίζει τους θεσμούς. Το Survivor, ωστόσο, δεν άλλαξε τη σειρά κάποιων ομιλητών στη Βουλή αλλά έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλα τα κόμματα: στον μακρύ δρόμο προς τις κάλπες, η δύσκολη επιβίωση της πολιτικής, πριν το ψηφοδέλτιο, περνάει μέσα από το τηλεκοντρόλ. Για παράδειγμα, η ΕΡΤ, που μετέδιδε απευθείας τη συζήτηση στη Βουλή για την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου, σημείωσε στη ζώνη Prime Time ποσοστά τηλεθέασης 7%.

Με το νέο Μνημόνιο μοιάζει να κλείνει ο κύκλος της ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ και της «αντι-μνημονιακής» λαϊκιστικής φαντασίωσης. Μένει να φανεί αν οι πολίτες θα οδηγηθούν απλώς σε μια λύση αντικατάστασης της ψευδώνυμης ριζοσπαστικής Αριστεράς από τη Δεξιά, ή αν θα επιλέξουν μια νέα «επανα-πολιτικοποίηση» της συμμετοχής τους, σε μια κατεύθυνση που θα προκρίνει λύσεις «εθνικής συνεννόησης» και ευρύτερης συναίνεσης για την έξοδο από την κρίση. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να αναδειχθούν εκείνες οι διαφορές ιδεών και προγραμμάτων που δεν θα κάνουν πια την πολιτική αδιάφορη. Αλλιώς, θα γελάνε και οι καρύδες στον Άγιο Δομήνικο!

* * *