zougla: Φεστιβάλ Επιδαύρου: η λήξη της προθεσμίας, το παρά πέντε και οι προτάσεις

—της Όλγας Σελλά—

Το συνειδητοποίησα την περασμένη Κυριακή το βράδυ, όταν, περασμένα μεσάνυχτα, διάφοροι άνθρωποι του θεάτρου μού έστελναν μηνύματα στο κινητό, απεγνωσμένα: «Ξέρεις πότε τελειώνει η προθεσμία υποβολής προτάσεων για τις παραστάσεις της Επιδαύρου το 2018»; Ομολογώ ότι δεν είχα ασχοληθεί — μήπως θα κατέθετα πρόταση; Μπήκα στο site του Φεστιβάλ Αθηνών και είδα ότι είχε ανακοινωθεί από τις 16 Ιουνίου, πως η προθεσμία υποβολής προτάσεων για το πρόγραμμα των ερχόμενων Επιδαυρίων, του 2018, λήγει στις 31 Ιουλίου. Την περασμένη Κυριακή το βράδυ ο μήνας Ιούλιος είχε 30…

«Πότε συνήθως έληγε η προθεσμία τα προηγούμενα χρόνια;» ρώτησα τους συνομιλητές μου. «Συνήθως τέλη Οκτωβρίου με μέσα Νοεμβρίου, μέχρι πέρυσι» μου απάντησαν. Αυτό θυμόμουν κι εγώ.

Μου έκανε εντύπωση, ομολογώ, που έμπειροι άνθρωποι του θεάτρου δεν είχαν ιδέα για την αλλαγή (μεγάλη αλλαγή) στη λήξη ημερομηνίας της υποβολής αιτήσεων για τα επόμενα Επιδαύρια. Υπέθεσα ότι η νέα διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών θα ήθελε να έχει από πιο νωρίς τις προτάσεις στα χέρια της για να τις μελετήσει ενδελεχώς και με μεγαλύτερη άνεση. Αλλά γιατί αρκέστηκε μόνο στην ανακοίνωση στο site του Φεστιβάλ; Μέσα στο καλοκαίρι οι μισοί ενδιαφερόμενοι είναι σε παραστάσεις, σε περιοδείες, κάποιοι ακόμα σε πρόβες. Ακόμα κι αν είχε φτάσει στους δημοσιογράφους το δελτίο Τύπου, θα ήταν δύσκολο προσεχτεί στα μέσα Ιουνίου κι ενώ το Φεστιβάλ Αθηνών έτρεχε ήδη με έντονους ρυθμούς. Και πάντως οι ενδιαφερόμενοι καλλιτέχνες, που δεν είναι δα και χιλιάδες, δεν θα βασίζονταν για την ενημέρωσή τους στον Τύπο, έντυπο ή ηλεκτρονικό.

Με αυτές τις απορίες θυμήθηκα κάτι που είχα μάθει πριν από ενάμιση μήνα, αλλά πάλι δεν είχα δώσει σημασία (κακώς). Δημοφιλής ηθοποιός μου είπε, πολύ φυσικά ο άνθρωπος, ότι έχει ήδη κάνει συζητήσεις για την κάθοδό του στην Επίδαυρο το 2018, με Αριστοφάνη. Και ότι είχε ήδη γίνει συζήτηση με τους υπεύθυνους του Φεστιβάλ.

Τα πράγματα έμειναν εκεί, μέχρι που μόλις την πρωτομηνιά του Αυγούστου, μερικές ώρες μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής προτάσεων για την Επίδαυρο δηλαδή, ο δημοσιογράφος Βασίλης Μπουζιώτης άρχισε να ανακοινώνει στην προσωπική του σελίδα στο facebook και στην «Απαγορευμένη ατζέντα» του, κάποιες από τις προτάσεις που ήδη έχουν κατατεθεί για τα ερχόμενα Επιδαύρια. Σας τις μεταφέρουμε:

Τη συνεργασία Γιώργου Κιμούλη και Σταμάτη Κραουνάκη, στους «Βατράχους» του Αριστοφάνη.
Την κάθοδο του Κώστα Τσιάνου με τον Πέτρο Φιλιππίδη στους «Αχαρνής», του Αριστοφάνη επίσης.

Μια τρίτη πρόταση

Λίγο πριν εκπνεύσει η 2α Αυγούστου μια τρίτη πρόταση άρχισε να κυκλοφορεί στους θεατρικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους. Πρόκειται για την παράσταση «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, που οι πληροφορίες λένε ότι θα σκηνοθετήσει ο ταλαντούχος Γιάννης Μόσχος σε παραγωγή του Τάσου Παπανδρέου. Μια παράσταση που ήταν πρόταση του Φεστιβάλ και σχεδιάζεται να κάνει μεγάλη περιοδεία, λένε οι ίδιες πληροφορίες.

Διαβάζω τις ειδήσεις που ήδη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, μαθαίνω και μια τρίτη, και σκέφτομαι. Συνήθως τα Επιδαύρια φιλοξενούν οκτώ παραστάσεις κάθε χρόνο. Αν ισχύουν αυτές οι τρεις, αν προσθέσουμε και τις πάγιες δύο του Εθνικού Θεάτρου, και την πάγια μία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το πρόγραμμα της Επιδαύρου για το 2018 έχει σχεδόν κλείσει. Αλλες δύο παραστάσεις μένουν για να κλείσει το πρόγραμμα της Επιδαύρου, αν ισχύουν οι πληροφορίες.

Ναι, αλλά προκύπτει, επίσης, ότι αρκετοί δεν είχαν ιδέα ούτε καν για την ημερομηνία λήξης υποβολής των προτάσεων. Δηλαδή κάποιοι είχαν ιδέα και έκαναν εγκαίρως τις προτάσεις τους και κάποιοι δεν είχαν; Περίεργα πράγματα. Δεν μένει παρά να δούμε τι τελικά θα επιλεγεί από τις ήδη γνωστές προτάσεις που έχουν κατατεθεί.

Να θυμίσουμε ότι ο άξονας που έχει θέσει το Φεστιβάλ για τα ερχόμενα Επιδαύρια, του 2018, κάτι που επίσης ξεκίνησε από πέρυσι (να τίθεται θεματικός άξονας δηλαδή στα Επιδαύρια) είναι «Πολιτεία και Πολίτης».

Υ.Γ.: Μπορεί να μοιάζει εκτός θέματος, αλλά έχει ενδιαφέρον το ότι ήδη φαίνεται να υπάρχουν πολλές προτάσεις για παραστάσεις του Αριστοφάνη — φέτος υπήρχε μόνο μία, η «Ειρήνη» του Εθνικού Θεάτρου, που ήταν και το μόνο sold out. Λέτε να το μετρούν κι αυτό στο Φεστιβάλ;

* * *