Οι ρευστές γάτες του Φίλιπ Κ. Ντικ

—της Stucano Closer—

Ακούγεται τόσο φυσικό και ταιριαστό: ο Φίλιπ Κ. Ντικ και οι γάτες. Ο συγγραφέας που εξερεύνησε όσο κανείς άλλος τις εναλλακτικές πραγματικότητες (και που, σαν σήμερα, 2 Μαρτίου του 1982, αναχώρησε για την υπέρτατη εναλλακτική πραγματικότητα της ανυπαρξίας), τη ρευστή φύση των πραγμάτων, αγάπησε τις γάτες σαν συντρόφους και τις συμπεριέλαβε πολλές φορές στα έργα του. Ίσως γιατί στη μεγάλη κωμωδία της ανθρωπότητας, αυτή που περιέγραψε, οι γάτες είναι οι πιο φλεγματικοί και οι πιο φευγαλέοι παρατηρητές.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από «Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Έλντριτζ» (σε μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου) δείχνει επίσης πώς χρησιμοποίησε τη γάτα για να δώσει, μέσω ενός ανέκδοτου, «το πιο έξοχο απόσταγμα του οντολογικού προβλήματος», όπως λέει.

Το ανέκδοτο έχει ως εξής:

Αλλά – να σας πω μια στιγμή το ανέκδοτο με τη γάτα. Σύντομο και απλο. Μια οικοδέσποινα παραθέτει δείπνο, κι έχει στην κουζίνα, πάνω στον πάγκο, ένα υπέροχο T-bone δυόμισι κιλά, που κάθεται εκεί και περιμένει να έρθει η ώρα του να ψηθεί, ενώ εκείνη κουβεντιάζει με τους καλεσμένους της στο σαλόνι – πίνει και λίγα ποτηράκια κι όλα τα σχετικά. Κάποια στιγμή, λέει ότι πρέπει να πάει μέσα για να φτιάξει το T-bone – μόνο που το T-bone είναι άφαντο. Σε μια γωνιά μόνο κάθεται ήσυχη-ήσυχη η γάτα της οικογένειας και πλένει τη μουσούδα της.

Η οικοδέσποινα φωνάζει μέσα τους καλεσμένους, κι αρχίζουν την κουβέντα. Η μπριζόλα είναι άφαντη, λείπουν και τα δυόμισι κιλά. Η γάτα είναι εκεί και δείχνει κεφάτη και καλοταϊσμένη. «Ζύγισε τη γάτα», λέει ένας από τους καλεσμένους. Έχουν πιει και τα ποτηράκια τους, οπότε φαίνεται σε όλους καλή ιδέα. Πάνε λοιπόν στο μπάνιο και ζυγίζουν τη γάτα. Η ζυγαριά λέει δυόμισι κιλά ακριβώς. Τη μέτρηση τη βλέπουν όλοι, και ένας καλεσμένος λέει, «Ορίστε. Εδώ είμαστε. Νά το το T-bone». Όλοι τους είναι πολύ ευχαριστημένοι που πλέον ξέρουν τι συνέβη. Έχουν και την εμπειρική απόδειξη. Τότε όμως γεννιέται σε έναν απ’ όλους μια μικρή αμφιβολία, και λίγο μπερδεμένος λέει: «Και τότε, πού είναι η γάτα;»

«Πράγματι», λέει ένας από τους ήρωες, «η γάτα δεν είναι η μπριζόλα. Αλλά μπορεί να είναι η έκφανση της μπριζόλας τη δεδομένη στιγμή».

Μόνον ο Ντικ και μια γάτα θα μπορούσαν να εκφράσουν τόσο τέλεια την ιδέα της ρευστότητας των πραγμάτων, έτσι δεν είναι;

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο ρε;

from dimart http://ift.tt/1nifyyq
via IFTTT